18 ตุลาคม 2410 อลาสก้าเป็นของสหรัฐอเมริกา
การซื้อขายที่เป็นที่ฮือฮามาตั้งแต่ครั้งอดีตกว่า 150 ปีก่อน จวบจนถึงปัจจุบันก็คือการซื้อขายอลาสก้าให้กับสหรัฐของฝ่ายรัสเซีย
รัสเซียได้เข้าครอบครองอลาสก้า ดินแดนในอเมริกาเหนือมาตั้งแต่ช่วงครึ่งแรกของศตวรรษที่ 18 แต่มีชาวรัสเซียเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่เข้าไปตั้งรกรากอยู่ในอลาสก้า และหลังสงครามไครเมีย ( ปี 2396 - 2399 ) พระเจ้าซาร์อเล็กซานเดอร์ที่ 2 แห่งรัสเซีย ก็เริ่มสำรวจความเป็นไปได้ในการขายอลาสก้า เพราะพระองค์มองว่าเป็นการยากที่จะป้องกันอลาสก้าสำหรับสงครามในอนาคต โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากสหราชอาณาจักร ซึ่งเป็นคู่ปรับสำคัญของรัสเซีย
หลังสิ้นสุดสงครามกลางเมืองอเมริกา ( 2404 - 2405 ) วิลเลียม ซีวอร์ด รัฐมนตรีต่างประเทศสหรัฐฯ ก็ได้เข้าเจรจากับนายเอดูอาร์ด ฟอน สโตเคิล รัฐมนตรีกระทรวงรัสเซียเพื่อขอซื้ออลาสก้า ทั้งสองตกลงที่จะทำสนธิสัญญาเมื่อวันที่ 30 มีนาคม 2410 และสนธิสัญญาดังกล่าวได้รับการให้สัตยาบันโดยวุฒิสภาสหรัฐอเมริกาด้วยเสียงท่วมท้น
อลาสก้าย้ายมาอยู่กับสหรัฐอเมริกาอย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 18 ตุลาคม 2410 หลังการให้สัตยาบันของวุฒิสภาสหรัฐ
ในการซื้ออลาสก้า ที่เพิ่มพื้นที่ใหม่ให้สหรัฐอีก 1,518,800 ตารางกิโลเมตร สหรัฐอเมริกาต้องจ่ายเงินเพื่อการนี้ไปในราคา 7 ล้าน 2 แสน 1 พัน 867 ดอลลาร์ ซึ่งหากคิดเป็นมูลค่าปัจจุบัน ( ปี 2563 ) ค่าใช้จ่ายก็จะเทียบเท่ากับ 133 ล้านดอลลาร์ หรือ 0.37 ดอลลาร์ต่อเอเคอร์
แม้ในปัจจุบัน ผู้คนจะบอกว่ารัสเซียไม่ค่อยฉลาดที่ขายอลาสก้า แต่ปฏิกิริยาต่อการซื้ออลาสก้าในสหรัฐอเมริกาสมัยนั้นส่วนใหญ่ แม้จะเป็นไปในทางบวก แต่หลายคนก็มองว่าการครอบครองอลาสก้าจะเป็นฐานในการขยายการค้าของอเมริกาไปในเอเชีย ขณะที่ฝ่ายตรงข้ามกับเรื่องนี้ บางคนก็ระบุว่าการซื้อครั้งนี้ เป็น "Seward's Folly" หรือ ความโง่เขลาของซีวอร์ด หรือ "Seward's Icebox" หรือลังน้ำแข็งของซีวอร์ด เพราะพวกเขามองว่าสหรัฐฯ ได้ที่ดินที่ไร้ประโยชน์
หลังการซื้อขาย ผู้ตั้งถิ่นฐานชาวรัสเซียเกือบทั้งหมดอพยพออกไปจากอลาสก้า และอลาสก้าก็ยังคงมีประชากรอยู่อย่างกระจัดกระจายจนกระทั่งมีการ "ตื่นทองคลอนไดค์" ในปี 2439 ในตอนแรก อลาสก้า ถูกจัดให้เขตปกครองแบบดีพาร์ทเม้นต์ ต่อมาเปลี่ยนมาเป็นเขตอลาสก้า ( ปี 2427 ) และอาณาเขตอลาสก้า ( ปี 2455 ) ก่อนที่จะกลายเป็นรัฐอลาสก้าแบบปัจจุบันในปี 2502
สำหรับ ฟอน สโตเคิล รัฐมนตรีต่างประเทศรัสเซีย สำหรับความสำเร็จในการเจรจาขายอลาสก้า ได้รับพระราชทานเงินจากพระเจ้าซาร์ 25,000 ดอลลาร์ และเงินบำนาญรายปีอีก 6 พันดอลลาร์
