"เภา-โอม" ปกป้อง "พี่ตูน" ปมวิ่งทำไม เอือมงานการกุศลกลายเป็นผู้ร้าย

ถือเป็นดราม่าตลอดทั้งวันวานนี้ (21 ธ.ค.) จนแฮชแท็กคำว่า “#พี่ตูนวิ่งทำไม” ขึ้นติดเทรนด์บนทวิตเตอร์ยาวมาจนถึงปัจจุบัน ภายหลังสมาชิกโซเชียลบางส่วน ตั้งคำถามถึงโครงการ “ก้าวเพื่อน้องปีที่ 2 เวอร์ชวลรัน 109 คำขอบพระคุณ” ของ “พี่ตูน บอดี้สแลม” เพื่อหารายได้มอบเป็นทุนการศึกษาแก่เด็กยากไร้ ที่เรียนจบชั้น ม.3 แต่ยังไม่มีทุนเรียนต่อ ม.ปลาย หรือสายอาชีพ จำนวน 109 คน

เมื่อปรากฎข่าวดังกล่าวออกไป ได้มีบางคนแสดงความเห็นเชิงแซะ “พี่ตูน” ว่าไม่ใช่หน้าที่ต้องมาวิ่งรับบริจาค เพราะเป็นหน้าที่โดยตรงของรัฐบาล และกระทรวงศึกษาธิการ แต่ถ้าอยากช่วยเหลือ ควรเปลี่ยนจากการ “วิ่ง” เป็นการเดินเข้าไปหานายกฯ เพื่อยื่นเรื่องร้องเรียนจะดีกว่า

แม้ทางผู้จัดงานของมูลนิธิ “ก้าวคนละก้าว” จะออกมาชี้แจงว่า รายการนี้ “พี่ตูน” ไม่ได้วิ่งอย่างที่หลายคนเข้าใจ แต่เป็นงานวิ่ง “เวอร์ชวลรัน” เพื่อเก็บระยะทางสะสมเท่านั้น แต่เหมือนว่าสมาชิกโซเชียลบางส่วนจะไม่ยอมสนใจ และรุมโจมตีหนักเหมือนเดิม

ล่าสุดทาง “เภา” รัฐพล พรรณเชษฐ์ อดีตมือกีตาร์วงบอดี้สแลม ยุคบุกเบิก โพสต์ผ่านเฟซบุ๊ก “Rattapol Phanchet” ว่า แซะตามกัน จนไม่ดูว่าอะไรจริง อะไรไม่จริง ไม่มีใครเถียงว่าระบบที่ดี ย่อมดีกว่าแน่นอน แต่การกุศลมันกลายเป็นผู้ร้ายตั้งแต่เมื่อไหร่

“มีประเทศไทยประเทศเดียวเหรอ ที่มีการรับบริจาค? ประเทศที่เจริญแล้ว เค้าไม่มีมูลนิธิหรืองานการกุศลหรือยังไง? กับคนที่ไม่เห็นด้วยกับงานกุศลตั้งแต่ต้นยังเข้าใจได้ แต่พวกที่แซะตามกระแส ด่าตามๆ กัน แค่สนุกปากคืออะไร? แล้วคนที่หาว่าเค้าทำเพื่อเอาเงินเข้ากระเป๋าตัวเอง หาหลักฐานมาพิสูจน์ด้วยนะครับ ไม่ใช่ไปกล่าวหาเค้าลอยๆ เพราะถ้าไม่เป็นความจริง เค้าฟ้องคุณได้นะ”

เช่นเดียวกับ “โอม บอดี้สแลม” หรือ “โอม เปล่งขำ” มือคีย์บอร์ดของวง โพสต์ผ่านเฟซบุ๊ก “Ohm Plengkhum” ว่า ในขณะที่สังคมมานั่งถกเถียงกันว่า มันเป็นหน้าที่ของรัฐ การบริจาคไม่ช่วยแก้ปัญหาอะไร ทำไมถึงไม่ออกมาเป็นกระบอกเสียง..บลาๆๆๆ

โน่นครับ มีคนกำลังจะตายเพราะขาดเครื่องมือแพทย์ที่มีไม่เพียงพอ..มีเด็กมากมายที่อยากเรียนหนังสือต่อ แต่ไม่มีทุนทรัพย์ การวิ่งที่ผ่านมาแก้ปัญหาได้หรือไม่ได้ ไม่รู้ แต่มันมีคนรอดตายจากเครื่องมือแพทย์ที่เขาหาให้ได้จริง ซึ่งหนึ่งในนั้นอาจเป็นคนใกล้ชิดของคนที่ด่าเขาในขณะนี้

“มีคนหายป่วยจากเครื่องมือแพทย์จากมูลนิธิ มีเด็กๆ ได้เรียนหนังสือจนจบ ม.6 อีกร้อยกว่าคน และเท่าที่ผ่านมา เขาก็ออกมาเป็นกระบอกเสียงส่งไปถึงทุกคนแล้ว ในแบบของเขาเอง โดยผ่านการวิ่งของตัวเอง ไม่งั้นทุกคนจะตระหนักได้หรือว่า การเรี่ยไรบริจาค มันไม่ใช่การแก้ปัญหาแบบยั่งยืน”

ที่จะไม่เห็นด้วยหรือไม่ชอบ ผมว่าไม่ใช่ปัญหาเลย ถ้าทุกคนตัดสินมันจากหลักการ และเหตุผล และข้อมูล "ความเป็นจริง” ที่วินิจฉัยแล้วอย่างถี่ถ้วน ไม่ใช่การเอาอคติและอัตตาเป็นที่ตั้ง หรือเพียงเพราะเขาไม่ทำในสิ่งที่หลายๆ คนอยากให้ทำ

“ปัญหาที่เห็นคือ ปัญหาโครงสร้างเชิงนโยบาย ที่มันไม่สามารถแก้ได้โดยคนๆ เดียว และไม่สามารถแก้ได้ด้วยเวลาวันสองวันครับ วันนึง เราอาจจะได้ใช้เครื่องมือแพทย์ที่มูลนิธิหามาให้ อันเกิดจากเงินที่พวกเราร่วมใจกันบริจาค วันนึงเราอาจจะได้แพทย์ , ทนายความมือดี , ตำรวจ ฯลฯ จากทุนการศึกษาที่มูลนิธิมอบให้ก็ได้นะครับ”