
พล.ท.บุญสิน พาดกลาง แม่ทัพภาค 2 (มทภ.2) ที่คนไทยรู้จักในชื่อ แม่ทัพกุ้ง เปิดใจให้สัมภาษณ์พิเศษกับ “Key person” ทาง ช่อง YouTube และ Facebook : NationTV เปิดเส้นทางชีวิต เปิดตัวตน ทั้งน้ำตา เปิดมุมที่เชื่อว่าคนไทยทั้งประเทศยังไม่เคยรู้
ชีวิตครอบครัวลูกตำรวจชั้นผู้น้อย
ครอบครัวเป็นตำรวจชั้นผู้น้อย พ่อเป็นตำรวจ ยศ ส.ต.ท. เกิดที่ จ.หนองคาย และเติบโตที่ จ.อุดรธานี ครอบครัวเหมือนเด็กบ้านนอกทั่วไป ไม่ได้ร่ำรวยมาก อยู่ในเกณฑ์เดินไปเรียนหนังสือ ต่อสู้ สู้ชีวิต ทุกอย่างลำบากมาก ชีวิตลำบาก วันนั้นเราท้อแท้ แต่วันนี้เรารู้สึกว่าต้องขอบบคุณวันนั้น ทำให้เราได้รู้ว่าความลำบากความยากจนของพี่น้องคนไทยเป็นยังไง
แม่มีลูก 8 คน ผมเป็นคนที่ 5 ครอบครัวข้าราชการ รอเงินเดือนพ่อ แม่ก็ปลูกผัก รับจ้างรายวัน ตัวเราเองก็รับจ้างเหมือนกัน ได้วันละ 18 บาท ดายหญ้า มันสำปะหลัง เลิกเรียนหาปลาเพื่อหาโปรตีนมาให้ครอบครัว ชีวิตบ้านนอกคนหนึ่ง ไปรับจ้างชาวไร่ชาวนา เพื่อให้ได้เงินมาไปเรียนหนังสือ
พ่อเป็นตำรวจชั้นผู้น้อย ลูกเยอะ 8 คน เงินไม่ค่อยพอใช้ พยายามสู้ชีวิตมา ลูกผู้ชาย 5 คน พี่ชาย 3 คน เป็นตำรวจ ตชด. ทหาร 1 คน เจ้าหน้าที่ที่ดิน 1 คน ค่อนข้างอยู่กับปืนผาหน้าไม้ รับใช้ประเทศชาติ เราเห็นคุณพ่อ ก็ชอบ แต่ด้วยชีวิตลำบาก เหมือนครอบครัวชนบท รับจ้างหาปูปลา ตอนนั้นยังไม่รู้เรื่องอะไรเลย เรียน ม.ต้น เพื่อนพาไป พอจบ ม.ต้น เพื่อนชวนให้ไปเรียนเทคนิค ทั้งที่ตัวเองชอบทหาร ตำรวจ ได้เรียนเทคนิค ที่อุดรธานี สาขาช่างยนต์ มีเชื้อเด็กอาชีวะมา 4 ปี เราก็คุยกับเขาได้ อย่างอุเทนถวาย เราเป็นพวกเดียวกัน พี่ๆน้องๆ
เรียนช่าง แต่หัวใจเป็นตำรวจ-ทหาร
โชคดีเรียนช่าง ทำให้เราใช้ชีวิตประจำวันได้ ดูแลเครื่องยนต์ขั้นต้น ไฟฟ้าประปา เป็นทักษะติดตัวมา เรียนตามเพื่อน แต่ลึกๆในหัวใจเป็นตำรวจ หทาร ฝึกงานที่ร้านซ่อมมอเตอร์ไซค์ ลูกค้าบอกว่าหนูทำไมไม่เหมือนช่างเลย หลังจากนั้นมาก็เลยไม่ได้เป็นช่าง ไปสอบเตรียมทหาร ใช้วุฒิ ปวช.ไปสอบ คุณลุงเอารถมาซ่อม ผมซ่อมโซ่มอเตอร์ไซต์ให้เขา พอลุงขับออกไปพักนึง จูงรถกลับมาโซ่ขาด ผมใส่คลิปผิดทาง ไม่รู้เขาดูบุคลิกยังไงไม่รู้
