เปิดใจ เจ้าของกิจการฉายหนัง ขาย จยย.ให้ลูกน้อง 1 บาท โซเชียลชื่นชมเมื่อรู้เหตุผล

5 กันยายน 2566 ผู้สื่อข่าวรายงานว่าได้มีผู้ใช้เฟซบุ๊กรายหนึ่ง โพสต์คลิปวีดีโอและเขียนข้อความว่า "อยู่ด้วยกันมานาน ซื้อให้ใช้ ดีกว่าเดิน" ส่วนคลิปวีดีโอนั้นเป็นการพูดคุยระหว่างเจ้าของกิจการ ทราบชื่อต่อมาคือ นายประมวล วิเชียรศรี เจ้าของกิจการฉายหนังกลางแปลง "ซูเปอร์กรู๊ท ภาพยนตร์" กับชายหนุ่มที่มีลักษณะพิการทางการพูดและการได้ยิน ทราบชื่อต่อมาคือนายติ๊ก อายุ 32 ปี ซึ่งเป็นชาวบ้านในหมู่บ้านและมารับจ้างคอยช่วยงานฉายหนังกลางแปลง



โดยนายประมวลได้เสนอขายรถจักรยานยนต์ให้นายติ๊กในราคา 5 บาท แต่นายติ๊กบอกว่ามีเงินเพียง 2 บาท นายประมวลจึงตอบตกลง แต่พอจ่ายเงินจริงๆ นายติ๊กมีเพียง 1 บาท เท่านั้น ซึ่งนายประมวลก็ยินยอม เพราะจริงๆ แล้วเจ้าตัวตั้งใจที่จะซื้อให้นายติ๊ก ซึ่งเป็นลูกจ้างและทำงานอยู่ด้วยกันมานานนับสิบปีแล้ว

ปรากฏว่ามีผู้เข้ามาชมคลิปดังกล่าวกว่า 5 แสนคนแล้ว พร้อมทั้งชื่นชมในความใจดีของนายประมวลที่มีต่อลูกน้อง เช่น "สรุป 1 บาท 555" , "เป็นกำลังใจให้ครับ การให้ยิ่งใหญ่เสมอขอให้ได้คืนร้อยเท่าพันเท่าครับ" , "สุขทั้งผู้รับและผู้ให้ครับ" , "ได้บุญครับ น้ำตาสิไหล อนุโมทนาบุญนำครับ" เป็นต้น 

ต่อมา ผู้สื่อข่าวได้เดินทางไปพบนายประมวล ซึ่งอาศัยอยู่ใน ต.วังชมภู อ.เมือง จ.เพชรบูรณ์ โดยได้เปิดเผยว่า นายติ๊ก มีความพิการลักษณะคล้ายเป็นใบ้ แต่ก็พอพูดได้บ้าง หูก็ไม่ค่อยได้ยิน มาทำงานเป็นลูกจ้างรายวันอยู่กับตนมานานกว่า 10 ปีแล้ว เป็นคนที่ขยันมาก เวลาไม่มีงานฉายหนังก็จะไปรับจ้างทั่วไปตามแต่จะมีคนจ้าง แต่ถ้าไม่มีงานก็จะมาช่วยเก็บกวาดบ้าน เช็ดถูดูแลอุปกรณ์ต่าง ๆ เวลามาทำงานก็จะขี่รถจักรยานยนต์สภาพเก่ามาก ๆ มาทำงาน

กระทั่งในรอบเดือนที่ผ่านมา ตนสังเกตว่านายติ๊กจะเดินมาทำงาน เวลาไปตลาดหรือไปรับจ้างก็จะเดินไป ตนจึงเรียกว่ามาจึงทราบว่ารถเสีย ไม่สามารถซ่อมได้แล้ว เนื่องจากสภาพเก่ามาก ตนจึงเห็นว่านายติ๊กทำงานกับตนมานานแล้ว เป็นคนดี ขยันขันแข็ง จึงจะซื้อรถ จยย.มือสองให้ไว้ใช้ขับขี่ 

นายประมวล เปิดเผยอีกว่า ในวันที่ซื้อก็ได้พานายติ๊กไปด้วย แต่ไม่ได้บอกว่าจะซื้อให้ เมื่อกลับมาถึงบ้านจึงถามนายติ๊กว่าชอบหรือไม่ ซึ่งนายติ๊กก็พยักหน้า เมื่อตนถามว่าจะขายให้ในราคา 5 บาท เอาไหม ซึ่งนายติ๊กก็มีสีหน้า งง ๆ ตนก็ชิงถามว่ามีเงินเท่าไหร่ นายติ๊กก็ตอบว่า 2 บาท ตนจึงตกลงขาย นายติ๊กจึงเดินไปเปิดกระเป๋าเงินดูก็พบว่ามีเงินเพียง 1 บาทเท่านั้น ตนจึงแกล้งพูดว่า 1 บาทก็ขาย พร้อมทั้งเรียกนายติ๊กไปยืนถ่ายรูปและมอบทะเบียนรถ

"หลังจากถ่ายรูปนายติ๊กถึงกับโผเข้ามากอดและร้องไห้ด้วยความตื้นตันใจ ซึ่งจริง ๆ แล้วรถคันนี้ตนตั้งใจที่จะซื้อให้นายติ๊กอยู่แล้ว แต่ที่ขายให้นั้นจะได้ทำให้เขาภาคภูมิใจว่าอย่างน้อยเขาก็มีส่วนในการซื้อรถคันดังกล่าว เป็นการให้ความสำคัญแก่ตัวเขาด้วย" นายประมวลกล่าว