ใครจะอยู่ใครจะไป! เมื่อโคตรระเบิด "Bunker Buster" ของ สหรัฐฯ เจอกับ ป้อมปราการสุดแกร่ง "Fordow"

ใครจะอยู่ใครจะไป! เมื่อโคตรระเบิด "Bunker Buster" สุดยอดอาวุธของ สหรัฐฯ เจอกับ ป้อมปราการสุดแกร่ง "Fordow" ผลิตอาวุธนิวเคลียร์ ของ อิหร่าน

20 มิถุนายน 2568 Fox News รายงานว่า ประธานาธิบดีโดนัลด์ ทรัมป์ ได้ถามที่ปรึกษาของเขาเกี่ยวกับศักยภาพของ Bunker Buster หรือ ระเบิดทำลายบังเกอร์ ที่เป็นไปได้ว่าเขาจะสั่งให้ใช้โจมตี โรงงานเสริมสมรรถนะแร่ยูเรเนียมฟอร์โดว์ (Fordow) ของอิหร่าน และเขาจะสั่งโจมตีก็ต่อเมื่อมีการรับประกันว่า Bunker Buster จะสามารถทำลายโรงงานแห่งนี้ ที่อยู่ในภูเขาและลึกลงไปใต้ดินราว 80-90 เมตรได้

$ใครจะอยู่ใครจะไป! เมื่อโคตรระเบิด \"Bunker Buster\" ของ สหรัฐฯ เจอกับ ป้อมปราการสุดแกร่ง \"Fordow\"$

การถามถึง Bunker Buster แสดงให้เห็นว่า ทรัมป์ไม่คิดจะใช้ทางเลือกอื่น อย่างเช่น

อาวุธนิวเคลียร์เชิงยุทธวิธี (tactical nuclear weapons) ซึ่งในบรรดาอาวุธยุทโธปกรณ์ ที่อิสราเอลขนไปถล่มโรงงานนิวเคลียร์ของอิหร่าน ในปฏิบัติการ "สิงโตผงาด" (Rising Lion) ที่เริ่มเมื่อวันที่ 13 มิถุนายนที่ผ่านมา ไม่มี Bunker Buster อยู่ในลิสต์ เพราะอยู่เหนือการครอบครองของอิสราเอล

Bunker Buster คืออะไร

- เป็นระเบิดที่มีอำนาจเจาะเกราะป้องกันขนาดใหญ่ หรือ MOP (Massive Ordnance Penetrator) ที่มีชื่อว่า GBU-57A/B ที่เพียงสหรัฐฯ เท่านั้น ที่เป็นผู้ครอบครอง

- เป็นระเบิดที่ไม่ใช่อาวุธนิวเคลียร์ที่ทรงพลังที่สุดในคลังแสงของสหรัฐฯ มีน้ำหนักมาก ถึง 30,000 ปอนด์ (13,600 กิโลกรัม) และเชื่อว่าจะสามารถเจาะทะลุโรงงานเสริมสมรรถนะยูเรเนียม "ฟอร์โดว์" (Fordow) ที่ใช้ผลิตอาวุธนิวเคลียร์ของอิหร่าน

- ผลิตโดยบริษัท Boeing ยังไม่เคยถูกใช้ในการสู้รบจริง แต่ผ่านการทดสอบที่ศูนย์ทดสอบขีปนาวุธไวท์แซนด์ส (White Sands Missile Range) ซึ่งเป็นพื้นที่ทดสอบทางการทหารของสหรัฐฯ ในรัฐนิวเม็กซิโก

- มีความยาว 6 เมตร ทำให้เชื่อว่า มันจะสามารถเจาะทะลุพื้นผิวได้ประมาณ 200 ฟุต (61 เมตร) ก่อนระเบิด ทั้งยังสามารถทิ้งระเบิดหลายลูกติดต่อกันได้ เพื่อให้เจาะพื้นผิวลึกลงไปเรื่อยๆ ในการระเบิดแต่ละครั้ง

- ทรงพลังยิ่งกว่าระเบิดแรงอัดอากาศขนาดยักษ์ "MOAB" (Massive Ordnance Air Blast ) น้ำหนัก 21,600 ปอนด์ (9,800 กก.) ที่ถูกเรียกว่า Mother of All Bombs และถูกใช้ในสงครามที่อัฟกานิสถาน ปี 2017