ระหว่างเรียนช่างฝึกงานที่ศูนย์โตโยต้า อุดรธานี แต่ถึงเวลาเราก็ยังไปสอบนักเรียนนายสิบ นักเรียนเตรียมทหาร ก็ไปสอบ 2 ปีถึงได้ ใช้ วุฒิ ปวช. ไปสอบเข้าเตรียมทหาร ครั้งแรกผ่านข้อเขียน แต่ตกข้อที่ 2 ไปสอบใหม่ก็ได้ รุ่น 26
จากชีวิตลำบากมา พ่อเป็นตำรวจชั้นผู้น้อย พอมาเห็นน้องๆทหารพวกนี้ เรามองเขาเหมือนชีวิตพ่อเราคนหนึ่ง เราต้องอยู่กับพวกเขาให้ได้ เราให้เกียรติเขา เกี่ยวกับศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์
ชีวิตถูกลิขิตเป็นทหารบก
ตอนสอบติดคุณแม่ดีใจ แต่คุณพ่อเสียชีวิตไปแล้ว รวมถึงภูมิใจพี่ชายที่เป็น ตชด. ไม่ค่อยได้เจอกัน เป็นความใฝ่ฝันที่เหมือนกับเป็นทหารเท่านั้น แม่เคยดูหมอ ให้เลือก 2 เหล่า คือ ตำรวจ กับ ทหารบก ตัดออก 2 เหล่า คือทหารอากาศ กับทหาร เรือ ทหารเรือที่ตัดออก เพราะว่า ไม่เคยเห็นทะเล จะอยู่ได้ยังไงก็ไม่รู้ เราไม่เคยเห็นทะเล มันบ้านนอกขนาดที่ไม่เคยเห็นทะเลเลย ไม่รู้น้ำทะเลเป็นยังไง เรือน่าจะแคบ ไม่รู้จะกินอยู่ยังไง เลยตัดออก พอทหารอากาศ เราจะบินได้ไหม สุขภาพเราจะพร้อมไหม อะไรต่างๆ ไม่เคยเห็นสนามบิน ไม่เคยเห็นเครื่องบิน ก็เลยตัดออก
เหลือตำรวจ กับทหารบก ก็บู๊ดี แม่ก็เลยไปดู มีพระธุดงค์มาข้างบ้านพอดี วันที่ไปสอบ พระธุดงก็บอกว่าไอ้หนูคนนี้ต้องเป็นทหารเท่านั้น ท่านมองลงไปที่ขันน้ำ แต่งชุดทหารมาตั้งแต่เกิดแล้ว ต้องไปเป็นทหารบกเท่านั้น อย่าไปสมัครเป็นตำรวจนะ ก็เลยตัดสินใจเลือกเหล่าทหารบก
ส่วนอีกทางหนึ่งก็คือไป อ.สามพราน จ.นครปฐม ไม่ถูก มันอยู่ อ.สามพราน ไม่รู้อยู่ไหนของประเทศไทย เกิดมาอายุ 18 ปี ไม่เคยขูดหินปูนเลย ไม่เคยไปหาหมอแบบเป็นเรื่องเป็นราวสักที ไม่เคยไปหาหมอ ไม่เคยเข้ากรุงเทพฯ ก็เลยตัดเหลือเหล่าสุดท้าย เพราะมีที่เดียว จปร. ตอนนั้นอยู่ถนนราชดำเนินนอก ลงรถไฟแล้วก็เดินตรงไปเลย
