
13 สิงหาคม 2566 ที่วัดชัยเกษมธรรมมาวาส ต.อรพิมพ์ อ.ครบุรี จ.นครราชสีมา พบฝูงนกยูงนับร้อยตัว อยู่อาศัยภายในวัดอย่างสบายใจ นอกเหนือจากสัตว์เลี้ยงชนิดอื่น เช่น สุนัขและแมวที่ถูกชาวบ้านนำมาปล่อยเอาไว้ที่วัด นับเป็นความแปลกแตกต่างจากวัดอื่นๆ เพราะแต่ละชีวิตต่างอาศัยพักพิงอยู่ภายในวัด บนที่กว่า 10 ไร่ ท่ามกลางป่าไม้ที่ยังคงความอุดมสมบูรณ์ พากันคุ้ยเขี่ยหาอาหารในเขตอภัยทาน ไม่มีใครกล้าเข้ามาล่าหรือมาทำร้าย
โดยพระอาจารย์เตวิช สุวิชโช เจ้าอาวาสวัดชัยเกษมธรรมาวาส กล่าวว่า เดิมทีได้รับนกยูงหนึ่งคู่มาจากวัดแห่งหนึ่งในจังหวัดชัยภูมิ เมื่อประมาณ 15 ปีก่อน จากนั้น ก็นำมาเลี้ยงไว้ภายในวัด ปล่อยให้ออกหากินหญ้าและแมลงขนาดเล็กตามธรรมชาติไม่ได้ขังไว้ในกรง เพราะพื้นที่ภายในวัดส่วนใหญ่เป็นป่าไม้ค่อนข้างอุดมสมบูรณ์ มีการนำอาหารสุนัขและแมวไปวางเสริมไว้ นกยูงคู่นี้ก็เริ่มขยายพันธุ์ออกไข่ แรกๆ ก็ต้องตามหาเอาไข่มาช่วยฟักให้เป็นตัว แล้วอนุบาลไว้ เพราะเกรงว่าสุนัขและแมวภายในวัดจะมากิน กระทั่งเพิ่มจำนวนขึ้น และต้องปล่อยให้ดูแลกันเองตามธรรมชาติ ไม่สามารถติดตามช่วยฟักและดูแลลูกนกได้ทั้งหมด
เมื่อจำนวนนกยูงเพิ่มมากขึ้นก็มีบางส่วนออกไปหากินนอกวัดซึ่งเป็นป่าชุมชน รวมถึง ไปหากินในไร่สวนของชาวบ้าน แต่ชาวบ้านรอบๆ ก็เข้าใจดีว่า นกยูงนี้ออกมาจากวัดก็จะไม่ทำร้าย และหากจับได้ก็จะนำเอามาคืน
ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา มีนกยูงที่อาศัยอยู่ภายในวัดกว่า 100 ตัว และกำลังเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง แต่ภายหลัง เริ่มมีสุนัขจากนอกวัดเข้ามาไล่กัดนกยูงตัวใหญ่และกัดลูกนกยูงตายไปจำนวนมาก นอกจากนี้ ยังมีฝูงกาจ้องขโมยไข่ด้วย จึงทำให้จำนวนนกยูงลดลงเหลือไม่ถึง 100 ตัว ซึ่งนกยูงที่เหลืออยู่นี้จะคุ้นเคยกับคนและสัตว์อื่นๆ ภายในวัดเป็นอย่างดี สามารถเข้าชมได้อย่างใกล้ชิด
นอกจากนี้ ยังมีอยู่ตามป่าชุมชนอีกจำนวนหนึ่ง คาดว่า น่าจะเพิ่มขึ้นอีกในอนาคต จึงอยากวอนให้ผู้คนที่อยู่ใกล้เคียงช่วยกันอนุรักษ์ไว้ อย่าไปรังแกหรือล่าไปเลี้ยงส่วนตัว และหากใครที่สนใจสามารถเข้ามาเที่ยวชมที่วัดได้ทุกเวลา เพียงแต่อย่าไปทำร้ายหรือรบกวนมากก็พอ