จิมมี คาร์เตอร์ อดีตผู้นำสหรัฐฯ ป่วยระยะสุดท้าย

มูลนิธิ คาร์เตอร์ เซนเตอร์  เปิดเผยเมื่อวันเสาร์ว่า จิมมี คาร์เตอร์ อดีตผู้นำสหรัฐฯ วัย 98 ปี ตัดสินใจเลือกรับการดูแลแบบประคับประคองสำหรับผู้ป่วยระยะสุดท้ายที่บ้านพักในรัฐจอร์เจียเพื่อใช้เวลาที่เหลืออยู่ร่วมกับครอบครัว แทนการรับการรักษาทางการแพทย์ที่โรงพยาบาล โดยจะยังมีครอบครัวและคณะบุคลากรการแพทย์ให้การดูแล 

ในช่วงปลายปีที่ผ่านมาคาร์เตอร์มีอาการป่วยโรคมะเร็งผิวหนังเมลาโนมา ที่ลามไปตับและสมอง แม้ว่าเขามีการตอบสนองที่ดีต่อการรักษา  

คาร์เตอร์เป็นผู้นำที่ยังมีชีวิตและอายุยืนที่สุดในสหรัฐฯ เขาบริหารประเทศเพียงสมัยเดียวช่วงปี 2520-2524 และพ่ายแพ้ในการเลือกตั้งอีกสมัยให้กับโรนัลด์ เรแกน  และในปี 2564 คาร์เตอร์และโรสลิน ภรรยา เพิ่งฉลองครบรอบ 75 ปีการแต่งงาน ทั้งคู่มีบุตรด้วยกัน 4 คน

คาร์เตอร์เข้าสู่เวทีการเมืองในช่วงทศวรรษ 1960 โดยได้รับเลือกตั้งเป็นวุฒิสมาชิกระดับรัฐของรัฐจอร์เจีย ก่อนขึ้นเป็นผู้ว่าการรัฐจอร์เจียในปี 2514  และอีก 5 ปีต่อมา เขาสามารถเอาชนะประธานาธิบดีเจอรัลด์ ฟอร์ด ของพรรครีพับลิกัน และกลายเป็นประธานาธิบดีคนที่ 39 ของประเทศ 

แต่เขาต้องแบกรับทั้งวิกฤตน้ำมัน อัตราเงินเฟ้อพุ่งสูง และอัตราว่างงาน และเขาต้องพยายามโน้มน้าวให้ชาวอเมริกันยอมรับมาตรการรัดเข็มขัด 

ส่วนนโยบายต่างประเทศ เขาประสบความสำเร็จสูงสุด โดยมีส่วนร่วมลงนามในข้อตกลงแคมป์เดวิดที่อียิปต์ให้การรับรองรัฐอิสราเอล และสนธิสัญญาคืนคลองปานามาให้กับปานามา

แต่ในปี 2522 เกิดเหตุการณ์โค่นล้มพระเจ้าชาห์องค์สุดท้ายของอิหร่าน และชาวอเมริกัน 66 คนถูกจับเป็นตัวประกันในกรุงเตหะราน คาร์เตอร์ตอบโต้ด้วยการตัดความสัมพันธ์ทางการทูตกับอิหร่าน และมาตรการคว่ำบาตรทางการค้า ขณะที่ชาวอเมริกัน มองว่า มาตรการดังกล่าวยังไม่มากพอ และคะแนนนิยมของเขาตกลงเมื่อตัวประกันถูกกักขังนานถึง 444 วัน และคะแนนนิยมร่วงลงอีกเมื่อปฏิบัติการช่วยเหลือตัวประกันล้มเหลวและทหารเสียชีวิต 8 นาย ต่อมาอิหร่านปล่อยตัวประกันหลังเรแกนสาบานตนเป็นผู้นำคนใหม่ของสหรัฐฯ

และหลังพ้นจากตำแหน่ง คาร์เตอร์ทุ่มเททำงานด้านมนุษยธรรมกับศูนย์คาร์เตอร์ ที่เขาก่อตั้งขึ้น เขาสามารถโน้มน้าวให้ผู้นำทหารในเฮติยอมสละอำนาจในปี 2537 และไกล่เกลี่ยข้อตกลงหยุดยิงในบอสเนีย ที่ปูทางนำไปสู่สนธิสัญญาสันติภาพ เขาได้รับชื่อเสียงในเวทีระหว่างประเทศอย่างมากสำหรับงานส่งเสริมด้านสิทธิมนุษยชนจนได้รับรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพในปี 2545 

เขายังร่วมกับเนลสัน แมนเดลา อดีตประธานาธิบดีของแอฟริกาใต้ ก่อตั้งองค์กร The Elders ซึ่งเป็นกลุ่มผู้นำโลก ที่อุทิศตนเพื่องานด้านสันติภาพและสิทธิมนุษยชน