ไปสอบ 2 ครั้ง แม่ก็ไม่มีกระเป๋าให้ หายไปตั้งนาน ได้กระเป๋ามาใส่เอกสารมา ได้ย่ามพระมา ใส่เอกสาร สำเนาทะเบียนบ้าน ถือไปสอบ มันจะเหลือง เห็นตั้งแต่ปากทางเข้า รร.นายร้อย เด็กคนนี้ถือย่ามพระมาสอบ เดินซื่อบื่อ มีนายทหารมาจูงมือ ไอ้หนูมาจากไหน ผมมาจากอุดรฯครับ ช่วยดูน้องเขาหน่อย ถูกชะตายังไงไม่รู้ สอบปีแรกไม่ได้ พ่อแม่พี่น้องเชียร์กันยกใหญ่ พอประกาศผลไม่ได้ ก็หันไปคนละทาง พอปีที่สองไปสอบไม่มีใครตามไปสักคนไปคนเดียว ดวงจังหวะชีวิตจะได้เรียนรุ่นนี้ (ตท.26)
น้ำตาแม่ทัพกุ้ง
เมื่อถามว่าอะไรที่ยากที่สุด ของการเป็นทหาร จุดนี้ทำให้แม่ทัพกุ้ง น้ำตารื้น โดยเล่าว่า การที่โทรไปบอกคุณพ่อคุณแม่ของน้องที่เสียชีวิต ว่า ลูกเขาเสียชีวิตแล้วนะ ..ตอนนั้นพี่เป็นผู้การทหารพรานอยู่ภาคใต้ ลูกเขามาอยู่กับเรา แล้วเราต้องดูแลเขา คือรักษาชีวิตเขา เมื่อวันหนึ่งที่ตัวเขาถูกผู้ก่อเหตุรุนแรง ยิงเสียชีวิต และถูกเหตุระเบิด คือลูกเขา เวลาลำบากใจที่สุด คือต้องโทรไปบอกแม่เขา
ตอนแม่รับสายเขาก็มีความสุข ฮัลโหลเป็นยังไง เราก็บอกแม่ทำใจดีดีนะครับ ลูกเขาโดนระเบิด เขาวางหูเลย อันนี้คือ ถ้าเรานึกถึงวันนั้น ความรู้สึกของคนเป็นพ่อแม่ เพราะฉะนั้นพี่จะรักลูกน้องมาก เพราะว่าเราเคยลำบากมาก่อน เคยใช้ชีวิตลำบาก และน้องเขาต้องไปเป็นทหาร มีเงินเดือนที่น้องต้องส่งให้พ่อแม่ เขาเอาชีวิตมาแลก พอเขาเสียชีวิต นี่คือสิ่งที่ลำบากที่สุดในชีวิต ที่ต้องทำ และก็พี่จะเป็นคนที่เสียใจ และแค้นแทนลูกน้องมากในเรื่องเหล่านี้ พี่ถึงเป็นผู้บังคับบัญชาที่ดุ โหดพอสมควรต่อโจร ต่อฝ่ายตรงข้าม เพราะว่าเห็นลูกน้องเราแล้ว เราไม่พอใจ พี่จะไม่ค่อยอยู่ข้างหลัง ช่วงเป็นผู้การทหารพราน เป็นบทบาทที่พี่ลุยกับลูกน้องได้ ไม่เหมือนแม่ทัพ แม่ทัพพี่ต้องอยู่ที่ห้อง อำนวยการยุทธฯและดูลูกน้อง
บทบาททหารพรานชายแดน อยู่แนวหน้า
แต่ทหารพรานได้ยินเสียปืนที่ไหน เสียงระเบิดที่ๆไหนเข้าไปเลย พี่จะมีทีมลูกน้องที่กล้าหาญมาอยู่กับตัวผู้การ ทุกครั้งที่ได้ยินเสียงระเบิดเสียงปืน พี่บอกว่าพวกเอ็งต้องไปอยู่จุดนั้นให้เร็ว ไม่ต้องกลัว จะมีพระ เหล็กไหลให้ลูกน้องหมดเลย ไม่เคยมีใครเป็นอะไรสักคน และต้องวัดใจ นี่มันทำให้ลูกน้องรักเรา มีครั้งหนึ่งน้องมันมาถามว่าพี่กุ้ง อย่ารีบเข้าไปเลยอันตราย พี่จะบอกว่า ลูกน้องเราโดน มึงจะให้พี่อยู่อย่างนี้เหรอวะ ไป แล้วก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ก็ไม่เคยโดนอะไร
