หลังฉากอำนาจ “กัมพูชา” ศูนย์กลางโลก “สแกมเมอร์ - ฟอกเงิน”

14 มิถุนายน 2568 ข้อมูลจากผู้รู้ และฝ่ายความมั่นคงไทย เคยระบุเอาไว้ตั้งแต่ช่วงต้นๆ ของความตึงเครียดตามแนวชายแดนไทย-กัมพูชา ว่า ปฏิบัติการรุกล้ำอธิปไตยไทย และเรียกร้องดินแดน 4 พื้นที่ ซึ่งเป็นของไทยค่อนข้างชัดเจน และสร้างกระแสนำคดีไปฟ้องศาลโลกนั้น แท้ที่จริงแล้วเป็นความพยายามเบี่ยงเบนความสนใจของประชาชนจากปัญหาการเมืองภายในประเทศของตัวเอง

ปัญหาที่รัฐบาล “ฮุน มาเนต” กำลังเผชิญ คือ

• ปัญหาเศรษฐกิจที่รุนแรง หนักหน่วง ส่งผลกระทบต่อประชาชนในวงกว้าง
• ผู้บริหารประเทศไม่ได้รับการยอมรับจากประชาชน เพราะได้ครองตำแหน่งจากการสืบทอดอำนาจจากรุ่นพ่อ (ตัวอย่างเช่น ฮุน มาเนต สืบทอดอำนาจจาก ฮุนเซน , เตีย เซยฮา สืบทอดอำนาจจาก เตีย บัณห์ เป็นต้น)
• ประเทศมีสภาพเป็นศูนย์กลางธุรกิจสีเทา อาชญากรรมข้ามชาติ ขบวนการคอลเซ็นเตอร์ และสแกมเมอร์
• ปัญหาอาชญากรรมข้ามชาติและกลุ่มทุนสีเทา ส่วนหนึ่งมาจากการที่ผู้มีอำนาจในรัฐบาลให้สัมปทานพื้นที่ และการลงทุนแก่กลุ่มจีนเทา เช่น อาณาจักรสีหนุวิลล์ ซึ่งต่อมาล่มสลาย
• ขณะที่อีกด้านหนึ่ง คนในรัฐบาล หรือ เครือข่ายตระกูลผู้มีอำนาจ ก็เกี่ยวข้องกับธุรกิจมืดเสียเอง

** เงินก้อนใหญ่ได้จากสัมปทานที่มอบให้กลุ่มทุนสีเทา

** เงินรายได้รายเดือน/รายสัปดาห์ มาจากกิจการสีเทา โดยเฉพาะบ่อนการพนัน เครือข่ายหลอกลวงออนไลน์ กิจกรรมผิดกฎหมายต่างๆ

** มีการฟอกเงินอย่างเป็นระบบ

 

ยอดบนสุด คือ “กลุ่มบริษัทการเงินของกัมพูชา : ฮุยโอเน่” ซึ่งมีชื่อเสียงด้านบริการธุรกรรมในตลาดมืด การแลกเปลี่ยนสกุลเงินดิจิทัล เกี่ยวข้องกับการซื้อขายข้อมูลที่ได้จากการหลอกลวงออนไลน์ และให้บริการฟอกเงิน จนถูกธนาคารแห่งชาติของกัมพูชา เพิกถอนใบอนุญาตธนาคาร โดยกลุ่มบริษัทนี้เชื่อมโยงกับผู้มีอำนาจทางการเมือง “ระดับบนสุด” ของกัมพูชา เรียกว่า เป็นศูนย์กลางระบบฟอกเงินครบวงจร มี “บอท” ดูแลการทำธุรกรรม และมีการบริหารจัดการกิจกรรมสแกมเมอร์รูปแบบต่างๆ

เครือข่ายระดับรองลงมา คือ กลุ่มทุนชาวจีน ในนาม กลุ่มบริษัท ปรินซ์ โฮลดิ้ง มี “นายฉิน” เป็นประธาน และเป็นผู้สนับสนุนคนสำคัญของพรรคการเมืองหลักในรัฐบาลกัมพูชา กลุ่มบริษัทปรินซ์ เป็นผู้่ลงทุนหลักในกิจการกาสิโนขนาดใหญ่ที่ชื่อ “จิน เป้ย”

อีกด้านหนึ่งก็มีเครือข่ายหลอกลวงผ่านเว็บพนัน สร้างแพลตฟอร์มหลอกลวงออนไลน์ เครือข่ายหลอกลงทุน โดยการใช้ตัวตนปลอม กลุ่มแฮคเกอร์จากเกาหลีเหนือ และกลุ่มแฮคเกอร์ของกัมพูชาเอง ทั้งหมดถูกตั้งขึ้นมา เพื่อหารายได้จากธุรกิจผิดกฎหมาย และเป็นศูนย์กลางอาชญากรรมออนไลน์ของระดับโลก หลอกลวงผู้คนจากประเทศต่างๆ และนำเงินผิดกฎหมายเข้าระบบฟอกเงินที่วางเอาไว้ เม็ดเงินบางส่วนไหลเข้าไปที่ “ผู้มีอำนาจทางการเมือง” ของกัมพูชา

ขณะเดียวกัน ก็มีกลุ่มทุนขนาดยักษ์ ได้รับสัมปทานเข้าไปพัฒนาเขตเศรษฐกิจพิเศษ อย่าง LYP Group หรือ บริษัท ลี ยง พัด กรุ๊ป ได้รับสัมปทานให้เข้าไปพัฒนาเขตเศรษฐกิจพิเศษเกาะกง และถูก สส.พรรคประชาชนอย่าง “วิโรจน์ ลักขณาอดิศร” พูดถึงช่วงก่อนหน้านี้ เนื่องจากมีรายงานระบุว่า อาคารหลายแห่งในเขตเศรษฐกิจพิเศษ ถูกใช้ในกิจกรรมฉ้อโกงทางไซเบอร์

กลุ่มทุนเหล่านี้ เชื่อมโยงกับนักการเมืองกัมพูชา ทั้ง สส.รัฐบาล วุฒิสภา ตลอดจนบุคคลระดับรัฐมนตรี