" แพขนานยนต์ " โรงละคอนชีวิตลอยน้ำ ของชาวสงขลา
แพขนานยนต์ข้ามฟากทะเลสาบสงขลาระหว่างบ้านหัวเขาแดง อ.สิงหนคร กับ เทศบาลนครสงขลา ยังคงได้รับความนิยมจากประชาชนมาใช้บริการไม่เสื่อมคลาย แม้ปัจจุบันจะมีสะพานติณสูลานนท์ หรือสะพานป๋าเปรม เชื่อมต่อผืนดินคาบสมุทรสทิงพระที่ขนาบด้วยสองฝั่งทะเลเข้าหาได้ทางรถยนต์ได้สะดวกขึ้นตั้งแต่ปี 2528 เป็นต้นมา โดยมีเกาะยอเป็นตัวเชื่อม แต่แพขนานยนต์ที่นี่ใช้ว่าจะสิ้นมนต์ขลัง
กว่า 50 ปี มาแล้วที่ชาวสงขลา ต้องพึ่งพาแพขนายยนต์ข้ามน้ำข้ามทะเล เพื่อไปมาหาสู่กันของคนสองฟากฝั่งบ่อยาง และ หัวเขาแดงในอดีต ทั้งเดินทางไปทำงาน เรียนหนังสือ นำยานพาหนะข้ามฝั่ง หรือ แม้แต่ อาชีพก็เกิดขึ้นบนแพขนานยนต์แห่งนี้
ที่นี่เลยกลายเป็นโรงละคอนชีวิตลอยน้ำลำใหญ่ เป็นตำนานที่บอกเล่าเรื่องราวหลากหลายรสชาติและอารมณ์ของผู้คนเมืองสองทะเลแห่งนี้มานานแสนนาน สมัยก่อนที่ไม่มีสะพานป๋าเปรมเป็นตัวเชื่อม ที่แห่งนี้จะคือ เส้นเลือดใหญ่ในการเดินทางตั้งแต่เช้ามืดพอเห็นเส้นทางรำไร แพขนานยนต์ ก็เปิดให้บริการกันแล้วทั้งผู้คน รถยนต์ที่ต่อคิวยาวเหยียดหลายกิโลเมตร เพื่อที่จะต้องลงแพข้ามฟากไปสู่จุดหมาย และ ไปสิ้นสุดเอาเมื่อรถยนต์คันสุดท้ายในคิวของวันนั้นได้ลงแพกลับมาอีกฝั่งในเวลาเกือบเที่ยงคืน ส่วนที่เหลือต้องจอดคอยคิวเช้ามืดในวันถัดไป นั่นคือ วิถีชีวิตประจำวัน ที่ทุกคนต้องปฏิบัติตาม อย่างหลีกเหลี่ยงไม่ได้ เพราะ ไม่งั้นจะ " ตกแพ "..
ปัจจุบัน แพขนานยนต์อยู่ในความควมคุมดูและขององค์การบริหารส่วนจังหวัดสงขลา (อบจ.) ได้รับการปรับปรุง พัฒนาให้ทันสมัยสามารถมากขึ้นโดยเฉพาะเพิ่มปริมาณน้ำหนักการให้บริการและมาตราฐานด้านความปลอดภัย และแม้จะมีเส้นทางอื่นเป็นตัวเลือกเพิ่มมากขึ้นโดยเฉพาะประชาชนที่จะต้องเดินทางระหว่างจังหวัดสงขลา - นครศรีธรรมราช แต่สำหรับแพขนานยนต์ที่นี่ ไม่ใช้ทำหน้าที่ขนรถและคนข้ามฟากเท่านั้น เพราะมันคืออัตลักษณ์คู่ควรเมืองบ่งบอกถึงความเป็นชาวสงขลา ผ่านโรงละคอนชีวิตลอยน้ำ แห่งนี้ไปอีกนานแสนนาน .............
