สาวโพสต์สุดฉงน "รัดส้น = สุภาพ"

โดยเธอได้โพสต์ข้อความระบุว่า...

What's wrong with (showing) my "ส้นเท้า"?

ช่วงสอบที่ผ่านมา โดนเจ้าหน้าที่ที่คณะคนหนึ่งตำหนิเรื่องรองเท้าที่ใส่มาสอบ

เราใส่เป็นรองเท้าแตะอะแหละ แบบ Birkenstock มันก็ไม่ได้ดูน่าเกลียดอะไรมาก สำหรับเรา

แต่จนทคนนั้นก็พูดไม่จบสักที บอกไปหาเปลี่ยนนะ มีเพื่อนไหม ขอเพื่อนเปลี่ยน และบอกให้เราไปซื้อรองเท้าใหม่ เราเลยบอกไปว่าไม่มีเงินค่ะ มีรองเท้าคู่นี้ก็จะใส่คู่นี้สอบแหละ

เขาบอกจะหักคะแนน เราบอกว่าอ๋อ งั้นก็ต้องให้หักค่ะ เพราะไม่มีเปลี่ยน เหตุผลที่เราไม่ได้ใส่ผ้าใบ เพราะว่ายังไม่ได้ซักถุงเท้า simple มาก ไม่มีอะไร ไม่คิดว่าจะต้องกลับไปเปลี่ยน อยากหักคะแนนก็เชิญ

จนทคนนั้นก็พูดว่า เนี่ย ไปซื้อรองเท้ารัดส้นมาใส่เลย เพิ่มเส้น strap ข้างหลังมาเส้นเดียวก็จบแล้ว เพราะในระเบียบการแต่งกายมันต้องใส่ "รองเท้าหุ้ม/รัดส้น"

เราก็คิดในใจนะ เออ นั่นสิ แค่อีเส้นข้างหลังเพิ่มขึ้นมา what differences does it make?

สงสัยว่า เขานิยามคำว่าสุภาพของการใส่รองเท้าว่าอะไรเหรอ (ใครรู้เรื่องปวศรองเท้า โปรดอธิบาย) ต้องปกปิดส่วนของเท้าให้มากสุดเหรอ แต่อีรองเท้ารัดส้น แต่ข้างหน้าคีบแค่ง่ามนิ้วเท้านี่มันเปลือยเท้า มากกว่าอี Birkenstock ชั้นเยอะเลยนะ
แอบคิดว่าชั้นเอามาร์กเกอร์มาวาด strap ให้ละกัน ไม่ก็หาเชือกมาแปะ แต่ชั้นไม่สนไม่แคร์ไง กับกฎที่คนดูแลยังไม่สามารถนิยามได้เลยว่าทำไปเพื่ออะไร นอกจากทำไปแค่เพราะว่ามันเป็น "กฎ"

ตอนที่อยู่ในห้องสอบ ก่อนเริ่มก็จะมีจนทเข้ามาตรวจสอบของที่นิสิตพกเข้าไป การแต่งการโดยรวม ซึ่งจนทคนนั้นไม่ได้เป็นคนตรวจห้องเรา ในขณะที่จนทอีกคนที่ตรวจห้องเราก็ไม่ได้ว่าอะไร ตามมารยาทเขาจะรีบเดินตรวจก่อนเริ่มสอบ เพื่อที่จะได้ไม่กวน

ปรากฏว่าจนทคนนี้ เข้ามาระหว่างที่เรากำลังทำข้อสอบ เข้ามาตรงดิ่งมาหาเราคนเดียว (ทั้งที่ในห้องมีอีกหลายคนที่แต่งกาย "ผิดระเบียบ" หรือต่างจากที่เขากำหนด) และยื่นกระดาษใบหนึ่งมาให้เรา บอกให้เรากรอกข้อมูลตัวเองเพื่อจะเอาไปหักคำแนนความประพฤติ เราก็รับมา ไม่ตอบ เพราะทำข้อสอบอยู่ (เด็กอักษรจะรู้ว่าทุกนาทีในการทำข้อสอบมีค่ามาก ไม่มีหรอกที่เวลาเหลือ ๆ นั่งแคะเล็บเล่นเหมือนตอนมัธยม) เขาก็รอ ยืนกดดัน ให้เราเขียน เราเลยบอกไปว่า เดี๋ยวกรอก ทำข้อสอบอยู่ เขาบอกเดี๋ยวสอบเสร็จมาเอา และเดินออกไป

