
ที่จริงคนญี่ปุ่นจะคุ้นเคยกับ "มายนัมเบอร์" (My Number) หรือหมายเลขประจำตัว 12 หลัก (โคะจินบังโก) ของแต่ละคนที่อาศัยอยู่ในญี่ปุ่น พวกเขาไม่ได้ถือบัตรประจำตัวประชาชน แต่ยืนยันตัวตนกันด้วยใบขับขี่ หรือบัตรประกันสุขภาพ แต่บางคนจะใช้ "ซือจิ การ์ด" ซึ่งเป็นบัตรอ่อนสีเขียว แต่จะไม่สะดวกในกรณีต้องมีรูปถ่ายในการยืนยันตัวตน ซึ่งใช้ใบขับขี่สะดวกที่สุด
ในการทำธุรกรรมการเงินก็เช่นกัน คนญี่ปุ่นใช้มายนัมเบอร์ในการเปิดบัญชีธนาคาร หรือการสมัครเข้าทำงานเป็นพนักงานประจำและต้องยื่นภาษี การชำระเงิน "เนงคิน" หรือ เงินบำนาญ ซึ่งก็คือเงินออมที่สะสมเอาไว้ใช้ในยามเกษียณ
ส่วน "บัตรมายนัมเบอร์" (My Number Card) เพิ่งจะออกมาเมื่อปี 2559 เทียบได้กับบัตรประจำตัวประชาชน โดยจะมีรูปถ่าย วันเดือนปีเกิด ที่อยู่ และข้อมูลของเจ้าของบัตร พร้อมกับ "Security Code" ซึ่งคนที่ถือบัตรนี้ก็สามารถนำไปออกเอกสารราชการ เช่น การขอคัดลอกทะเบียนบ้านหรือใบรับรองภาษี ได้ที่ร้านสะดวกซื้อที่มีทั่วประเทศอย่าง 7-11, Lawson, Family Mart โดยไม่ต้องไปเข้าคิวรอขอเอกสารที่อำเภอหรือสำนักงานเขต
แต่แม้จะสะดวกขึ้นแต่ก็พ่วงด้วยปัญหา ที่มีตั้งแต่ข้อมูลส่วนตัวประชาชนรั่วไหล ไปจนถึงการลงทะเบียนผิดพลาดของเจ้าหน้าที่ ทั้งยังออกกฎหมายบังคับให้ทุกคนต้องผูกบัตรประกันสุขภาพกับบัตรมายนัมเบอร์ในปีหน้า (2567) ด้วย เมื่อความสบายกลายเป็นความเดือดร้อน ประชาชนก็เริ่มส่งเสียงแสดงความไม่พอใจ เรียกร้องให้โคโนะแสดงความรับผิดชอบด้วยการลาออก
โคโนะได้ชื่อว่าเป็นนักการเมืองที่คร่ำหวอด ประสบการณ์สูงและการศึกษาดี เขาจบการศึกษาจาก Suffield Academy และ Georgetown University ในสหรัฐอเมริกา เคยร่วมรัฐบาลของ อดีตนายกรัฐมนตรีจุงอิชิโร โคอิซูมิ, ชินโสะ อาเบะ และโยชิฮิเดะ ซูงะ
เขาเคยลงสมัครเป็นหัวหน้าพรรคเสรีประชาธิปไตย (Liberal Democratic Party) เมื่อปี 2564 หลังการประกาศลาออกแบบเซอร์ไพรส์ของนายกรัฐมนตรีซูงะ ซึ่งแม้โคโนะจะเป็นตัวเลือกอันดับ 1 ที่ซูงะสนับสนุนให้มาแทนที่เขา แต่ถูกขวางจากทาโร่ อาโสะ อดีตนายกรัฐมนตรี ผู้นำเสียงข้างมากในสภาฯ ไม่สนับสนุน โดยบอกว่ายังเร็วเกินไป
โคโนะเคยเป็นประเด็นขัดแย้งในโซเชียลมีเดีย เมื่อเขาบล็อกคนที่วิพากษ์งวิจารณ์เขาในทวิตเตอร์ในช่วงเลือกตั้ง แต่เขาย้ำว่าเป็นความพยายามปกป้องตัวเองจากการถูก "ข่มเหง ระราน" ทางไซเบอร์ ทำให้แฮชแท็ก "Blocked by Mr.Kono" ขึ้นเทรนด์อันดับ 1 ในญี่ปุ่น
เมื่อวันที่ 29 กันยายน โคโนะลงสนามแข่งชิงเก้าอี้หัวหน้าพรรค LDP กับฟูมิโอะ คิชิดะ และพ่ายแพ้ไปด้วยคะแนนเสียง 170 ต่อ 257 แต่คิชิดะก็แต่งตั้งเขาให้เป็นหัวหน้าฝ่ายประชาสัมพันธ์ของพรรค และควบตำแหน่งรัฐมนตรีดิจิตัล ในรัฐบาลของคิชิดะ
มีการเปิดเผยถึงเงินเดือนประจำตำแหน่งของรัฐมนตรีญี่ปุ่นด้วยว่า อยู่ที่ปีละ 7.5 ล้านเยน ถ้าโคโนะจะคืนเงินประจำตำแหน่ง 3 เดือน ก็จะอยู่ที่ราว 1.87 ล้านเยน หรือกว่า 4 แสนบาท