นักวิชาการตั้งคำถาม จัดทีมเจรจาอย่างไร ถอดประสบการณ์ "มือเจรจา" พล.ต.ณัฎฐ์ "ชนะโดยไม่ต้องรบ"
นักวิชาการตั้งคำถาม จัดทีมเจรจาอย่างไร ถอดประสบการณ์ "มือเจรจา" พล.ต.ณัฎฐ์ "ชนะโดยไม่ต้องรบ" ปมพิพาทไทย-กัมพูชา
28 กรกฎาคม 2568 สถานการณ์สู้รบระหว่างไทย-กัมพูชา ล่วงเข้าสู่วันที่4 โดยที่ ผู้นำรัฐบาลสองประเทศได้รับการประสานมาพูดคุยถึงการหยุดยิงที่มาเลเซีย
ท่ามกลางคำถามว่า จะเจรจากันอย่างไร
รศ.ดร.ศุภมิตร ปิติพัฒน์ ประธานหลักสูตรรัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ จุฬาลงกรณ์ โพสต์ข้อความว่า จัดทีมเจรจาอย่างไร
รศ.ดร.ศุภมิตร ปิติพัฒน์ ประธานหลักสูตรรัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ จุฬาลงกรณ์
เมื่อผู้เจรจาอีกฝ่ายเป็นผู้นำรัฐบาลที่คุมการรบภาคสนามอยู่ด้วย ฝ่ายเราที่มอบอำนาจ “อำนวยการยุทธ์” ให้แก่ผู้บัญชาการทหารสูงสุด อย่างน้อยที่สุด ก็ควรมีท่านอยู่ในคณะเจรจาที่จะเดินทางไปมาเลเซีย
การเจรจาเป็นเกมหลายระดับ การจัดการความน่าเชื่อถือในทุกระดับเป็นเงื่อนไขจำเป็นสำหรับการเจรจาที่มีชีวิตคนและผลประโยชน์สำคัญของแต่ละฝ่ายเป็นเดิมพัน
จึงเรียนมาเพื่อโปรดพิจารณา
เมื่อกล่าวถึงการเจรจา ทำให้นึกถึง นายทหารท่านหนึ่ง นั่นคือ พล.ต.ณัฎฐ์ ศรีอินทร์ รองแม่ทัพภาคที่ 2 ผู้ได้รับมอบหมายจากแม่ทัพภาคที่ 2 ในการเจรจากปมพิพาทพื้นที่ระหว่างไทยกับกัมพูชา ในกรณีที่ทหารกัมพูชามาขุดคูเลตที่บริเวณช่องบก ก่อนจะคลี่คลายไปด้วยดี
สำหรับนักรบอีสานใต้ท่านนี้ ผ่านศึกเขาพระวิหารมาแล้ว. ต่อกรณีความขัดแย้งของไทย-กัมพูชา บริเวณพื้นที่เขาสัตตะโสม เขาพระวิหาร ปี 2552-2554 พล.ต.ณัฏฐ์ เป็นผู้บังคับกองพันทหารราบที่ 3 กรมทหารราบที่ 16 (พัน ร.163 ) ค่ายบดินทรเดชาฯ จ.ยโสธร และผลักดันข้าศึกล่าถอย
##ยุติสู้รบ บนโต๊ะเจรจา##
พล.ต.ณัฎฐ์ เคยโพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊ค Mammoth S Nutt เมื่อวันที่ 9 มิ.ย.68
โดยให้มุมมองแนวคิดการสู้รบ. สุดท้ายนำไปสู่การเจรจาไว้อย่างสนใจ
ท่านโพสต์ข้อความไว้เมื่อวันที่ 10 พ.ค. 68. ระบุว่า การเป็นผู้นำหน่วยทหารไม่ใช่เรื่องง่าย เรื่องสนุกการจะนำทหารเข้าสู่สนามรบ คนที่ต้องรับผิดชอบทุกอย่างคือผู้นำหน่วย
คำตอบของคำว่า “ชัยชนะ” คืออะไร
การนำกำลังเข้ารบปะทะแล้วกำลังพลเราเสียชีวิต 10 คน ฝ่ายข้าศึกเสียชีวิต 100 คน ฝ่ายเราสามารถยึดพื้นที่ยึดดินแดนได้ แต่สุดท้ายต้องกลับมายุติการสู้รบที่โต๊ะเจรจาโดยที่ไม่ได้อะไรเลย ถือว่าเป็นชัยชนะได้ไหม