ทหารพรานถ้าศัพท์ทางราชการเรียกว่ากำลังกึ่งทหาร คล้ายๆทหาร แต่ไม่ใช่ทหาร คล้ายๆ ตชด. โดย ตชด.กับทหารพราน กำลัง 2 ส่วนนี้จะไม่ค่อยถูกพูดถึง เขาอยู่เคียงคู่กับทหารหลักเช่นกัน ซึ่งเมื่อการรบยุติ ทหารพรานจะเป็นผู้ที่ดูแลชายแดนเป็นหลัก เรียกว่ากำลังที่ใช้ออมกำลังทหารหลัก โดยทหารหลักก็กลับเข้าที่ตั้ง ทหารพรานก็ดูแลแนวแทนลาดตระเวน คล้ายๆ ตชด. 2 ส่วนนี้ยังรบหน้าแนวเช่นเดียวกับทหารหลักเหมือนกัน แต่อาวุธหนักเขาจะไม่ค่อยมี
สวัสดิการก็เหมือนกัน พลทหาร เรียกว่า อาสาทหารพราน(อส.ทพ.) เขาสมัครเข้ามาเป็น อส. ชอบและอยากเป็น อส.ทพ. ทุกคนใจเต็มร้อย ถึงไหนถึงกัน คนพวกนี้ถ้ามีโอกาส เราก็จะมีการสอบให้เลื่อนเป็นนายสิบต่อได้ คล้ายๆพลทหารเป็นลูกมือ ชุดสีดำ เป็นกำลังกึ่งทหาร ทำหน้าที่คล้ายๆ ตชด.เช่นกัน เพื่อจุดไหนที่ไม่ใช่กำลังทหารหลัก ก็เอา อส.ทพ.ไปวาง เพื่อดูแลชายแดน เพราะนั้น อส.ทพ.จะไม่ถูกพูดถึง แต่การรบเขาก็ไม่ได้ถอนออกมาอยู่หน้าแนวเช่นกัน เป็นกำลังที่ไม่มีอาวุธหนักในตัว เราต้องเพิ่มอาวุธให้เขา แต่ก็ฝึกมาเหมือนกัน ไปทำงานต่อสู้กับเหตุรุนแรง คล่องตัวหน่อย แต่ถ้ามารบแบบนี้ต้องรบคู่กับทหารหลัก เพราะอาวุธหนัก มีประสิทธิภาพสูง ต้องช่วยทั้ง ตชด และทหารพราน
สิ่งที่สบายใจที่สุดในการเป็นทหาร
สิ่งที่สบายใจที่สุดในการเป็นทหาร คือ ความจริงใจต่อเพื่อนร่วมงาน ต่อพี่ๆน้องๆต่อกำลังพล ความจริงใจที่มีต่อเพื่อนร่วมอาชีพ ถ้าเราอยู่ด้วยกัน ไปฝึกออกสนามด้วยกัน กินเหล้าด้วยกัน เที่ยวด้วยกัน มันเหมือนคำพูดที่ว่าตายแทนกันได้ ลูกน้องจะรักเราแบบถวายชีวิต เราก็เอ็นดู แบบเป็นห่วงเป็นใยเช่นกัน อันนี้คือความสบายใจที่เราต้องจริงใจและซื่อสัตย์ต้องเป็นผู้ให้กับลูกน้อง ลูกน้องต้องเชื่อมั่น เพราะฉะนั้นผู้บัญชาการแบบนี้ไปอยู่ที่ไหนลูกน้องก็อยากย้ายตาม และอยากให้อยู่ด้วยนานๆ เพราะว่าไม่เบียดบังเขา ให้เขา ดูแลเขา ให้เกียติเขา ความเป็นมนุษย์ และดูแลครอบครัวเขา เขาไม่ได้มาเป็นลูกน้องเราคนเดียว เขามีลูกเมีย เขามีพ่อแม่ ครอบครัวต้องเป็นอย่างนั้น แม่ป่วยหนัก ลูกเขาอยากเข้าเรียน จะทำยังไงดี ลูกไม่มีทุนการศึกษา นี่คือสิ่งที่ ผู้บัญชาการให้ความสบายใจ
