นักวิทยาศาสตร์ในสหรัฐอเมริกาเปิดเผยว่าพวกเขากำลังเข้าใกล้การรักษาอาการอัมพาตในมนุษย์ หลังจากที่ประสบความสำเร็จในการรักษาอาการอัมพาตในหนูทดลอง
ในการศึกษาครั้งใหม่ ทีมวิจัยได้อธิบายถึงการฉีด "โมเลกุลเต้นรำ" เพื่อรักษาอาการอัมพาต และซ่อมแซมเนื้อเยื่อหลังการได้รับบาดเจ็บที่ไขสันหลังอย่างรุนแรง
ซามูเอล ไอ. สตัปป์ หัวหน้าทีมวิจัยจากมหาวิทยาลัยนอร์ธเวสเทิร์น ในรัฐอิลลินอยส์ บอกว่า "นี่อาจเป็นบท ความที่สำคัญที่สุดที่ผมเคยเขียน และมันบรรยายถึงงานทางวิทยาศาสตร์ชิ้นหนึ่งที่ยังไม่เป็นที่รู้จักอย่างแท้จริง"
ในการทดสอบในห้องปฏิบัติการ พวกเขาได้ฉีดของเหลวเพียงเข็มเดียว เข้าไปยังเนื้อเยื่อรอบ ๆ ไขสันหลังของหนูที่เป็นอัมพาต เพียง 4 สัปดาห์ต่อมา สัตว์เหล่านี้ก็สามารถเดินได้อีกครั้ง
ความลับที่อยู่เบื้องหลังการรักษาแบบใหม่นี้ คือมีอิทธิพลต่อการเคลื่อนที่ของโมเลกุล ซึ่งมีผลทำให้ มัน 'เต้น' ได้ ดังนั้นพวกมันจึงสามารถทำงานร่วมกับตัวรับเซลล์ที่เคลื่อนที่ตลอดเวลาได้ง่ายขึ้น ด้วยการฉีดของเหลวเข้าไปในกระดูกสันหลังโดยตรง จะทำให้เกิดเจลในเครือข่ายนาโนไฟเบอร์อันซับซ้อน ซึ่งจะเลียนแบบเมทริกซ์นอกเซลล์ของไขสันหลัง
สตัปป์ อธิบายว่า "เราตระหนักดีว่าตัวรับบนเยื่อหุ้มเซลล์เคลื่อนที่เร็วมาก นี่คือเส้นใยเล็ก ๆ ที่พยายามจะสัมผัสกับตัวรับเหล่านั้น ถ้าพวกมันเคลื่อนที่มากขึ้น พวกมันจะมีโอกาสติดต่อกับตัวรับมากขึ้น วิธีหนึ่งในการคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ก็คือถ้าโมเลกุลกำลัง 'เต้น' ไปรอบ ๆ หรือกระโดดออกจากเส้นใย ความน่าจะเป็นที่จะพบกับตัวรับก็จะเพิ่มขึ้น "
ผลการศึกษาที่ตีพิมพ์ในวารสาร Science ทีมงานอ้างว่านี่เป็นการศึกษาครั้งแรกที่นักวิจัยควบคุมการเคลื่อนที่ของโมเลกุลผ่านการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างทางเคมีเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการรักษา
สตัปป์ บอกว่าตอนนี้พวกเขาต้องการผลักดันให้มีการทดลองในมนุษย์ โดยข้ามขั้นตอนการทดสอบในสัตว์ทดลองขนาดใหญ่: "เรากำลังมุ่งไปยังองค์การอาหารและยา เพื่อขออนุมัติให้ใช้การบำบัดแบบใหม่ของเราในการทดลองกับมนุษย์ และเรารู้สึกตื่นเต้นมากเกี่ยวกับความเป็นไปได้นี้ที่จะทำให้เกิดความแตกต่างอย่างมากสำหรับผู้ป่วย "
ปัจจุบัน ผู้คนเกือบ 300,000 คนได้รับบาดเจ็บที่ไขสันหลังในสหรัฐอเมริกา โดยอุบัติเหตุจากรถ เป็นสาเหตุในอันดับต้นๆ ตามมาด้วยการหกล้ม
นักวิทยาศาสตร์ทั่วโลกกำลังทำงานเกี่ยวกับการรักษาแบบใหม่เพื่อรักษาอาการอัมพาต ทีมเยอรมันจากมหาวิทยาลัยรูห์ โบคุม เมื่อต้นปี 2564 ก็เปิดเผยว่าพวกเขารักษาอาการอัมพาตในหนูโดยการฉีดตัวออก แบบโปรตีนเข้าไปในสมอง แต่สตัปป์ บอกว่าวิธีของเขามีแนวโน้มที่จะถูกนำไปใช้กับมนุษย์ได้มากกว่าด้วยเหตุผลหลายประการ อย่างวิธีการของพวกเขาคือการฉีดที่บริเวณที่บาดเจ็บ ซึ่งก็คือเนื้อเยื่อรอบไขสันหลัง ซึ่งเป็นที่ไหนบนหลังก็ได้ ในขณะที่การศึกษาของเยอรมันเป็นการฉีดเข้าสมอง ซึ่งเป็นวิธีการที่รุกรานมาก กว่า
ยิ่งกว่านั้นการศึกษาของเยอรมันเป็นการฉีดยีนเข้าไปไวรัลเว็คเตอร์ ซึ่งอาจเป็นอันตรายได้ แต่การบำบัดของสหรัฐ คือเส้นใยนาโนสังเคราะห์ที่สลายกลายเป็นสารอาหารสำหรับเซลล์ จากนั้นมันก็หายไปจากร่างกาย จึงมีโอกาสเกิดผลข้างเคียงน้อยมาก