วันที่ 26 สิงหาคม 2564 ที่ หมู่บ้านแสง ตำบลอีเซ อำเภอโพธิ์ศรีสุวรรณ จังหวัดศรีสะเกษ ในโลกยุคใหม่แบบนิวนอมอล ภายใต้สถานการ์การแพร่ระบาดของเชื้อโรคโควิด-19 แรงงานส่วนใหญ่ที่ได้รับผลกระทบ ได้เดินทางกลับมาอยู่บ้าน และได้พยายามหางานที่พอจะทำให้มีรายได้เสริม จากการทำนาเพียงอย่างเดียว ก็ได้ประสานกับเจ้าของโรงงาน ของานมาทำที่บ้าน ซึ่งที่หมู่บ้านแสงแห่งนี้ เป็นที่รู้กันว่า ชาวบ้านมีอาชีพรับจ้างเย็บถุงมือส่งโรงงานมาตลอด หลังการทำนา ขณะที่ลูกหลานก็จะต้องเลี้ยงดูแล โดยเฉพาะลูกที่ยังเล็กอยู่ จะต้องชงนมให้ดื่ม จะต้องหาเปลให้นอน ที่ผ่านมาคุณแม่จะต้องมานั่งไกวเปล ร้องเพลงกล่อมลูก จนกว่าลูกน้อยจะหลับ และบางคนแม้ลูกจะนอนหลับแล้ว ยังจะต้องมานอน มานั่ง อยู่ข้างๆ เปลเพื่อไกวเปลให้ลูกนอนหลับฝันดีอยู่ตลอด
แต่ในรายนี้ไม่ใช่ครับ เพราะมีเปลซิ่งไกวเองได้ ก็ด้วยการนำเปลของลูกปกตินี่แหละ แต่มาติดมอเตอร์เพื่อให้เปลไกวเองได้ขณะลูกน้อยนอนหลับ และตนเองก็สามารถไปทำงานเย็บถุงมือ หรือทำงานอื่น ๆ ขณะที่ลูกน้อยนอนหลับสบายในเปลซิ่งไกวเองได้ ลูกน้อยก็ชอบครับ ยิ้มตบมือชอบใจ ขณะตื่นนอนมาก็อารมณ์ดีด้วย
นางสมัย ละมุล อายุ 35 ปี บ้านแสง หมู่ที่ 2 ตำบลอีเซ อำเภอโพธิ์ศรสุวรรณ จังหวัดศรีสะเกษ ซึ่งเป็นคุณแม่ยุคใหม่ ที่สั่งซื้อมอเตอร์มาติดตั้งเองในเปลอู่ซิ่งให้ลูก เล่าว่า ตนเห็นในออนไลน์ ก็เลยสั่งซื้อมอเตอร์ดังกล่าว ให้สามีติดตั้งใส่เปลนอนของลูก เพราะก่อนหน้านี้ ตนต้องเสียเวลามานั่งไกวเปลของลูก ร้องเพลงกล่อมให้ลูกนอน แม้ลูกจะนอนหลับในเปลแล้ว แต่ก็จะต้องไกวเป็นระยะ ๆ เพื่อไม่ให้ตื่นมาเร็วเกินไป หรือขณะที่ลูกพลิกตัวในเปล แต่พอได้มอเตอร์มาติดเพื่อให้เปลได้ไกวเอง พอลูกนอนหลับ ตนก็สามารถไปทำงานบ้าน ไปเย็บถุงมือ เพื่อให้ทันต่อนายจ้างสั่งงานมาได้ ให้ทันต่อรายได้ที่จะต้องสั่งงานนายจ้างได้ ลูกก็นอนนานเพิ่มขึ้น ซึ่งเมื่อลูกนอนนาน ลูกตื่นนอนมาก็จะอารมณ์ดี เพราะได้นอนเต็มอิ่ม ก็เลยใช้มาตลอด ตั้งแต่ลูกได้เดือนแรกเลย
โดย - พงษ์พัฒน์ ไตรพิพัฒน์