
22 กุมภาพันธ์ 2568 เจ้าหน้าที่กู้ภัยอรัญประเทศ พร้อมกับ ชุดทีมอสรพิษอรัญประเทศ ได้รับแจ้ง จากชาวบ้านว่า หมาของตนเองเล่นซุกซน จนขาไปติดอยู่ตรงซอกหมอนรองรางรถไฟ ซึ่งเจ้าของหมา แจ้งว่าได้ พยายามที่จะช่วยดึงออกมาแล้ว แต่ไม่สามารถช่วยออกมาได้ เกรงว่าจะทำให้หมอนลองรถไฟ ซึ่งเป็นแท่นปูนขนาดใหญ่ มีการเลื่อน และอาจทำให้ลงไปทับที่ตัวน้องหมามากกว่าเดิม
จากนั้นเจ้าหน้าที่กู้ภัย จึงได้เตรียมอุปกรณ์ พร้อมทั้งเครื่องตัดถ่าง ลงพื้นที่ไปยังจุดเกิดเหตุบริเวณริมทางรถไฟ ซึ่งห่างจากสถานีรถไฟอรัญประเทศ ประมาณ 3 กิโลเมตร ลักษณะหมอนรองรางรถไฟวางกองซ้อนๆ กันอยู่จำนวนมาก หลายชิ้น พร้อมกันนี้ ชาวบ้านได้มาช่วยกันตามหาน้องหมาตัวดังกล่าว
นายเอกราช คงเปรม อายุ 46 ปี เล่าว่า ตนเองเลี้ยงหมาไว้ทั้งหมด ประมาณ 3-4 ตัว ซึ่งวันนี้ ตนเองกลับมาจากที่ทำงาน ปรากฏว่าหมาของตนได้หายไป 1 ตัว คือ “เจ้าโค้ก” เพศผู้ อายุประมาน 4-5 ปี สีน้ำตาล ตนเองได้ออกตามหา แต่ก็ไม่พบ จนกระทั่งมีเด็กวิ่งมาบอกว่าได้ยินเสียหมาร้อง อยู่บริเวณกองหมอนรองรางรถไฟ ตนเองจึงรีบไปดู
เมื่อไปถึง ปรากฏว่าเป็น “เจ้าโค้ก" หมาของตนที่หายไปจริงๆ สภาพที่เห็นคือ น้องนอนร้องด้วยความเจ็บปวด
จากการสอบถามทราบว่า เจ้า"โค้ก" ถูกหมาจรเจ้าถิ่น ไล่กัด จึงได้วิ่งหนีเข้าไปในซอกของหมอนรองรางรถไฟ จนกระทั่งถูกหมอนรถไฟทับที่ขาจนทำให้ไม่สามารถขยับเขยื้อนได้ คาดว่า น่าจะติดอยู่หลายชั่วโมงแล้ว ตนเองพยายามช่วยแล้ว แต่ไม่สำเร็จ จึงต้องแจ้งกู้ภัยให้มาช่วย
หลังจากนั้น เจ้าหน้าที่กู้ภัย ใช้เวลาช่วยน้องหมาตัวดังกล่าวประมาณ 1 ชั่วโมง โดยใช้เครื่องตัดทางเข้าไปตรงซอกที่ขาหมาติดอยู่ จนขาของน้องหมาหลุดออกมาได้แล้ววิ่งเข้าไปหาเจ้าของด้วยความดีใจ
ด้านนายเอกราช คงเปร เจ้าของหมา ได้เข้าไปอุ้มน้องหมาขึ้นมาด้วยความรักและความห่วงใย พร้อมทั้งได้กล่าวคำขอบคุณเจ้าหน้าที่กู้ภัยด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ถ้าไม่ได้เจ้าหน้าที่กู้ภัย ตนเองก็ไม่รู้ว่าจะทำยังดี จากนั้นเจ้าของน้องหมา จึงได้รีบพา เจ้าโค้ก ไปหาหมอ เพื่อตรวจอาการ ที่ได้รับบาดเจ็บที่ขาด้วย ก่อนนำ “เจ้าโค้ก” กลับบ้าน