“พท.- ภท.” มิตรไม่แท้ แต่ศัตรูถาวรไม่เปลี่ยนแปลง

คนที่ทำงานการเมือง ตลอดจน “กูรูและนักสังเกตการณ์” คิดตรงกันว่า ไม่มีทางที่รัฐบาลผสมชุดนี้ ที่นำโดยพรรคเพื่อไทย จะบริหารงานไปได้อย่างราบรื่น เพราะความขัดแย้งต้องเกิดขึ้นแน่ โดยเฉพาะพรรคร่วมรัฐบาลอันดับ 1 กับ 2 นั่นก็คือ พรรคเพื่อไทย กับภูมิใจไทย 

สาเหตุเป็นเพราะ...

 

1.จำนวน สส. แม้จะห่างกันราวๆ 1 เท่าตัว แต่พรรคอันดับ 1 ไม่ได้มี สส.มากจนมีอิทธิพลเหนือพรรคร่วมฯ ทั้งหมด เช่น มีเสียงเกิน 200 ถ้าแบบนี้ พรรคร่วมฯไม่กล้าหือ แต่ความจริงคือ เพื่อไทยมี 141 และสถานการณ์ขณะนี้ หากภูมิใจไทยถอนตัว รัฐบาลมีโอกาสล้มสูง

 

 

2.เพื่อไทย กับ ภูมิใจไทย มีฐานเสียงทับซ้อนกัน โดยเฉพาะในพื้นที่ภาคอีสาน ซึ่งเป็นพื้นที่หลักของทั้งสองพรรค 

พรรคชินวัตร : แชมป์อีสานมาตลอด และเดินงานการเมืองภายใต้ยุทธศาสตร์ที่ว่า ยึดอีสานได้ เป็นรัฐบาลตลอดไป

พรรคภูมิใจไทย : มีฐานที่มั่นที่บุรีรัมย์ และขยายวงออก พยายามยึดอีสานใต้ 

 

3.ภูมิใจไทยมีรากเหง้ามาจากพรรคชินวัตร ทำให้รู้วิธีการทำงานของกันและกัน เข้าทำนอง “ไก่เห็นตีนงู งูเห็นนมไก่” และเป็นพรรคการเมืองพันธุ์เดียวกัน 

แม้พรรคชินวัตรจะอ้างเป็นพรรคปฏิรูป แต่ฐานคะแนนจริงที่เคยประสบความสำเร็จทางการเมืองมาากฐาน “บ้านใหญ่” และการควบรวมพรรคการเมืองเข้าด้วยกัน ขณะที่พรรคภูมิใจไทย ยึดโมเดลเดิม และต่อยอดเป็นยุทธการ “ตอกเสาเข็ม” คือกินรวบเป็นพื้นที่ เป็นจังหวัด ตอกเสาตั้งแต่ท้องถิ่นถึงระดับชาติ 

 

4.สองพรรคนี้มีการถ่ายเทคนกันไปมา ทั้ง สส. อดีต สส. และผู้สมัคร ตลอดจนแกนนำบางส่วน 

 

5.สองพรรคนี้มีความหลังไม่ดีต่อกัน และแค้นกันมาตลอด โดยเฉพาะกรณี “มันจบแล้วครับนาย” เชื่อว่า “นายใหญ่” ยังไม่เคยลืม เพราะเมื่อเร็วๆ นี้ในวงพูดคุยกับคนใกล้ชิด ยังมีข้อความแนวๆ ต้องการล้างแค้นเอาคืน กี่ปีก็ไม่สาย…อยู่เลย ช่วงเลือกตั้งปี 66 ก็มีแคมเปญ “ไล่หนูตีงูเห่า” 

ขณะที่ฝั่ง “ครูใหญ่” ผู้นำจิตวิญญาณพรรคสีน้ำเงิน สถานะวันนี้ก็ไม่ใช่ “ลูกน้อง” อีกแล้ว แต่มี สว.เป็นกองกำลังอันทรงพลัง จึงมีอำนาจต่อรองสูงมาก 

 

6.ทิศทางที่ก้าวเดินไปของ 2 พรรคนี้ ทับไลน์กัน นั่นก็คือ ยึดตลาดอนุรักษ์นิยม 

พรรคภูมิใจไทย ออกตัวแรงกว่า จากการปวารณาเป็น “พรรคสีน้ำเงิน” ความหมายคือ “เลือดสีน้ำเงิน” และประกาศตัวไม่ปกปิด เช่น พร้อมใจใส่เสื้อเหลืองเข้าประชุมสภา 

พรรคเพื่อไทย ไม่ว่าจะอ้างนิยามตัวเองว่าเลิศหรูแค่ไหน แต่วันนี้ “นายใหญ่” ก็ต้องแคร์ฟากอนุรักษ์นิยม เพราะตลาดประชาธิปไตย คนรุ่นใหม่ คนหัวก้าวหน้าเดิม ถูกชิงไปโดยพรรคประชาชนหมดแล้ว