"เบนซ์ เรซซิ่ง" สุดกลั้นน้ำตาไหล เล่าปมในใจกับเรื่องที่ไม่กล้าพูด

ย้อนเรื่องราวเมื่อปี 59 ชีวิตเหมือนขาขึ้น เรื่องงาน เรื่องการแข่งรถ เรื่องครอบครัว จัดงานแต่งงาน มีลูกทุกอย่างปุ๊บเปรี้ยงเลยเหมือนตกสวรรค์ ฮวบลงกลายเป็นคดีความขึ้นมา.....คำพูดของ  “เบนซ์ เรซซิ่ง”  ที่ล่าสุดออกมาเปิดใจกับ นิกกี้ ณฉัตร  4 ปีในเรือนจำ กับเรื่องที่ไม่กล้าพูดที่ไหนมาก่อน เรื่องราวชีวิตเหมือนตกสวรรค์ ทุกอย่างดีหมด งานดี สปอนเซอร์เข้าอยู่ดีๆ พออะไรที่ขึ้นชื่อว่ายาเสพติด ไม่มีใครเอา ผวาทั้งนั้น คนในโซเชียลก็ด่าเหมือนเป็นเจ้ากรรมนายเวร

ด้วยความที่สู้คดีมา 6 ปี ยาวนาน ทำให้เราเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น ทำให้รู้โลกในโซเชียล ก็เป็นโลกโซเชียล ชีวิตจริงก็คือชีวิตจริง ต่อให้มันด่าเรายังไงสารพัด เราก็ยังกินข้าวอร่อยเหมือนเดิม พยายามไม่อ่านอะไรแล้ว แต่ก็มีคิดบ้าง ก็ช่างมัน ที่ผ่านมาไม่มีคิดหนีความผิด ที่จริงหนีได้แต่ผมไม่หนี ถ้าหนีเท่ากับคุณยอมรับว่าคุณผิด แล้วผมทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างไปไม่ได้ ไหนจะลูก ไหนจะภรรยาที่บ้าน ไหนจะพี่จะน้องจะแม่ แล้วอายุความคดียาเสพติด 30 ปี ให้ผมหนีไปอยู่ไหน ไม่มีความคิดจะหนีเลย

สิ่งที่รู้สึกแย่ที่สุด ตอนนั้น เรซซิ่ง เขาเพิ่งจะคลอด เราก็ผูกพันกับเขา เพราะ 1-2 เดือน แพทก็ออกไปทำงาน เขาลุยงานเลย เราอยู่บ้านก็เลยได้เลี้ยงน้องเรซซิ่ง ลูกคนแรกผูกพันมาก ไม่เคยคิดว่าเลยจะรักคนๆหนึ่งได้มากขนาดนี้ ทำให้เรารู้เขาใจพ่อแม่ที่ห่วงเรา

ถึงกำหนดวันเดินทางไปศาลเพื่อไปรับฟ้อง ขอยื่นประกันตัวต่อคนก็บอกไม่น่ามีปัญหาอะไร เพราะเราประกันฟอกเงินมาแล้ว เราก็ใช้เวลาอยู่กับลูกให้มากที่สุด เราถึงกับแอบนอนร้องไห้ แอบไปกอดลูก แอบร้องไห้ โดยไม่อยากให้ทางแพทรู้ว่าในใจเรากังวลเครียดมาก ไม่อยากให้มาทุกข์กับเรา

จนสุดท้ายวันนั้นศาลไม่ให้ประกันตัว รอบแรก 1 ปี 3 เดือน จนสู้คดี บอกอยู่ได้แล้ว ไม่ต้องประกันแล้ว รอสู้เลย ผมมั่นใจว่าผมสู้ได้ เรามีเอกสารหลักฐานพร้อมหักล้าง ผมใช้เวลาทั้งหมดในการวิเคราะห์พยานหลักฐานตัวเอง

เลี้ยงลูกมา 3 เดือนแล้วติดคุก สิ่งที่แพลนจะให้ลูกทำอะไรมันพังสลายไปหมด ผมบอกเลยห้ามพาลูกมาเยี่ยม แม้แต่รูปก็ห้ามส่งมา ผมทำใจไม่ได้ แต่ก็แอบส่งมา ผมก็ไปยืนร้องไห้ ไม่รู้จะบรรยายเป็นคำพูดยังไง ก็เอาใส่แฟ้มเข้าล็อกเกอร์ บางทีผ่านๆตาดูในทีวีอีก วันดีคืนดี MV พี่แด็กซ์ เอาลูกมาเล่น MV อีก ก็นั่งร้องไห้ดู ทำใจไม่ได้ เป็นสิ่งเดียวที่ทำให้เราอยู่ข้างในแล้วเราอยู่ยาก (น้ำตาคลอ)

หลังฟังศาลฎีกาตัดสิน ผมร้องไห้ ผมอยู่มารอบล่าสุด 2 ปี 8 เดือนไม่เคยร้องไห้ ศาลบอกยกฟ้อง วันนี้ปล่อยตัวกลับบ้าน มันคือที่สุดของชีวิต มันจบสิ้นแล้ว มันตื้นตันจนห้ามน้ำตาไว้ไม่อยู่ ทุกคนก็รวมมาหมด ทั้งลูก ทั้งแพท เขาก็ดีใจทุกอย่างจบสิ้นแล้ว ลูกก็โตแล้ว เราจะใช้เวลาส่วนมากไปเจอให้ได้บ่อยที่สุด เติมเต็มส่วนที่ขาดหายไปได้เต็มที่แล้ว (จะพยายามอยู่กับแม่กับลูกแล้ว) ใช่ๆ ส่วนเรื่องความรักเป็นในตอนนี้ ไม่มี รักตัวเอง โสด ความสุขของผมคือ ขี่รถเที่ยว กินข้าว กินอะไรอร่อยๆ อยากกินทุกอย่าง ขอบคุณทุกกำลังใจ ส่วนใครจะชอบไม่ชอบ ไม่ไปก้าวก่ายกัน