กำลังพลที่เสียชีวิตไปแล้ว เขาต้องตายเพื่ออะไร ลูกเมียพ่อแม่เขาจะต้องมีชีวิตอยู่ต่อไปอย่างไร
คนที่ไม่ได้สูญเสียท่องแค่คำว่า “เสียสละ” “เป็นหน้าที่” แต่เวลาให้เข้ามาทำหน้าที่ทหารมีแต่คนหลบเลี่ยง ให้ยกเลิกการเกณฑ์ทั้งๆที่คนสมัครใจน้อยนิด สรุปแล้วหน้าที่นั้น “ใครจะทำ”
ผมเป็นผู้นำหน่วยทหารมาทุกระดับ เดินนำลูกน้องฝ่าอันตรายมาทุกพื้นที่ แข้งขาครบชีวิตรอดมาถึงปัจจุบันได้ด้วย “โชคดี”
แต่ผมสะเทือนใจทุกครั้งที่ไปร่วมงานศพกำลังพลแล้วต้องซึมซับความรู้สึกจากสายตาของพ่อแม่ลูกเมียเขา
เป็นเหตุผลที่ว่าทำไมเราต้องดูแลเขาและครอบครัวให้ดีในขณะมีชีวิตอยู่ เพราะไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ที่เขาต้อง “เสียสละ”
และทำไม “ชัยชนะที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ชัยชนะโดยที่ไม่ต้องรบ”
............
ชนะโดยไม่ต้องรบ ทำอย่างไร
ต่อมา เมื่อวันที่ 9 มิ.ย.68. ท่านรองแม่ทัพภาคที่ 2 ได้โพสต์ไว้อีกครั้งว่า
1. ขอขอบคุณคนไทยทั้งประเทศ สื่อมวลชนทุกสำนักที่นำเสนอข่าวผมเป็นผู้เจรจาเป็นผลให้มีการปรับกำลังไม่มีการรุกล้ำอธิปไตยพื้นที่ช่องบก จนรู้สึกว่าออกสื่อมากเกินไป
2. งานนี้ผมทำเองไม่ได้ถ้าไม่ได้รับการอนุมัติจากรัฐบาล จากรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม จากผู้บัญชาการทหารบก จากแม่ทัพภาคที่ 2 ซึ่งผมต้องขอบคุณผู้บังคับบัญชาทุกระดับชั้นที่ไว้วางใจให้ผมทำงานนี้
3. ผมติดตามสถานการณ์มาเป็นระยะ และเห็นว่าหากปล่อยให้สถานการณ์เป็นไปเช่นนี้จะนำไปสู่การปะทะ จะนำมาซึ่งการสูญเสียของทั้งสองฝ่าย ทหารไม่สามารถเลือกสนามรบได้ แต่การชนะโดยที่ไม่ต้องรบล้ำเลิศกว่า ซึ่งเมื่อผมได้รับการประสานเพื่อพูดคุยที่จะ “ไม่รบ” ผมจึงนำเรียน พล.ท.บุญสิน พาดกลาง มทภ.2 ผู้บังคับบัญชาโดยตรงของผม ท่านเห็นด้วยและอนุญาตพร้อมมอบแนวทางการเจรจาให้ ซึ่งผมก็ได้นำแนวทางนั้นไปเจรจาจนบรรลุผล
4. ผมทำไปด้วยหน้าที่ จิตสำนึกของความเป็นทหารอาชีพ ไม่ได้หวังผลตอบแทน ผมกำเนิดจากลูกชาวนาเติบโตมามีโอกาสได้ทำงานเพื่อประโยชน์ของชาติบ้านเมืองก็เป็นความภาคภูมิใจสูงสุด มิได้มีความทะเยอทะยานใดๆ
5. ขอให้คนไทยเราสามัคคี มัดรวมใจ ร่วมกันคิด ช่วยกันทำเพื่อดำรงความเป็นชาติไทยส่งต่อให้ลูกหลาน เมื่องานส่วนรวมสำเร็จก็เป็น “ผลงาน” ของทุกคน
พล.ต.ณัฎฐ์ ศรีอินทร์ รองแม่ทัพภาคที่ 2 ผู้ได้รับมอบหมายจากแม่ทัพภาคที่ 2 ในการเจรจากปมพิพาทพื้นที่ระหว่างไทยกับกัมพูชา ในกรณีที่ทหารกัมพูชามาขุดคูเลตที่บริเวณช่องบก ก่อนจะคลี่คลายไปด้วยดี
