เปิดใจหนุ่มอุดรฯ โดนระเบิดนอนจมเลือด 1 วันเต็ม รอดตายปาฏิหาริย์
เปิดใจหนุ่มอุดรฯ โดนระเบิดในอิสราเอล นอนจมเลือด1 วันเต็ม ก่อนมีคนฝ่าดงปืนช่วยออกมาได้ รอดตายปาฏิหาริย์ ได้กลับมากอดแม่อีกครั้ง หลังจากบ้านไปทำงานแดนไกล 4 ปี
วันที่ 16 ตุลาคม 2566 จากเหตุกลุ่มฮามาสบุกเข้าโจมตีทางตอนใต้ของประเทศอิสราเอล ส่งผลให้มีแรงงานไทยเสียชีวิต ถูกจับไปเป็นตัวประกัน บางคนรอดมาได้แต่ก็ได้บาดเจ็บ ต้องหนีภัยสงครามกลับภูมิลำเนา หนึ่งในจำนวนนั้นได้แก่ นายณัฐพงษ์ ดวงจันทร์ หรือหนุ่ย อายุ 35 ปี บ้านอยู่ อ.เพ็ญ จ.อุดรธานี ซึ่งรอดตายมาได้ราวปาฏิหาริย์ หลังต้องหลบอยู่ในหลุมหลบภัยในสภาพที่จมกองเลือด ไม่กล้าออกจากห้อง ต้องนอนทรมานอยู่นานกว่า 1 วัน ก่อนจะมีคนเข้าไปช่วยออกมาได้
โดยนายณัฐพงษ์ หรือหนุ่ย เดินทางกลับมาถึงบ้านเมื่อเวลา 21.00 น. คืนวานนี้ หลังจากพี่สาวและแม่นำรถยนต์ไปรับที่สนามบินสุวรรณภูมิ ขณะที่บรรดาญาติๆ ลุงป้าน้าอา ได้ทำพิธีบายศรีสู่ขวัญต้อนรับตามประเพณีของชาวอีสานเรียกขวัญกลับบ้าน ด้วยการผูกด้ายสีขาวบนข้อมือ แล้วร้องเรียกขวัญ มาเด๊อ ขวัญเอ๊ย เพื่อให้ขวัญของนายหนุ่ยกลับมาอยู่กับเนื้อกับตัว หลังจากฝ่าดงปืนดงระเบิดหนีตายกลับเมืองไทยมาได้ จากนั้นได้ร่วมรับประทานอาหารกัน บรรยากาศเต็มไปด้วยความอบอุ่น นายหนุ่ยได้บรรจงโอบกอดแม่และหอมแก้มแม่ หลังจากบ้านไป ไม่ได้อยู่ใกล้แม่นานกว่า 4 ปี
นายหนุ่ย เปิดใจว่า ดีใจมากที่ได้กลับมายังบ้านเกิด รู้สึกโล่งใจเป็นอย่างมาก ภาพเหตุการณ์เช้าวันเสาร์ที่ตนเองถูกระเบิดยังอยู่ในความทรงจำไม่เคยลืม ตนเองอยู่ที่โมชาฟเนติฟฮาซาร่า กลุ่มฮามาสบุกเข้ามาตอนเช้าวันที่ 7 ตุลาคม ซึ่งเป็นวันหยุด ขณะนอนพักผ่อนในห้องพัก เสียงสัญญาณเตือนภัยก็ดังขึ้น แง้มหน้าต่างออกมาก็เห็นคนยิงกัน ขณะกำลังจะไปบังเกอร์หลบภัย ปรากฎว่าเสียงระเบิดตูม ลงข้างๆ ห้องพอดี เสียงดังจนหูอื้อ ตนเองได้รับบาดเจ็บจากสะเก็ดระเบิด ถูกที่บริเวณโหนกแก้มและขาซ้าย เลือดไหลออกจำนวนมาก ตั้งสติได้ก็เปิดประตูวิ่งไปหลบที่หลุมหลบภัย ตอนโดนระเบิดก็ไม่คิดว่าตัวเองจะมีชีวิตรอด เพราะเลือดออกมาก
ตนเองต้องนอนจมกองเลือดอยู่ในหลุมหลบภัย 1 วัน 1 คืนเต็ม เพราะเมืองถูกปิด และมีการสู้รบกันทั้งวันทั้งคืน ตอนนั้นคิดว่าตัวเองตายแน่ คิดถึงแต่หน้าพ่อหน้าแม่ เจ็บปวดมาก เพราะเสียเลือดมาก ดีที่เพื่อนช่วยซับเลือดช่วงที่หลบในหลุมหลบภัย
วันต่อมาจึงติดต่อพี่แจ่ม คนไทยซึ่งอยู่ที่นั่น ฝ่าดงปืนและระเบิดช่วยพาลงส่งรักษาโรงพยาบาล ดีใจที่รอดมาได้อย่างปาฏิหาริย์ ที่นั่นโหดร้ายมาก คงไม่กลับไปอีกแล้ว และคิดว่ายังมีแรงงานไทยติดอยู่ในโมชาฟเนติฟฯ หลายร้อยคนที่ยังออกมาไม่ได้ สำหรับตนเองทำงานเกี่ยวกับเกษตรที่ประเทศอิสราเอล 4 ปี ต่อไปแม้สงครามจบก็ยืนยันว่าจะไม่กลับไปทำงานที่ประเทศอิสราเอลอีก เพราะว่ากลัว จะหางานทำที่บ้านดีกว่า
ขณะที่ นางจันทร์เพ็ญ ดวงใจ อายุ 62 ปี แม่ของหนุ่ย บอกว่า รู้ข่าวจากลูกวันที่ 7 โดยลูกส่งภาพและข้อความมาหาแม่ว่า ลูกถูกสะเก็ดระเบิด เมื่อเห็นแบบนั้นทำอะไรไม่ถูก ตกใจมาก คิดไปต่างๆ นานา ว่าลูกจะเป็นแบบนั้นจะเป็นแบบนี้ ตนเองได้แต่ให้ญาติพี่น้องช่วยประสานงานติดต่อให้ว่า ลูกมีความเป็นอยู่และปลอดภัยหรือไม่ อย่างไร เห็นภาพลูกบาดเจ็บ กินไม่ได้นอนไม่หลับจนแน่นหน้าอก เมื่อลูกได้รับการช่วยเหลือก็รู้สึกดีใจต้องขอขอบคุณ คุณแจ่ม ที่พาไปส่งโรงพยาบาล ตอนลูกถูกระเบิดก็บนปู่ฟ้าขื่นซึ่งเป็นปู่หลักบ้าน ขอให้ช่วยเหลือลูกหลาน ไปบนปู่ตอนเช้า ตกบ่ายมาก็ได้รับข่าวว่ามีคนไปช่วยลูกชายแล้ว 4 ปีที่ลูกจากไปทำงานต่างบ้านต่างเมือง ตอนนี้เห็นหน้าเห็นตัวเป็นๆ คงไม่ให้ไปทำงานที่อิสราเอลอีกแล้ว
