มทภ.4 สักขีพยานประกาศก้องปกป้องสิ่งแวดล้อม
พล.ท.เกรียงไกร ศรีรักษ์ มทภ.4 เดินทางมาเป็นสักขีพยานลงนาม ปฏิญญา “ปกป้องคลองอูตะเภา” เมื่อวันที่ 5 มิถุนายน ที่ผ่านมา ซึ่งตรงกับวัน “สิ่งแวดล้อมโลก” และกำหนดให้เป็นวัน “คลองอู่ตะเภา” ประกาศเอกราชสิ่งแวดล้อม “จากคลองภูมี ถึงอู่ตะเภา”
ณ บริเวณสำนักงานก่อสร้างชลประทานขนาดใหญ่ที่ 11 ต.ควนลัง อ.หาดใหญ่ จ.สงขลา พร้อมกับขึ้นกล่าวกับตัวแทนองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น, สภาอุตสาหกรรมจังหวัดสงขลา, จังหวัดสงขลา, และเยาวชน
พล.ท.เกรียงไกร ศรีรักษ์ แม่ทัพภาคที่ 4 กล่าวว่า สวัสดีสำหรับผู้เข้าร่วมกิจกรรม “จากคลองภูมึ ถึงอู่ตะเภา” พอได้มาร่วมกิจกรรมแล้ว พอจะมีเวลาที่จะพูดคุยกับน้อง ๆ โดยเฉพาะลูกหลานที่ปกป้องคลองอู่ตะเภา วันนี้ดีใจที่ได้มาร่วมกิจกรรมอีกครั้ง
“เป็นกิจกรรมที่เราเริ่มต้นที่จะมีปฏิญญาต่อกันว่าเราจะดูแลสิ่งแวดล้อม โดยเฉพาะคลองอู่ตะเภาและคลองภูมีดูแลบ้านเกิดเมืองนอนของเราให้คงอยู่คู่กับลูกหลานของเราต่อไป”
ซึ่งการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมในปัจจุบันค่อนข้างจะได้รับผลกระทบอย่างมาก จากการกระทำของมนุษย์ ซึ่งเกิดขึ้นอยู่ทุกวัน และที่ผมบอกว่าตัวผมเองมีความผูกพันกับคลองนั้น
เนื่องจากผมเป็นคนที่เกิดอยู่ริมคลอง ที่บ้านผมเขาเรียกว่า “คลองร้อยสาย” ในเขตอำเภอเมือง จังหวัดสุราษฎร์ธานี มี 6ตำบลที่มีอยู่ริมคลองประมาณร้อยสาย
“เกิดที่นั่นจนถึงทุกวันนี้ก็ยังไปไม่หมดทุกสาย แต่ส่วนใหญ่จะขับเรือวนเวียนพายเรือ แจวเรือวนเวียนไปแทบทุกสาย ซึ่งถือว่ามีความผูกพันกับคลอง”
วันนี้มาเห็นคลองอู่ตะเภา คลองภูมี ที่ท่านนายกชายผลักดันให้มีการอนุรักษ์ ปกป้องดูแล เป็นสิ่งที่สำคัญมาก โดยเฉพาะบริเวณที่จัดงานซึ่งเป็นปลายคลองอู่ตะเภาที่เชื่อมกับคลองภูมินาถดำริ หรือคลอง ร.1
ซึ่งเป็นสิ่งที่สำคัญต่ออำเภอหาดใหญ่มาก ช่วงหลังเวลาเกิดอุทกภัยเกิดขึ้น คลองนี้สามารถระบายน้ำได้อย่างรวดเร็ว แล้วก็แม่น้ำลำคลองต่าง ๆ ทั้งคลองอู่ตะเภาทคลองภูมี
“คราวที่แล้วผมขึ้นเฮลิคอปเตอร์เพื่อสำรวจตรวจดูกับนายกชายและคณะกรรมการฯ ซึ่งดูแล้วผมคิดว่าเกิดจากการอนุรักษ์ เครือข่ายของน้อง ๆ ลูกหลานเยาวชนที่ช่วยกันดูแลกันได้ดี”