ผมเป็นคนที่รักลูกน้องมาแต่ไหนแต่ไร เป็นคนที่สงสารคนที่เคยลำบาก ทุกข์ยาก เคยไปขอเงินคนโน้นคนนี้ เคยได้รับการแจกของ เราก็มองลูกน้องเรามันก็จนนะ ก็เป็นห่วง ไปเยี่ยมลูกน้อง จ่าแก่ๆ สิบเอกแก่ๆ ยืนมองเรา เขาคิดอะไรอยู่ แล้วเขามีปัญหาอะไร คุณรู้ไหมว่าเขามีปัญหาอะไร คุณเป็นผู้บังคับบัญชา คุณต้องดูแล เขา ไม่ใช่บังคับและบัญชาเท่านั้น คุณต้องได้ใจเขาด้วย คนที่บังคับและบัญชาภารกิจมันอาจจะแล้วๆ แต่คุณภาพมันไม่มี แต่ถ้าคุณได้ทั้งใจเขา ได้หัวใจเขา เขาจะทำจนเรียบร้อย ทำด้วยความเต็มใจ
ฝากทบทวนเรื่องลดกำลังพล – ค่าครองชีพทหาร
เรื่องเงินเดือน ถือว่าน้อยนะ เราก็เข้าใจได้ว่าเราอยู่ระหว่างกำลังพัฒนา เรตเงินตอบแทนเมื่อเทียบกับประเทศที่เขาพัฒนาแล้วอย่างที่เขาฝึกคอบร้าโกลด์ แต่เรามีที่มาที่ไปภาษีประชาชน ถึงซอยมาเป็นเงินเดือนทหาร ยิ่งหทารเยอะ เงินเดือนก็เท่านี้ แต่ถ้าทหารน้อย เป็นนโยบายที่รัฐบาลให้ลดทหารเพื่อเพิ่มเงินเดือน แต่ถ้ากำลังพลน้อยกำลังบางโอกาสไม่พอเพื่อใช้ป้องกันประเทศ คุณจะลดกำลังทหาร ไปทบทวนให้ดี
การสร้างนักรบ ไม่ได้สร้างแค่ 1-2 วัน ทักษะพวกนี้สร้างเป็นปี สั่งสมประสบการณ์มา เท่านี้มันไม่ใช่ เราต้องวิเคราะห์ให้ดีว่าภัยคุกคามเป็นยังไง เงินเดือนพออยู่ได้ แต่ขอให้พิจารณาเพิ่มให้พวกเขาตามค่าครองชีพด้วยพอสมควร อยู่ในเกณฑ์ที่รัฐบาลทำได้ ขอให้มาดูชั้นผู้น้อยด้วย อยู่ในเกณฑ์ที่มีเกียรติมีศักดิ์ศรี รายได้อยู่ได้ ดีกว่าที่อยู่ข้างนอกดีกว่าที่ เลยเป็นที่มาของทหารออนไลน์ สมัครเยอะ
สิ่งที่ภาคภูมิใจที่สุด จากผู้พันภาคใต้ ถึงแนวรบไทย-กัมพูชา
