หลัง ๆ เป็นคนที่ชอบเกี่ยวกับธรรมะ ไหว้พระ ปฏิบัติธรรม ?
"ชอบมาก เมื่อ 8-9 ปี เป็นช่วงที่รู้สึกว่าจะทำยังไงดีกับชีวิตที่มันดาวน์ มันเฟล เหมือนหาอะไรมายึดเหนี่ยวความรู้สึกไม่ได้เลย ความรู้สึกนี้ใครก็ช่วยไม่ได้ นอกจากตัวเองเจนก็ไม่คิดว่าจะล้มหรือจะรู้สึกแบบนี้ หรือจะมาเจอวันแบบนี้ เป็นวันที่เรามึนเลย จะไปขวาหรือจะไปซ้าย ไม่เคยเจออะไรแบบนี้ ไม่รู้จะทำยังไงกับชีวิต จริง ๆ แล้วเจนไม่เคยแสดงออกเวลามีข่าว เจนไม่เคยออกมาแถลง เจนไม่พูดไม่ร้องไห้ เพราะกำลังมึนอยู่ เหมือนเวลาคนเสียใจมาก ๆ น้ำตาสักหยดก็ไม่มี มันเหมือนกับช็อก"
จุดพลิกผัน คนทั้งประเทศเฝ้าติดตามข่าวนี้ ?
"7 วัน 7 คืนเลย จำได้ เพื่อนบุกบ้าน เพราะกลัวจะฆ่าตัวตาย"
"ตอนนั้นหนังติดกระดูกเลย อยู่ในบ้านนั่งสงบสติอารมณ์ตลอดเวลา 24 ชั่วโมงไม่กินอะไรเลย เหมือนคนที่มึนตลอดเวลา ไม่รู้จะทำอะไรต่อในวันพรุ่งนี้ เป็นอยู่เป็นเดือน จนเพื่อนเป็นห่วงมาก จำได้ว่านานากับอลิชามาเคาะประตู เข้ามาไม่ปลอบไม่อะไรเลย แค่มานั่งเป็นเพื่อนจนถึงเที่ยงคืนทุกวัน ไม่พูดกับใครเก็บตัวคนเดียว จนแม่ แม่คนเดียวแค่ทัช"
"บ้านเจนี่กับบ้านหม่ามี๊จะอยู่ติดกัน เหมือนพี่เลี้ยงทำข้าวมาให้กิน พอพี่เลี้ยงเก็บข้าวออกไป เหมือนแม่คงเห็นว่าเจนไม่กินข้าว แม่เลยเอาข้าวมาให้ แต่เรายังทำฟอร์มว่าแข็งแรง หม่ามี๊เดินเอาข้าวมาวางให้ที่โต๊ะ กำลังจะหยิบกินแบบไม่สบตาหม่ามี๊แล้วก็ทำเป็นเหมือนจะกินข้าวแต่ไม่กินนะ แล้วแม่ก็มาลูบหลัง ซึ่งแม่เป็นคนที่แข็งแรงมากไม่เคยแสดงความอ่อนแอให้ลูกเห็นเหมือนกัน หม่ามี๊ลูบหลังแล้วก็บอกว่า อ่อนแอบ้างก็ได้นะลูก เจนก็ยังไม่มองหน้าอีก แล้วก็พูดว่า รู้มั้ยว่าหนูทุกข์มากเท่าไหร่ หม่ามี๊ทุกข์มากกว่าเจนี่อีก 10 เท่า"
"เจนน้ำตาหล่นใส่ข้าวแล้วไม่มองหน้าแม่ด้วย ไม่สะอึกด้วยนะ เหมือนจะพยายามกลั้นให้ได้มากที่สุด แต่มันทนไม่ไหว ตอบกลับไป ค่ะ คำเดียว หลังจากนั้นเป็นต้นมาเจนรู้เลยว่าวันนี้เจนจะอยู่เพื่อหม่ามี๊"
แสดงว่าก่อนหน้านี้คิดว่าไม่อยากมีชีวิตอยู่ ?
"เจนเคยคิดว่า เราไม่รู้จะอยู่ไปทำไม มันเหมือนใคร ๆ ก็ไม่รัก เคยรู้สึกว่าถ้าเราไปโลกมันก็คงจะดีขึ้นมั้ง สวยขึ้นมั้ง มันเป็นแค่ความคิดชั่ววูบมาก ๆ มีทั้งขาวกับดำวิ่งเข้ามา มันอยู่ที่ว่าหนึ่งวินาทีตอนนั้นเราจะขวาหรือจะซ้ายดี"
เรื่องนี้ยังเป็นปมในใจเรา ?
"ไม่ มันเป็นบทเรียนมากกว่า ทำให้เจนี่เป็นเจนี่อย่างทุกวันนี้ อย่าไปโทษอดีต ทุกอย่างเป็นบทเรียน ทำให้เจนเดินอย่างช้า ๆ ค่อย ๆ เดิน แล้วรู้ว่าวันนี้ต้องไปทางไหน ถ้าไม่มีวันนั้นเจนอาจจะสอนโนล่าอย่างวันนี้ไม่ได้นะ ทุกอย่างในชีวิตไม่เคยรู้สึกเสียใจ เราขอบคุณสิ่งที่ต้องเจอ เป็นบทเรียนที่ทำให้เราเป็นเราจนถึงทุกวันนี้"
ที่มา : รายการคุยแซ่บShow