หลายคลองในกรุงเทพมหานคร ถ้าใครไปก่อนหน้านี้ประมาณ 6-7 ปี ก่อนที่จะการฟื้นฟู คืนชีพให้กับคลองในกรุงเทพฯ เราจะเห็นว่าก่อนหน้ามันเน่า มันเหม็น แต่ตอนนี้หลายร้อยคลองในกรุงเทพฯที่ได้รับการฟื้นฟู มาใกล้ตัวเราก็คือ คลองอู่ตะเภา คลองภูมี ที่แหละครับ ปีที่แล้วผมได้มาร่วมกิจกรรมมีการปล่อยกุ้ง ปัจจุบันกุ้งเหล่านั้นมีพี่น้องจับได้มา 2 ตัวต่อกิโลกรัมแล้ว
“พี่น้องที่อยู่ริมคลอง สามารถจับกุ้ง งมกุ้ง ซึ่งเป็นวิถีชีวิตของคนริมคลอง โดยเฉพาะของแม่ทัพคนนี้ ทั้งทอดแห งมกุ้ง ลงหน้าบ้าน ลงไปในคลองลงไปด้วยมือเปล่า แต่สามารถจับกุ้งได้ นำมาเลี้ยงชีพ นำมาขายเพื่อเรียนหนังสือได้”
ยกเว้นพื้นที่บริเวณหน้าวัดซึ่งเป็นเขตอภัยทานห้ามมีการจับ ซึ่งที่หน้าบ้านผม ผมสั่งห้ามเลย เพราะมีวัดอยู่หน้าบ้าน คือ วัดบางใบไม้ ซึ่งทุกคนร่วมมือกันลูแลคลอง ทำได้จริง โดยไม่ต้องมีปฏิญญาอะไร ทุกคนทำด้วยใจ ถ้าน้อง ๆ ลูกหลาน กูเกิลเสิร์ช เข้าไปดูตอนนี้เป็นตลาดน้ำประชารัฐบางใบไม้ ที่ผมตั้งขึ้นมาเมื่อประมาณ6ปีที่แล้ว วันนี้ก็มีนักท่องเที่ยวไปเที่ยวชมในความงดงาม ความเป็นธรรมชาติ
“เขาเรียก อุโมงค์ทางจาก ที่เกิดขึ้นโดยธรรมชาติ มีคนไปท่องเที่ยวกันเป็นจำนวนมาก โดยเฉพาะวันอาทิตย์ จะมีแจวเรือใฟ้นักท่องเที่ยวได้นั่งชมคลองกัน ชมหิ่งห้อย ชมธรรมชาติของคลองซึ่งเกิดจากการอนุรักษ์”
เช่นเดียวกันที่ลูกหลาน เยาวชนวันนี้ 300 กว่าคน ที่เป็นสมาชิกเครือข่ายเพื่อที่จะอนุรักษ์คลองอู่ตะเภา คลองภูมีของเราให้มันสวยสดงดงาม แล้วสัตว์น้ำที่จะอยู่กับคลองและพี่น้องเรา ลูกหลานเราตลอดไป
ทำให้ผมอดใจไม่ได้ที่จะขึ้นมาพูด โดยแบ่งเวลาที่มีภารกิจแน่นมาด้วยความรักในความเป็นคลอง ผมไม่ได้โม่นะครับ ชีวิตผมผูกกันกับคลองนะครับ
“ผมได้เป็นนักกีฬาว่ายน้ำเหรียญทองก็เกิดจากเป็นเด็กริมคลองนี่แหละครับ ผมเก็บมะพร้าวในคลอง แล้วนำมาผูกที่เอวประมาณ 400-500 ลูกนำมะพร้าวกลับบ้านทางคลอง ชาวบ้านเรียกว่า “ล่องพร้าว” ที่บ้านมีสวนมพร้าว”
ซึ่งการ “ล่องมะพร้าว” ด้วยการนำมะพร้าวมาผูกโยงกันแล้วนำมาผูกที่เอว แล้วว่ายน้ำลากมะพร้าวครั้งละ 400-500 ลูกโดยไม่ต้องขนส่งทางบก ผมทำมาตลอด
“ตอนนี้ผมยังทำได้อยู่นะ ล่องมะพร้าว นี่แหละ ผมยังขับเรือเอง ทั้งฝ่าคลื่น ทำได้หมด ฉะนั้นอยากให้น้อง ๆ ลูกหลาน เยาวชนในวันนี้ช่วยกันดูแล ปกป้อง อนุรักษ์คลองอู่ตะเภาและคลองภูมี”
วันที่ 13 มิถุนายน 2565 ถ้ามีเวลาจะไปร่วมกิจกรรมที่ คลองภูมี ด้วย และทราบว่าจะมีกิจกรรมกระโดดลงเล่นน้ำในคลองด้วย วันนี้ผมจะเตรียมชุดเพื่อไปเล่นน้ำคลองด้วยถ้ามีเวลานะครับ