ภาคภูมิใจที่สุด คือ ทำหน้าที่ได้สำเร็จในภารกิจที่ได้รับมอบหมาย ยกตัวอย่างที่ภาคใต้ พี่เป็นผู้พันภาคใต้ปีครึ่ง เป็นผู้พันทหารพราน 2 ปี พี่คิดว่าพี่ทำหน้าที่ได้ตามวัตถุประสงค์ของหน่วยเหนือทุกอย่าง ในห้วงเวลาที่พี่อยู่เท่านั้น และก็พี่น้องภาคใต้เขารักพี่นะ ผู้ก่อเหตุรุนแรงเขาก็คิดหนักช่วงที่พี่อยู่ ก็เข้าใจตรงกันว่า เราต้องช่วยกันดูแลพื้นที่ แต่พี่น้องมุสลิม ต้องทำให้เขารักเจ้าหน้าที่ให้ได้ พี่ออกทุกวัน ไปเยี่ยมเยียนเขา ไม่กลัวถูกซุ่มโจมตี เพราะเราได้ใจเขา ได้ใจชาวบ้าน และเขาจะปกป้องเราเอง พี่อยู่ที่นั่นได้ 4 ปี เงินเพิ่มพิเศษสำหรับการสู้รบเต็มขั้น ถือว่าภาคภูมิใจที่ภารกิจตรงนั้นสำเร็จ
และมาอยู่ที่นี่อีกสเต็บหนึ่ง ขั้นตอนจบแล้ว 5 วัน 4 คืน น้องๆหน้าแนวทำดีที่สุดแล้ว และพี่ว่าพี่ทำเต็มที่แล้ว ในห้วงเวลาแค่นี้ เราไม่ได้บอกว่า แต่ก่อนเป็นยังไง แต่ ณ เวลานี้พี่พาน้องๆเอาแผ่นดินคืนมา บางคนบอกว่ายังเหลือตรงโน้นตรงนี้ มันไม่ได้ง่ายอย่างที่คิดมันต้องเอาชีวิตเข้าแลก การจะทำอะไรสักอย่าง ไม่ใช่เดินไปแล้วปักธงเลย มันไม่ใช่
สิ่งที่อึดอัดใจ-ภูมิใจที่สุดในการสู้รบ
เวลามันมีน้อยไปหน่อย เวลาในการปฏิบัติภารกิจเราด้วยเหตุผลของทางการบ้านการเมือง เราก็เข้าใจได้นะ เราก็ขอยุติการหยุดยิง เราต้องแข่งกับเวลาในสิ่งที่ทำหน้าที่เราให้ดีที่สุด แข่งกับเวลา แม้ว่าเวลามันจะน้อย แต่ส่วนหนึ่งก็เป็นผลดีว่าลูกน้องได้พักและคนเจ็บคนเสียชีวิตลดลง แต่แลกมาด้วยว่ามันต้องยุติไว้เท่านั้น
แต่มีบางพื้นที่ที่เราต้องทำให้เรียบร้อยตามที่พวกเราทราบ ด้วยเหตุผลเรามีเวลาแค่นี้ แต่ไม่ได้โทษท่านใดท่านหนึ่ง ท่านมีเหตุผลของท่านอยู่แล้ว แต่การปฏิบัติการไม่อึดอัดใจ พี่เป็นคนวางแผนการรบไม่ได้ลูบหน้าปะจมูก สมัยเรียนโรงเรียน เสธ. ก็ได้เรียนวิชาเฉพาะทางด้านนี้มา ซึ่ง ผบ.ทบ.ท่านก็อยู่กับแม่ทัพตลอด เพราะฉะนั้นไม่มีข้อจำกัดใดๆ ทอ. ทร. เป็นหนึ่งเดียว ภูมิใจเรื่องนี้ ไม่มีใครขัดแย้งใดๆเลย ทุกคนท่านใจเดียวกัน มันถึงออกมาได้ดี
ภูมิใจที่เป็นทหาร
แต่ก่อนแต่งเครื่องแบบเข้าสถานที่บางสถานที่ไม่ได้เลย น้องๆเขาเกลียด ไม่ทราบว่าเป็นเพราะอะไร อาจด้วยเหตุผลมีการปฏิวัติ เผด็จการ ไม่รู้ว่าเขาจำภาพอะไรมา แต่ ณ วันนี้ มันได้พิสูจน์ให้พี่น้องคนไทยได้รู้ว่าถึงวันหนึ่ง ทหารยังเป็นที่พึ่งให้กับแผ่นดิน เหมือนในอดีตที่เคยปฏิบัติมา ตั้งแต่บรรพบุรุษเรา ทหารที่ต้องเป็นหลักเป็นแก่นในการที่จะเป็นรั้วของชาติ ที่ต้องเข้มแข็ง ไม่เอนเอียงไปด้านใดด้านหนึ่ง
