ศาลไฟเขียวปล่อยตัวชั่วคราว "ตะวัน-แบม" รักษาตัวใน รพ.ธรรมศาสตร์

7 กุมภาพันธ์ 2566 ความคืบหน้ากรณี น.ส.ทานตะวัน หรือ ตะวัน ตัวตุลานนท์  และ น.ส.อรวรรณ หรือ แบม ภู่พงษ์ ผู้ต้องหาในคดีตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 112 ขอยื่นถอนประกันตัว กลับเข้าเรือนจำ และแสดงเจตจำนงค์ ด้วยการต่อสู้แบบอดอาหาร อดน้ำ พร้อมกับไม่ขอรับการรักษา เพื่อประท้วงให้ปล่อยตัวผู้ต้องหาที่ถูกคุมขังในคดีทางการเมืองนั้น จนขณะนี้ร่างกายวิกฤต ถูกส่งรักษาที่ โรงพยาบาลธรรมศาสตร์ เฉลิมพระเกียรติ

ข่าวที่เกี่ยวข้อง : 

• "ตะวัน-แบม" ยอมรับน้ำเกลือ หลังหมอประเมินเสี่ยงเกิด refeeding syndrome
• ทนายความ เผย "ตะวัน" ยังรอเพื่อนได้ประกัน หากไม่ไหวจะหลับไปเลย
• "นายกฯ" ห่วง “ตะวัน-แบม” สั่งหมอดูแลใกล้ชิด เตือนอย่าตกเป็นเครื่องมือใคร

ล่าสุด ผู้อำนวยการ รพ.ธรรมศาสตร์เฉลิมพระเกียรติ ยื่นคำร้องต่อศาลอาญา ขอปล่อยชั่วคราวในคดีหมายเลขดำ อ.1237/2565 ที่พนักงานอัยการ ยื่นฟ้อง น.ส.ทานตะวัน เป็นจำเลยคดี ม.112 โดยผู้อำนวยการ รพ.ธรรมศาสตร์เฉลิมพระเกียรติ อ้างถึงสถานะในฐานะเจ้าหน้าที่รัฐในสถานพยาบาล ที่ได้รับมอบตัวผู้ต้องควบคุมภายใต้อำนาจศาลไว้ดูแล และได้รับมอบหมายจากกรมราชทัณฑ์ ขอปล่อยชั่วคราวจำเลย 

ซึ่งได้รายงานถึงสุขภาพของจำเลย ที่ได้อดข้าวและน้ำ เพื่อเรียกร้องตามข้อเรียกร้อง ตั้งแต่เย็นวันที่ 18 ม.ค. 66 โดยระบุถึงอาการล่าสุด เมื่อเช้าวันที่ 6 ก.พ. 66 ด้วยว่าอาการโดยรวมของผู้ถูกควบคุมตัว มีภาวะคีโตนในเลือดสูงมากขึ้น และประสิทธิภาพการทำงานกรองของเสียของไต ลดลงอย่างมาก อาจมีอันตรายถึงชีวิตได้ ซึ่งโรงพยาบาลเห็นว่า จำเลยอยู่ในสภาพที่ไม่เหมาะ แก่การควบคุมตัวระหว่างพิจารณา และสุขภาพร่างกายอยู่ในภาวะวิกฤตอย่างยิ่ง 

จึงขอให้ศาลพิจารณาเพิกถอนหมายขัง และให้ปล่อยชั่วคราวระหว่างพิจารณาคดี โดยไม่มีเงื่อนไขตามหลักเกณฑ์ ที่รัฐธรรมนูญกำหนดไว้ ในเรื่องการสันนิษฐานจำเลยเป็นผู้บริสุทธิ์ จนกว่าจะมีคำพิพากษา  และหลักการการควบคุมผู้ต้องหาหรือจำเลย ให้ทำได้เท่าที่จำเป็น เพื่อมิให้มีการหลบหนี ซึ่งจะทำให้การรักษาตัว และฟื้นฟูสภาพร่างกายของจำเลยทำได้สะดวก และลดเงื่อนไขที่อาจจะเป็นอันตรายแก่ชีวิต

 

