แม่เฒ่าวัย 77 ปี หลงป่า หลังเข้าไปเก็บเห็ดเพียงลำพัง

6 สิงหาคม 2564 นี่เป็นภาพเหตุการณ์จากวีดีโอไลฟ์สดของเจ้าหน้าที่กู้ชีพกระนวนการกุศล อ.กระนวน จ.ขอนแก่น ที่ได้ร่วมกันกับผู้นำหมู่บ้านและชาวบ้านโนนสัง หมู่ 7 ต.ห้วยโจด อ.กระนวน จ.ขอนแก่น ร่วมกันออกตามหานางเรียง ศรีเชียงสา อายุ 77 ปี ชาวบ้านโนนสัง ต.ห้วยโจด อ.กระนวน จ.ขอนแก่น ที่เดินหลงป่าที่ชาวบ้านเรียกว่าป่าโคกสิบสลึง ใกล้เขตพื้นที่ของสนามบินน้ำพอง และฝูงบิน 237 กองทัพอากาศ ห่างจากบ้านโนนสัง ประมาณ 2 กิโลเมตร หลังจากได้เข้าไปหาเห็ดในป่าดังกล่าวเพียงลำพัง ในช่วงเช้าของวันที่ 5 สิงหาคมที่ผ่าน แต่จนถึงช่วงเย็นก็ยังไม่พบว่านางเรียงกลับออกมาจากป่า และกลับไปที่บ้านทำให้ญาติและชาวบ้าน รวมทั้งเจ้าหน้าที่ต้องระดมกำลังปูพรมออกตามหาจนถึงเวลาประมาณ 01.00 น. แต่ก็ยังไม่พบตัว จึงยุติการออกค้นหาชั่วคราว และเตรียมวางแผนการค้นหาในช่วงเช้า

            
ล่าสุด เมื่อช่วงเช้าที่ผ่านมาได้มีชาวบ้านได้ไปพบนางเรียง ที่บริเวณทางเข้าป่าซึ่งเป็นป่ายูคาลิปตัส ก่อนจะรีบพานางเรียง มาส่งที่บ้าน ทำให้ลูกชายของนางเรียง รวมทั้งชาวบ้านที่กำลังเตรียมตัวจะออกตามหานางเรียงในช่วงเช้าวันนี้ต่างพากันดีใจ ที่นางเรียงสามารถกลับออกมาจากป่าได้อย่างปลอดภัย พร้อมกับตะกร้าเห็ดและอุปกรณ์ที่นำติดตัวไป ทางครอบครัวและชาวบ้านจึงจัดพิธีผูกแขนสู่ขวัญตามความเชื่อ พร้อมกับมากันสอบถามนางเรียงด้วยความเป็นห่วง เนื่องจากได้หายตัวไปตลอดทั้งคืน

นางเรียง เล่าว่า เมื่อวานนี้เวลาประมาณ 09.00 น. ตนเองได้เข้าไปเดินหาเห็ดภายในป่าโคกสิบสลึง ซึ่งเป็นป่าที่ตนเองมักเข้าไปหาเก็บเห็ดอยู่เป็นประจำ ในระหว่างหาเห็ดซึ่งขึ้นตามโคลนต้นหญ้าเพ็ก ก็เดินเขี่ยหาไปเรื่อยๆ จนกระทั้งเวลาล่วงเข้าสู่ช่วงบ่ายจึงคิดว่าจะกลับบ้าน ก็เดินได้เดินย้อนกลับมาในทางเดิม แต่พอเดินไปเรื่อยๆ กลับเกิดหลงทาง มองไปทางไหนก็เห็นแต่พงหญ้าเพ็กขึ้นสูงเต็มไปหมด จนกระทั้งเวลาล่วงเข้าสู่ช่วงค่ำมืดก็ยังหาทางออกไม่ได้ ตนเองจึงตัดสินใจไปหยุดพักอยู่ใต้ต้นกระบก เพราะรู้สึกเหนื่อยหล้าและกลัวอันตราย ซึ่งขณะนั้นมีข้าวเหนียวติดตัวไป 1 ห่อ น้ำดื่ม 1 ขวด รวมทั้งเสียมและถุงพลาสติก จึงได้ใช้ถุงพลาสติกที่นำไปด้วยปูนอนใต้กระบก ซึ่งรอบข้างเต็มไปด้วยพงหญ้าเพ็ก แต่ก็แปลกที่ไม่มียุงมากัดแม้แต่ตัวเดียว

            
นางเรียง บอกว่า ในระหว่างที่ตนเองนอนอยู่นั้น ก็ได้มองเห็นแสงไฟและเสียงของคนร้องเรียกอยู่ไม่ไกล ตนเองจึงตะโกนร้องขอความช่วยเหลือ แต่กลับไม่มีใครได้ยินเสียงหรือเดินมาหา หากตนเองจะเดินออกไปก็กลัวว่าจะลื่นล้มเพราะเป็นเวลากลางคืน จึงร้องอยู่เรียกจนหมดแรง จึงกลับมานั่งอยู่ใต้ต้นกระบกเช่นเดิม จนกระทั่งรุ่งเช้าเมื่อเห็นว่าพระอาทิตย์ขึ้นจึงได้เดินมาตามทิศตะวันออก ซึ่งเป็นทิศที่ตั้งของหมู่บ้าน โดยเดินมาเรื่อยๆ จึงพบทางออกจากป่าและพบคนในหมู่บ้านขับรถจักรยานยนต์ผ่านมาพอดี จึงได้พาตนเองกลับมาที่บ้านอย่างปลอดภัย

ด้านนายเขียน ศรีเชียงสา อายุ 58 ปี ลูกชายของนางเรียง บอกว่า ก่อนที่แม่จะหายตัวไป ได้บอกกับตนเองว่าจะไปเก็บเห็ดในป่า ตนเองก็ยังได้บอกว่าอย่าไปเลยเพราะเป็นช่วงหน้าฝนและแม่ก็อายุเยอะแล้ว แต่เมื่อตนเองออกไปนา แม่ก็ได้เดินทางไปเก็บเห็ดตามที่ได้บอกไว้ ซึ่งปกติแล้วเวลาที่แม่ไปเก็บเห็ดก็จะไปเวลาประมาณ 08.00 – 10.00 น.ก็จะกลับมาที่บ้าน แต่ในวันเกิดเหตุแม่กลับหายเข้าไปในป่าเป็นเวลานาน ตนเองและ หน่วยกู้ชีพกู้ภัย รวมทั้งชาวบ้านต้องช่วยกันออกตามหาตลอดทั้งคืนแต่ไม่พบตัว ทำให้ตนเองรู้สึกกังวลใจจนร้องไห้ เพราะห่วงว่าจะเกิดอันตรายกับแม่ เนื่องจากป่าดังกล่าวเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมาก็เคยเกิดเหตุการณ์ชาวบ้านเดินหลงป่าจนเสียชีวิตมาแล้ว เมื่อแม่กลับออกมาอย่างปลอดภัย ตนเองก็โล่งใจ และขอบคุณเจ้าหน้าที่และชาวบ้านทุกคนที่ช่วยกันออกตามหาแม่

โดย – กฤศเมธ โลโห