ด้วยเหตุนี้ผู้บังคับบัญชาพูดเสมอว่า ทหารต้องไม่ยุ่งการเมือง และสิ่งที่ได้ทำ สังคมเห็นพี่น้องคนไทยเห็น ตั้งแต่วันที่เราไปคุยกับนายพลกัมพูชา ว่า เราไม่ยอมนะ และจากนั้นเป็นต้นมา เราก็ยึดผลประโยชน์ชาติเป็นหลัก พี่ไม่เคยตำหนิใคร ต่อล้อต่อเถียงใคร วันๆนั่งดูแต่แผนที่ โซเชียลด่านก็ด่าไป เพราะไม่เกิดประโยชน์ อะไรที่ต้องมาด่าคนชาติเดียวกัน แตกความสามัคคีทำให้ประเทศชาติอ่อนแอ จะไม่ค่อยตำหนิใคร ปัจจุบันเอฟซีก็ไปนั่นเอง ก็เฉยๆก็แล้วแต่เขา
ที่ผ่านมา ทำไมไม่รบสักที ไม่บุกสักที ทุกสิ่งทุกอย่างมีผลต่อภาพรวมประเทศ พี่น้องบางท่านอาจไม่เข้าใจ เขาใช้อารามณ์รักชาติ เราก็เข้าใจนะ เมื่อถึงเวลาหนึ่ง ทหารก็ต้องเอาชีวิตตัวเองเข้าแลก ทหารเจ็บจริง ตายจริง ขาขาดจริง สิ่งนี้ที่ตัวเองเข้าแลก สิ่งนี้ที่คนไทยทั้งประเทศกลับมามองดูว่าทหาร เขาทำเพื่ออะไร ซึ่งต้องขอบคุณพี่น้องคนไทยที่ลุกขึ้นมาเพื่อกลับมามีกระแสรักชาติรักแผ่นดิน ซึ่งเราห่างเหินไปนานมาก ฉะนั้นความดีความจริงใจความบริสุทธิ์ใจต่อประเทศชาติและแผ่นดิน มันจะชนะทุกอย่าง ไม่ต้องไปพูด ไม่ต้องไปทำอะไรมาก ซื่อสัตย์ต่อบรรพบุรุษ มันจะทำให้ แผ่นดินไทยเรากลับมาอีกครั้งหนึ่ง
จำเป็นต้องมีทหารเฝ้าแผ่นดิน เทคโนโลยีสู้คนไม่ได้
ทหารมีไว้ทำไม เป็นคำพูดช่วงที่ทหารไม่ค่อยได้รับความใส่ใจเท่าไหร่ เป็นห้วงเวลาที่พี่น้องคนไทยไม่ค่อยเห็นความสำคัญเท่าไหร่ เป็นห้วงที่อาจจะมีบางท่านใช้คำพูดนี้มาเพื่อด้อยค่าทหาร แต่วันนี้พี่น้องคนไทยเห็นแล้วว่า ทำไม จริงๆมีมาก่อนหน้านี้แล้วว่า น้ำท่วมเชียงราย น้ำป่าไหลหลาก น้ำท่วมอุบลฯ ก็มีแต่ทหาร ทหารช่าง กรมการทหารช่าง ผบ.ทบ. ทุกครั้งที่ตึกถล่มก็มีแต่ทหารที่เข้าไปก่อน ผบ.ทบ.ยอมหยุดเดินทาง และน้ำป่าไหลหลากที่จ.