8 กุมภาพันธ์ 2568 เมื่อช่วงบ่าย ร.ต.อ.สมใจ สุวรรณกิจ รองสารวัตร (สอบสวน) สภ.บางกล่ำ จ.สงขลา รับแจ้งว่า พบศพผู้เสียชีวิตถูกนำมาทิ้งไว้บริเวณชายป่าริมถนนสายเอเชีย พื้นที่บ้านยางงาม หมู่10 ต.ท่าช้าง อ.บางกล่ำ ฝั่งขาไปอ.รัตภูมิ ห่างจากปากทางเข้าที่ว่าการอำเภอบางกล่ำ ประมาณ 200 เมตร
หลังรับแจ้ง พ.ต.อ.สมปราช กรรณกานนท์ ผกก.สภ.บางกล่ำ นำกำลังพร้อมทีมกู้ภัยมูลนิธิมิตรภาพสามัคคี (ท่งเซียเซี่ยงตึ้ง)หาดใหญ่ ร่วมกันลงพื้นที่ไปตรวจสอบ จุดที่พบศพอยู่ลึกเข้าไปจากถนนสายเอเชียราว 10 เมตร ถูกนำมาทิ้งไว้ในป่าละเมาะ ใช้เสื้อยางคลุมไว้ ถูกยัดไว้ในกระสอบปุ๋ยห่อด้วยผ้าห่มอีกชั้น ศีรษะถูกคลุมด้วยถุงดำ สภาพเริ่มอืดส่งกลิ่นเหม็น คาดว่าน่าจะเสียชีวิตมาอย่างอย่างน้อย 5 วัน
จากการชันสูตรศพไม่พบร่องรอยการถูกทำร้าย และบริเวณจุดเกิดเหตุก็ไม่มีรอยรอยการต่อสู้ หรือรอยเลือดหรือหลักฐานอื่นๆภายในตัวผู้ตาย ซึ่งสวมเพียงกางเกงสีกากีตัวเดียวใช้เชือกรัดเอวกางเกง ไม่สวมเสื้อ และที่ข้อมือซ้ายผูกด้วยเชือกฟางสีน้ำเงิน ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ที่พบในกลุ่มแรงงานต่างด้าวหลบหนีเข้าเมือง ที่ถูกเจ้าหน้าที่จับกุมหลายครั้ง ซึ่งจะผูกเชือกฝากสีต่างๆ ไว้เป็นสัญลักษณ์เป็นกลุ่มๆ
เบื้องต้นเจ้าหน้าที่จึงคาดว่า ศพที่พบน่าเป็นแรงงานต่างด้าวชาวเมียนมา ที่เสียชีวิตระหว่างทาง อาจจะป่วย หรือขาดอากาศหายใจขณะนั่งยัดเยียดกันมาในรถ เนื่องจากไม่มีร่องรอยถูกทำร้าย แล้วถูกนำมาทิ้งไว้ริมถนนสายเอเชีย ซึ่งเป็นป่ารกทึบ และที่ผ่านมาบริเวณเส้นทางนี้ มักจะถูกใช้เป็นจุดพักชั่วคราวของแรงงานต่างด้าวหลบหนีเข้าเมืองชาวเมียนมา ที่ถูกขบวนการค้าแรงงานเถื่อน นำมาพักไว้เพื่อรอรถมารับเดินทางต่อ ลักลอบข้ามแดนไปยังประเทศมาเลเซีย