การเมืองแบบอเมริกัน ฝากรอยแค้น(จีน)เอาไว้

พล.อ.นิพัทธ์ ทองเล็ก อดีตปลัดกระทรวงกลาโหม มองการเยือนไต้หวันของ  “แนนซี เพโลซี” ประธานสภาฯ สหรัฐว่า นี่คือภาพตัวอย่างของระบบการเมืองสหรัฐ ที่ฝ่ายนิติบัญญัติ ฝ่ายบริหาร ฝ่ายตุลาการ ต่างมีความเป็นอิสระ แยกขาดจากกัน ด้วยตำแหน่ง “ประธานสภาผู้แทนราษฏร์” ถือว่ามีอำนาจ หน้าที่ สถานะ ทำสิ่งในความเชื่อทั้ง เสรีภาพ สิทธิมนุษยชน ประชาธิปไตย อีกทั้งพื้นเพ “เพโลซี” ไม่ชื่นชมรัฐบาลจีน จึงเคยออกความเห็นถึงความต้องการไปเยือนไต้หวัน 

การเยือนไต้หวันครั้งนี้  “โจ ไบเดน” ก็ไม่สามารถทัดทาน ได้แต่ออกความเห็น “ไม่เหมาะสม”  แต่ด้วยอุดมการณ์ที่มีในตัวนางเพโลซี สถานะของความเป็นประธานสภาฯ บนระบบการเมืองแบบอเมริกัน ทำให้ภาระกิจนี้จึงยังเกิดขึ้น 

ย้อนกลับมาที่จีน ก่อนหน้านี้ จีนเคยเตือนมาแล้ว 5 ครั้ง ไม่บ่อยครั้งนักกับการเตือนที่ใช้ถ้อยคำที่รุนแรง “อย่าเล่นกับไฟ” ยิ่งทำให้การเยือนไต้หวันครั้งนี้ กลายเป็นการเดิมพัน การท้าทายกันระหว่างสหรัฐ - จีน แต่ก็ต้องขอยกย่อง “เพโลซี” ในความกล้าหาญกับความท้าทายครั้งนี้ 

แล้วจีนจะทำยังไง หลังถูกท้าทาย? 

ตามที่รัฐบาลจีนพูดออกมาแล้ว การประกาศซ้อมรบรอบเกาะไต้หวันเพื่อบีบครั้น จีนก็รู้ดีว่า ไม่ควรบุ่มบ่าม แต่ระยะยาว ยังน่าเป็นห่วง เพราะไต้หวัน - จีน มีพรมแดนประชิดกัน ยากต่อการปกป้องจากสหรัฐ

หลังงานเลี้ยงเลิกลา

ผลที่ตามคือ ขยะ เปรียบได้กับการที่จีนถูกลูบคมจากจังหวดของตัวเอง ที่อาจหาญประกาศตัวใกล้ชิดสหรัฐ ซึ่งในอนาคต เราต้องมาลุ้นกันว่า แต่ละฝ่ายจะตัดสินใจกันอย่างไร 

"สหรัฐ" มักเลือกคบหากับชาติที่สามารถสร้างประโยชน์ให้กับสหรัฐ

"ไต้หวัน" คือลูกค้าอาวุธรายใหญ่ของสหรัฐ ไต้หวันเองก็มีศักยภาพผลิตเซมิคอนดักเตอร์ ด้วยความเชื่อว่า ไต้หวัน จะฉลาดเลือกทางออกจากปัญหาการเรียกร้องเอกราช

"จีน" แม้จะมีศักยภาพทางเศรษฐกิจ สามารถพัฒนาอาวุธ ยุทโธปกรณ์ในกองทัพมีความเจริญก้าวหน้า แต่ก็ยังห่างชั้นจากสหรัฐ อีกทั้งยังมีชาติพันธมิตรคอยให้การหนุนหลังอีกด้วย แต่การใช้กำลัง ก็ไม่ใช่ทางออกที่ดี