ชาวญี่ปุ่นสงสัย เศียรพระอยู่บนตึกได้อย่างไร?

แม้จะมีเศียรพระพุทธรูป แต่อาคารแห่งนี้กลับไม่ใช่วัดหรือศาสนสถาน และมีชื่อว่า "Ajigawa Call Warehouse"... โดยเป็นทั้งสำนักงานและโกดังสินค้าของบริษัท "Maruhi Shokai" ที่ทำธุรกิจเกี่ยวกับปิโตรเลียมและอุปกรณ์เกี่ยวกับปิโตรเลียม และถ้าไปเคาะประตูถามเรื่องเศียรพระ ก็จะมีพนักงานมาเปิดและเชิญให้เข้าไปดูใกล้ ๆ 

บริษัทได้แบ่งให้เช่าพื้นที่ให้บริษัทอื่นเช่าในส่วนอาคารสำนักงาน ชั้นบนสุดมีทั้งส่วนที่ปิดและส่วนที่เปิดโล่ง ด้านบนเป็นที่อุปกรณ์การซ่อมบำรุงเหมือนอาคารทั่วไป แต่ที่แปลกก็คือเศียรพระขนาดใหญ่นั่นแหละ... โดยทั่วไปการตั้งศาลเจ้าขนาดเล็กตามหลักศาสนาชินโต บนชั้นดาดฟ้าของอาคารสำนักงานและอาคารพาณิชย์ไม่ใช่เรื่องแปลก เพราะต้องการให้เป็นที่สิงสถิตย์ของเทพเจ้าอินาริ ซึ่งเป็นเทพแห่งพืชพันธุ์ธัญญาหาร หรือพูดง่าย ๆ คือเป็นเทพผู้อุปถัมภ์พ่อค้าและการค้า 

ส่วนที่มาของเศียรพระ... เริ่มต้นจากบริษัทแห่งนี้ไม่ได้ใช้พื้นที่ทั้งหมดของอาคาร ยังมีบางส่วนที่เป็นพื้นที่ว่าง และ "Maruhi Shokai" ก็ใช้พื้นที่ทำเป็นร้านอาหารบาหลี รวมทั้งอิมพอร์ตสินค้าเข้ามาขาย รวมทั้งเศียรพระด้วย ที่จริงยังมีเศียรพระ "Made in Bali" เหมือนกันแบบนี้อีก 2 เศียร แต่ถูกขายไปแล้ว ส่วนเศียรนี้ถูกใช้โปรโมทร้านอาหารและร้านนำเข้าสินค้าจากบาหลี 

ต่อมาทั้งร้านอาหารและร้านนำเข้าเลิกกิจการไปเมื่อหลายปีก่อน Maruhi Shokai จึงเอาป้ายออกหมด แต่ถ้าจะเอาเศียรพระออกไปต้องใช้ทั้งความพยายามและค่าใช้จ่ายอย่างมาก อันที่จริงก็ไม่ได้หนักมาก เพราะแม้จะทำจากทองสัมฤทธิ์แต่ตรงกลางนั้นกลวง ปัญหาที่แท้จริงคือ "ขนาด" เพราะใหญ่เกินกว่าจะขนผ่านโถงทางเดินหรือลิฟต์ได้ มีทางเดียวคือต้องลงทางหลังคาแน่นอนว่าต้องใช้ปั้นจั่น 

อีกประการหนึ่งคือประธานบริษัทเป็นชาวพุทธที่ค่อนข้างเคร่งครัด ซึ่งมักจะเข้าร่วมในเทศกาลที่วัดในท้องถิ่นและบริจาคเงินช่วยค่าบำรุงรักษาอย่างสม่ำเสมอ และเขาชอบที่จะให้เศียรพระตั้งอยู่อย่างนั้น ส่วนในทางโลก... เขาชอบใจที่เห็นผู้คนมองขึ้นไปด้วยความประหลาดใจ และจุดที่ตั้งของเศียรพระช่างเหมาะเจาะกับเวลาที่ผู้คนสัญจรอยู่บนสะพาน โดยเมื่อทุกคนหันไปมองเศียรพระด้วยความสนใจ ก็เหมือนกับว่าท่านจ้องกลับมาเช่นกัน