ศาลอาญา พิเคราะห์แล้วเห็นว่า จำเลยอยู่ในความดูแลรักษาของโรงพยาบาล ที่ผู้ร้องเป็นผู้ควบคุมดูแลอยู่ เมื่อผู้ร้องซึ่งเป็นนายแพทย์รายงานมาว่า จำเลยอยู่ในภาวะวิกฤตอาจเสียชีวิตได้ ประกอบกับการเข้าเยี่ยมจำเลยจากบุคคลใกล้ชิด ในกรณีที่จำเลยยังอยู่ในความควบคุมดูแล ของเจ้าหน้าที่ราชทัณฑ์ ต้องเป็นไปตามระเบียบ ซึ่งอาจจะเป็นปัญหาในการเยียวยาจิตใจของจำเลย ขณะอยู่ในภาวะวิกฤติ

กรณีมีเหตุสมควร ให้ออกหมายปล่อยจำเลยชั่วคราว มีกำหนดระยะเวลา 1 เดือน ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 71 วรรคสาม เมื่อครบเวลาปล่อยชั่วคราวแล้ว ให้จำเลยมารายงานตัวต่อศาล โดยให้ออกหมายปล่อยจำเลยวันนี้ และแจ้งผู้ร้องทราบด้วย
 

ศาลให้ประกัน “แบม อรวรรณ” เหตุป่วยวิกฤต ไม่น่าก่อภยันตรายได้ 

วันเดียวกัน ผู้อำนวยการ รพ.ธรรมศาสตร์เฉลิมพระเกียรติ ยื่นคำร้องต่อศาลอาญากรุงเทพใต้ ขอปล่อยชั่วคราว น.ส.อรวรรณ จำเลยที่ 7 ในคดีหมายเลขดำ อ.765/2565

โดยศาลอาญากรุงเทพใต้ พิเคราะห์แล้วเห็นว่า ผู้ร้องเป็นผู้อำนวยการโรงพยาบาลที่ทําการรักษาจำเลยที่ 7 ผู้ร้องจึงมิใช่ผู้มีประโยชน์เกี่ยวข้องตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 106 แต่เมื่อความปรากฏตามคำร้องทำนองว่า จำเลยยืนยันปฏิเสธการรักษา และแจ้งความประสงค์ที่จะรับการรักษาจากโรงพยาบาลภายนอก โดยยังคงไม่รับประทานอาหาร อาการโดยรวมของจําเลยที่ 7 เลวร้ายลงมากจนอาจมีอันตรายถึงชีวิตได้ เนื่องจากมีภาวะคีโตนในเลือดสูงมากขึ้น และประสิทธิภาพการทำงานกรองของเสียของไตลดลงอย่างมาก

จำเลยอยู่ในสภาพที่ไม่เหมาะแก่การควบคุมตัว ระหว่างพิจารณาคดีและสุขภาพร่างกาย อยู่ในภาวะวิกฤตอย่างยิ่ง หากยังคงควบคุมตัวจำเลยเอาไว้ มีโอกาสที่จำเลยอาจเสียชีวิต ระหว่างการควบคุมตัวได้  สอดคล้องกับรายงานการตรวจสอบของเจ้าหน้าที่ และหนังสือของทัณฑสถานหญิงกลาง ที่อ้างถึงแถลงการณ์ของโรงพยาบาลธรรมศาสตร์เฉลิมพระเกียรติ

จึงน่าเชื่อว่า อาการเจ็บป่วยของจำเลยที่ 7 อยู่ในขั้นวิกฤต หากจำขังจำเลยที่ 7 ต่อไป อาจจะถึงอันตรายแก่ชีวิต เช่นนี้การกำหนดเงื่อนในการปล่อยชั่วคราวใด ๆ ในช่วงเวลานี้ จึงมิใช่สาระอันสำคัญ และจำเป็นยิ่งไปกว่า การคุ้มครองดูแลชีวิตของจำเลยที่ 7 ที่เจ็บป่วยถึงขั้นเป็นอันตรายแก่ชีวิต โอกาสที่จะไปก่อภัยอันตราย หรือสร้างความเสียหาย หลังจากการปล่อยชั่วคราวจึงเป็นไปได้ยาก

อีกทั้งจำเลยที่ 7 เคยได้รับการปล่อยชั่วคราวมาแล้วช่วงเวลาหนึ่ง และไม่มีพฤติการณ์ที่จะหลบหนี เมื่อความปรากฏต่อศาลเช่นนี้ อาศัยอำนาจตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 71 วรรคสาม และมาตรา 108 วรรคสอง จึงเห็นควรอนุญาตให้ปล่อยจำเลยที่ 7 ชั่วคราวโดยไม่มีประกัน ออกหมายปล่อยและหมายแจ้งคำสั่งให้จำเลยที่ 7 และผู้ร้องทราบ กำชับให้จำเลยที่ 7 มาศาลตามที่นัดไว้แล้วด้วย