เราไม่โกรธเรื่องที่จะหักคะแนนเลย เพราะเราไม่ได้ให้คุณค่ากับระบบและกฎนี้อยู่แล้ว จะหักก็หัก แต่เราโกรธที่เขามีความอยากจะเอาชนะเรา แบบมันท้าทายชั้น มันต้องโดน แม้จะไม่ได้อยู่ห้องที่ชั้นตรวจ ชั้นก็จะไปหามันให้เจอ แม้มันจะสอบอยู่ชั้นก็จะยื่นใบหักคะแนนให้มันกรอก
มันน่าสมเพชอะ เหมือนงานและชีวิตไม่ได้ให้คุณค่าอะไรกับคุณเลย เลยมายึดถือและบริหาร exercise อำนาจลวง ๆ นี้ คุณจะรู้สึกพึงพอใจได้กับการใช้อำนาจลวงตานี้ในการเอาชนะคนอื่น ให้ตัวเองรู้สึกเหนือกว่า somehow ดู desperate มาก ๆ อะเอาจริง ๆ
พอวันที่สองที่เรามาสอบ เราก็ใส่ผ้าใบมาแหละ และก็ใส่กระโปรงสอบมาตามปกติ เราเลิกใส่กระโปรงพลีตไปตั้งแต่ตัวที่ซื้อตอนปี 1 พังไปแล้ว ด้วยเหตุผลที่ว่ามันแพงกว่าเท่าตัว และต้องดูแลรักษาอีกลีบบ้า ๆ นั่นด้วย เราสะดวกและโอเคกับการใส่สอบมากกว่า ซึ่งสอบเราสูงจากเข่าแค่ไม่กี่เซ็นต์ ( it shouldn't matter anyway)

จนทคนเดิมที่ไม่ได้รับมอบหมายให้มาตรวจห้องเรา ก็เดินเข้ามาในระหว่างที่ทุกคนกำลังสอบ เข้ามาหาเรา เนื่องจากเรานั่งติดประตูและเขาน่าจะเห็น เข้ามาทำทีเป็นเดินผ่านแถวนึง ทั้ง ๆ ที่ในห้องมีเป็นสิบ ๆ แถว และมากระซิบข้างหูว่า

"วันหลังใส่กระโปรงให้มันยาว ๆ กว่านี้นะ"

ในใจชั้นคือ อ่อ สอบวันสุดท้ายละจ้ะ เรียนจบเเล้ว พ้นจากการเป็นของให้คุณมาก exercise อำนาจโง่ ๆ แล้วค่ะ

ตอนนั้นไม่โกรธเหมือนเดิมแหละ แค่คิดว่า เออ เสียมารยาทเนอะ ดู desperate อีกแล้วอะ เหมือนวันนั้นจะไม่มีความสุขถ้าไม่ได้ใช้อำนาจเอาชนะนิสิต

สรุปนะ จริง ๆ โพสต์นี้มัน embed และแฝงไปด้วยประเด็นอะไรหลาย ๆ อย่างที่น่าสนใจ ตั้งแต่เรื่องการบังคับให้ใส่ยูนิฟอร์ม กฎเกณฑ์และข้อบังคับที่ไม่เคย make sense การบังคับใช้ที่ไม่ทั่วถึงและเลือกปฏิบัติ รวมถึงการที่ชุดนิสิตมาเพิ่มภาระค่าใช้จ่ายให้นิสิต

สุดท้ายก็ไม่มีอะไรมาก อยากรู้ว่ามีปัญหาอะไรกับ "ส้นเท้า"

ทำไม "ส้นเท้า" = "ความไม่สุภาพ"

แล้วกะอีแค่เส้นเล็ก ๆ ที่เพิ่มมาข้างหลังอะ มันทำให้สุภาพขึ้นยังไง
ถ้าจนทคนนั้นมาเห็น รู้ไว้นะคะ ไม่โกรธ แต่สมเพชค่ะ

">โพสต์ต้นฉบับ