โครงการนี้เริ่มต้นจากการตัดสินใจเลือกแบบของอุตซอนในปี 2500 ในฐานะแบบที่ชนะการประกวดการออกแบบระดับนานาชาติ รัฐบาลรัฐนิวเซาธ์เวลส์ นำโดยโจเซฟ เคฮิลล์ ผู้ว่าการรัฐ อนุญาตให้เริ่มงานก่อสร้างในปี 2501 โดยมีอุตซอนเป็นคนควบคุมการก่อสร้าง การตัดสินใจของรัฐบาลในการสร้างโดยใช้การออกแบบของอุตซอนทำให้เกิดเสียงวิพากษ์วิจารณ์ต่าง ๆ นานา ซึ่งก็รวมถึงต้นทุน ความล่าช้า รวมถึงการลาออกของตัวสถาปนิกเองด้วย
ตัวอาคารและบริเวณโดยรอบ ครอบคลุมพื้นที่ทั้งหมดของ Bennelong Point บนอ่าวซิดนีย์ ซึ่งอยู่ระหว่าง Sydney Cove และ Farm Cove ติดกับย่านศูนย์กลางธุรกิจซิดนีย์และสวนพฤกษศาสตร์ Royal Botanic Gardens และใกล้กับสะพานซิดนี่ย์ ฮาร์เบอร์ บริดจ์
ตัวอาคารประกอบด้วยสถานที่สำหรับการแสดงหลายแห่ง ซึ่งเมื่อรวมกันแล้ว ทำการจัดแสดงมากกว่า 1,500 ครั้งต่อปี โดยมีผู้เข้าร่วมชมการแสดงมากกว่า 1 ล้าน 2 แสนคน การแสดงที่นี่นำเสนอโดยศิลปินการแสดงที่หลากหลาย รวมถึงของคณะที่ประจำอยู่ที่นี่ 3 คณะ ได้แก่ Opera Australia , Sydney Theatre Company และ Sydney Symphony Orchestra ในฐานะที่เป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่ได้รับความนิยมมากที่สุดแห่งหนึ่งในออสเตรเลีย สถานที่แห่งนี้มีผู้เข้าชมมากกว่า 8 ล้านคนต่อปี และมีผู้เยี่ยมชมประมาณ 350,000 คนต่อปี ที่เข้าชมอาคารพร้อมกับไกด์
อาคารนี้บริหารจัดการโดย Sydney Opera House Trust ซึ่งเป็นหน่วยงานของรัฐบาลรัฐนิวเซาท์เวลส์
เมื่อ 28 มิถุนายน 2550 โรงอุปรากรซิดนีย์ได้กลายเป็นแหล่งมรดกโลกขององค์การยูเนสโก มันได้รับการจดทะเบียนในทะเบียนมรดกแห่งชาติ ( ยุบไปแล้ว ) ตั้งแต่ปี 2523 , ได้รับการจดทะเบียนเป็นมรดกขององค์การอนุรักษ์แห่งชาติตั้งแต่ปี 2526 , ได้รับการจดทะเบียนเป็นมรดกของซิดนีย์ตั้งแต่ปี 2543 , ได้รับการจดทะเบียนเป็นมรดกของรัฐนิวเซาท์เวลส์ตั้งแต่ปี 2546 และเป็นมรดกแห่งชาติของออสเตรเลียตั้งแต่ปี 2548 นอกจากนี้ มันยังเข้ารอบสุดท้ายในแคมเปญ New7Wonders of the World ด้วย