โวยหมู่บ้านถูกลืม ป่วยโควิดไร้การรักษา

     30 ตุลาคม 2564 ผู้สื่อข่าวได้รับเรื่องร้องทุกข์จาก นายวีระศักดิ์ ปราบโรค อายุ 50 ปี อยู่บ้านเลขที่ 145/4 ม.4บ้านควนร้อน ต.บางสัก อ.กันตัง จ.ตรัง พร้อมด้วยชาวบ้านในหมู่บ้าน หลังจากชาวบ้านหลายหลังคาเรือนเป็นผู้ป่วยโควิด-19 ที่ได้รับการยืนยันผลตรวจเป็นบวกแล้ว แต่ยังไม่ได้รับการรักษาแต่อย่างใด และขาดยารักษา มาเป็นเวลาร่วม7วันมาแล้ว

     โดยทางเจ้าหน้าที่สาธารณสุขได้แจ้งให้รอการติดต่อกลับมาเท่านั้น ซึ่งหมู่บ้านดังกล่าวมีจำนวนประชากรประมาณ 400 ครัวเรือน มีเป็นผู้ป่วยโควิด-19 ยืนยัน แล้วประมาณ 30 ราย บางหลังคาเรือนเป็นผู้ป่วยยืนยันทั้งบ้าน ไม่ว่าจะเป็นเด็กเล็ก และคนชรา โดยคนในหมู่บ้านอาศัยเพียงยาสมุนไพรรักษาอาการเบื้องต้น

     นายวีระศักดิ์ กล่าวว่า ตอนนี้ทางครอบครัวไม่ได้รับยารักษาเลย มีแต่คนผลัดกันไปผลัดกันมา ล่าสุดก็ผลัดอีก3วัน พวกเราขอเพียงยามารักษากันเองป้องกันไม่ให้เชื้อลงปอด เพราะเป็นห่วงคนแก่สงสัยต้องรอให้ตายหรือชักตายก่อนหรือเปล่าไม่รู้ ตนก็ไม่รู้หมู่บ้านนี้เป็นหมู่บ้านที่ถูกลืมหรือเปล่าถึงได้ไม่มีใครสนใจเลย หากเป็นเรื่องอาหารการกินก็พอหากินเองได้

     ขาดเพียงแค่ยารักษาเท่านั้นชาวบ้านที่ติดเชื้อและรู้ผลเป็นเวลา7-8วันมาแล้ว แต่ก็ไม่มีใครมารับไปรักษา ต่างจากหมู่บ้านอื่นที่ติดเชื้อแค่2วันก็มีเจ้าหน้าที่มารับไปรักษาแล้ว ตนเชื่อว่าหลังจากนี้จะยังคงมีการแพร่เชื่ออีกเยอะ ตนก็มีการมาช่วยเหลือชาวบ้านเบื้องต้นแล้ว นำยาสมุนไพรมาให้ชาวบ้าน ไม่สามารถทำอะไรมากกว่านี้ได้เพราะเป็นเพียงชาวสวนคนหนึ่งเท่านั้น

“อยากให้มาดูแลกันบ้างตนก็คนไทยคนหนึ่งเหมือนกันไม่ใช่ถูกทิ้งขว้าง ถูกลืมไป หากมมีที่กักตัวก็ขอเพียงได้รับยามาบ้าง ตนอาศัยอยู่กับครอบครัวจำนวน5คน ที่บ้านติดเชื้อกันทั้ง4คน มีแม่ ภรรยา และลูก อาศัยการรักษาด้วยสมุนไพรเท่านั้น อาการถึงจะทุเลาลง”

     ทางรัฐไม่ได้มาช่วยอะไรเลย เอาแต่ผลัดวันตั้งแต่ รพ.กันตังขอเวลา3วัน ผ่านไปก็ทาง รพ.บางสัก มาขอรายชื่อแต่ก็ให้รออีก3วัน หากรอต่อไปคงครบ14วันพอดี หากไม่เจอด้วยตนเองก็ไม่มีทางได้รู้สึก ว่าความตายมาเยือนเป็นอย่างไร ก็รู้สึกท้อเพราะเราเหมือนคนถูกลืมบางคนอาจจะมองว่าไม่ใช่คนไทยด้วยซ้ำ อาการป่วยของบ้านแต่ละหลังบางบ้านก็อาการหนัก บางบ้านก็ป่วยเล็กน้อย แต่ก็ป่วยหลายหลังคาเรือนแล้ว ตอนนี้เชื้อเริ่มแพร่กันมากแล้วเกือบ50เปอร์เซ็นต์แล้ว

     ด้านนายชวน หวานขัน อายุ 71 ปี อยู่บ้านเลขที่ 88 ม.4ต.บางสัก กล่าวด้วยว่า ตนยังไม่ได้ติดเชื้อแต่คนในบ้านตนทั้งลูก หลาน ติดเชื้อกันหมดแล้ว ส่วนบ้านลูกชายอีกหลังหนึ่ง อาศัยกัน7คน ก็ติดกันหมดทั้งหลังมีบ้านเดียวที่เจ้าหน้าที่เอายามาให้กิน

     นอกจากนั้นก็ไม่มียาให้กินเลย เป็นผู้ป่วยยืนยันมา 9 วันแล้ว เรื่องโรงพยาบาลสนามตนก็ไม่อยากคิดถึงเลย ตอนนี้ขอเพียงยารักษามาให้ครอบครัวได้กินที่บ้านก็พอ หลานเล็กก็ยังติด ทางครอบครัวก็ได้รับผลกระทบหลายอย่าง

     เมื่อได้รับการรักษาก็ทำให้ติดกันทั้งครอบครัวไปไหนไม่ได้ อย่างให้หน่วยงานรัฐส่งยารักษามาให้กินก็พอไม่ได้ต้องการอะไรมากกว่านี้ ทาง อบต.ก็มีเงิน มาช่วยบ้างแล้ว การที่ไม่ได้รับการดูแลช่วยเหลือตนก็รู้สึกท้อแท้ใจ พูดยาก พูดมากก็ไม่ได้แต่ถ้าไม่พูดเลยเขาก็ปล่อยผ่านไปเลย

     เมื่อช่วงเช้ามีเจ้าหน้าที่อนามัยเข้ามา แต่ก็บอกให้รออีก 3 วันจึงจะนำยามาให้กิน ตนก็ไม่รู้จะต้องรอผลัดวันอีกกี่ครั้ง เมื่อเกิดขึ้นแล้วก็ต้องได้รับการดูแลหากไม่มีเตียงก็พร้อมรักษาที่บ้านไม่ได้เดือดร้อนอะไร ขอเพียงมียารักษาและได้รับการดูแลบ้าง บางคนท้องเสีย อสม.แจ้งให้ทางโรงพยาบาลมารับทางโรงพยาลบาลบอกว่าไม่ได้

     ตนคิดว่าคงต้องอยู่บ้านจนตาย แม้แต่ยาแก้ไอก็ไม่ได้กิน ตอนนี้ผู้ป่วยไม่ได้รับกลิ่นอะไรแล้ว ผู้ป่วยอายุน้อยสุดก็ 2 ขวบ ตนก็ต้องดูแลตัวเองตอนนี้ก็ต้องอาศัยร่วมกับผู้ป่วยยืนยันโดยการแยกห้องนอน สวมหน้ากากตลอด บ้านตนอาศัย 7คน ติดเชื้อแล้ว 2 คน

ภาพ/ ข่าว โดย : ถนอมศักดิ์ หนูนุ่ม จ.ตรัง