เชียงรายก็มีแต่ทหาร และมาวันนี้ชัดเจนที่สุดแล้ว ทำไมต้องมีทหารเป็นแสนคน ของเรามีแต่จะลดกำลัง ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ต้องเอากำลังทหารไปยืนเฝ้าแผ่นดิน เทคโนโลยีใช้ได้ แต่สู้คนไม่ได้ มันจำเป็นต้องมีทหารเฝ้าแผ่นดิน เพราะประเทศเพื่อนบ้านต้องเอาทหารไปขึง เพราะเผลอปุ๊บก็เคลื่อนเข้ามา เพราะฉะนั้นมีทหารไว้ทำไม ก็นั่นแหล่ะเอาไว้ปกป้องอธิปไตยเป็นของประเทศชาติ เป็นหน้าที่โดยรัฐธรรมนูญอยู่แล้ว และช่วยพัฒนาประเทศ เป็นหนึ่งในภารกิจ
ถ้าไม่ได้รบกัน ทหารก็จะเป็นจิตอาสา น้ำท่วม ไฟไหม้ นี่ไงทหารมีไว้ทำไม พี่น้องคนไทยอาจเห็นแล้ว ไม่ต้องบรรยายมาก คนไทยเขาเห็นเอง เขาถึงคิดว่าลุงกุ้งเด็กน้อย แม่ทัพบุญสินไม่เคยเถียงใคร และไม่เคยเรียกร้องให้ใครมารัก เพราะเราทำความดีไปเรื่อยๆ และสิ่งเหล่านี้นมันก็จะมาของมันเอง เราไม่ได้ทำเพื่อตัวเอง ผมยืนยันตลอดว่าเราไม่เล่นการเมือง คำนี้คือสัญญาลูกผู้ชายอยู่แล้ว คำนี้มีส่วนให้พี่น้องคนไทยมารักเคารพและอยากรู้จัก แม้เด็กตัวน้อยๆ มีโอกาสที่จะไปพบพี่น้องคนไทยทุกคน และเชิญชวนเขาทำความดีเท่านั้นเอง
ฝากถึงน้องๆเยาวชนผู้ชายหรือผู้หญิงสัญชาติไทย ขอให้น้องๆได้ดูว่าพวกพี่ๆที่เขาทำงานทุกวันนี้ตามแนวชายแดน นั่นคือตัวอย่างสุภาพบุรุษที่ทำเพื่อประเทศชาติ แผ่นดิน ยอมสละชีวิตความสุขส่วนตัวเพื่อมาปกป้องแผ่นดินเกิด ที่ลุงป้าน้าอารักษาไว้ ถ้าน้องๆไม่มาทำหน้าที่อย่างที่แม่ทัพเป็น อย่างที่ทหารทำทุกวันนี้ แล้วจะให้ใครมาทำ
อยากฝากน้องๆทุกคนไว้ ณ เวลานี้ว่า ขอให้น้องๆมีความมุ่งมั่นตั้งใจ รักต่อสถาบันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ และยินดีต้อนรับน้องๆทุกคนที่มีความต้องการสวมเครื่องแบบทหารสุภาพบุรุษลูกผู้ชายที่จะถือปืนปกป้องอธิปไตยของชาติ เหมือนกับแม่ทัพ น้องๆทหาร ที่เขาทำหน้าที่อยู่ทุกวันนี้ นั่นคือตัวอย่างที่ดีที่น่าสรรเสริญ ต้องขอบคุณคุณพ่อคุณแม่น้องๆทหารที่ทำหน้าที่ทุกวันนี้ ทุกท่านได้เลี้ยงดูบุตรมาเป็นอย่างดี จนทำให้เขามีความคิดที่จะเสียสละชีวิตเลือดเนื้อเพื่อแผ่นดินครั้งนี้ หวังว่าน้องๆเยาวชนไทยรุ่นใหม่ทุกคน จะถือเป็นตัวอย่างที่ดี เพื่อช่วยกันรักษาแผ่นดินให้กับลูกหลานเราต่อไป นานเท่านาน