- ปัจจุบัน มีเพียงเครื่องบินทิ้งระเบิดล่องหน (stealth bomber) รุ่น B-2 Spirit หรือที่เรียกกันว่า B-2 ของสหรัฐฯ เท่านั้น ที่ถูกกำหนดค่าและตั้งโปรแกรมให้ทิ้งระเบิด MOP ชนิดนี้ได้

- B-2 ผลิตโดย Northrop Grumman Corporation และเป็นหนึ่งในเครื่องบินรบที่ล้ำสมัยที่สุดในคลังแสงของกองทัพอากาศสหรัฐฯ

- B-2 สามารถรับน้ำหนักบรรทุกได้ 40,000 ปอนด์ (18,000 กิโลกรัม) แต่กองทัพอากาศสหรัฐฯ ระบุว่า ประสบความสำเร็จในการทดสอบ B-2 ให้รับน้ำหนัก GBU-57A/B ได้ 2 ลูก ที่มีน้ำหนักรวมกัน 60,000 ปอนด์ (27,200 กิโลกรัม) แล้ว

- B-2 เป็นเครื่องบินทิ้งระเบิดหนักพิสัยไกล มีระยะบิน 7,000 ไมล์ (11,000 กิโลเมตร) โดยที่ไม่ต้องเติมน้ำมัน และบินได้ถึง 11,500 ไมล์ (18,500 กิโลเมตร) ด้วยการเติมเชื้อเพลิงทางอากาศเพียงครั้งเดียว ทำให้สามารถไปถึงแทบทุกจุดของโลกได้ ภายในไม่กี่ชั่วโมง

ทำไมต้องทำลาย "ฟอร์โดว์" (Fordow)

- มีข้อมูลเกี่ยวกับฟอร์โดว์ ไม่มากนัก ส่วนหนึ่งได้มาจากเอกสารของอิหร่านที่ถูกหน่วยมอสสาด (Mossad) ของอิสราเอลจารกรรมออกไปเมื่อหลายปีก่อน

- เป็นโรงงานเสริมสมรรถนะยูเรเนียมที่ใหญ่เป็นอันดับ 2 รองจาก โรงงานนาทานซ์ (Natanz) มีที่ตั้งอยู่ท่ามกลางหุบเขาใกล้กับเมืองกอม (Qom) ห่างจากกรุงเตหะรานไปทางตะวันตกเฉียงใต้ราว 95 กิโลเมตร

- มีโถงหลักอยู่ลึกลงไปตื้นดินราว 80-90 เมตร ได้รับการปกป้องโดยระบบขีปนาวุธที่ยิงจากพื้น-สู่-อากาศ ของอิหร่านและรัสเซีย

- คาดว่าฟอร์โดว์ถูกสร้างเมื่อช่วงต้นทศวรรษ 2000 ภาพถ่ายดาวเทียมที่เผยแพร่ต่อสาธารณะ แสดงให้โครงสร้างสี่เหลี่ยมสีขาว 2 แห่ง ซึ่งเป็นทางเข้าอุโมงค์ในปัจจุบัน

- ปี 2009 โครงสร้างรองรับขนาดใหญ่ภายนอกถูกสร้างขึ้นจนเสร็จสมบูรณ์ แต่ยังเดินหน้าขุดเจาะ สิ่งที่ผู้เชี่ยวชาญคาดว่าเป็นช่องระบายอากาศ ซึ่งมีความสำคัญอย่างยิ่งในการให้อากาศไหลเวียนเข้าไปในอาคาร ก่อนจะถูกปกปิดและพรางตา

- สำนักงานพลังงานปรมาณูระหว่างประเทศ หรือ IAEA ระบุว่า อิหร่านแจ้งว่า ฟอร์โดว์ สามารถเก็บเครื่องหมุนเหวี่ยง (Centrifuge) ที่ใช้สำหรับการผลิตเชื้อเพลิงให้กับระเบิดนิวเคลียร์ ได้ถึง 3,000 เครื่อง แต่ปัจจุบันมีอยู่ 2,700 เครื่อง น้อยกว่าโรงงานนาทานซ์ที่มีมากถึง 15,000 ตัว และเชื่อว่าที่นาทานซ์อาจเสียหายอย่างหนัก หรือถูกทำลายจากวิกฤตไฟฟ้าดับ หลังถูกอิสราเอลโจมตี