ศิลปินนาฎศิลป์ของจังหวัด ฉีดวัคซีนเข็ม2 นอนเสียชีวิตทุกฝ่ายยังกังขา

27 สิงหาคม 2564 เวลา 13.45 น. เจ้าหน้าที่ตำรวจภูธรเมืองศรีสะเกษ ได้รับแจ้งว่ามีผู้นอนเสียชีวิตที่บ้าน จึงได้รุดไปตรวจสอบ เมื่อเดินทางไปถึง พบกับ นางนิรมล ปลื้มมนัส อายุ 60 ปี ซึ่งเป็นพี่สาวผู้ที่เสียชีวิต โดยทราบชื่อผู้เสียชีวิตในเวลาต่อมา คือ นายกิตตินันต์ ศิละวงษ์  หรือที่ทุกคนรู้จักในนาม อาจารย์ เต๋า  อายุ 54 ปี อยู่บ้านเลขที่ 1561/1 ชุมชนศรีสุมังค์ ถนนศรีสุมังค์ ตำบลเมืองใต้ อำเภอเมือง จังหวัดศรีสะเกษ ตำแหน่งอาจารย์ชำนาญการ โรงเรียนศรีสะเกษวิทยาลัย โรงเรียนประจำจังหวัดศรีสะเกษ เป็นผู้ที่จังหวัดศรีสะเกษ มอบรางวัล ศิลปินแห่งจังหวัดศรีสะเกษ สาขานาฏศิลป์ เป็นผู้ที่สอนและจัดชุดฟ้อนรำประจำจังหวัด

เพื่อรำฟ้อนโชว์ในงานต่าง ๆ ทั้งงานต้อนรับ แขกบ้านเมือง งานเปิดกีฬาแห่งชาติ ที่ศรีสะเกษเป็นเจ้าภาพ รวมทั้งงานอื่นๆ  เรียกได้ว่า หากจังหวัดศรีสะเกษมีงาน เกี่ยวกับการแสดงศิลปวัฒนธรรม ต้องเรียกใช้ อ.เต๋า  มาช่วยออกแบบ ช่วยจัดขบวนรำต่าง ๆ วันนี้ปรากฏว่า พี่สาวเกิดความสงสัยว่า อ.เต๋า ทำไมเงียบจังมาสองวันแล้ว จึงได้เดินมาดูที่บ้านพัก กลับปรากฏว่า พบนอนเสียชีวิตอยู่ในบ้านพักของตน ซึ่งคาดว่า จะเสียชีวิตมาตั้งแต่เมื่อคืนวานก่อน หรือวันพุธที่ 25 สิงหาคม 2564 และยังพบว่า อ.เต๋า ได้รับการฉีดวัคซีนไปแล้ว 2 เข็ม คือ เข็มแรก ฉีดซีโนแวค  และเข็มที่ 2 ฉีด แอสต้าเซนิก้า เมื่อวันที่ 24 สิงหาคม 2564 ก่อนที่จะมาพบว่านอนเสียชีวิตอยู่บ้านคนเดียว ซึ่งจะได้ทำการตรวจสอบโดยบุคลากรทางการแพทย์ ต่อไปด้วย

โดย ญาติผู้เสียชีวิต  เล่าให้ผู้สื่อข่าวฟังว่า ครูเต๋า มีโรคประจำตัวหลายอย่าง โรคเบาหวาน ความดัน และโรคไต ก่อนหน้านี้ครูเต๋าได้ฉีดวัคซีนครบแล้ว 2 เข็ม เข็มแรกฉีดไปแล้วไม่มีอาการอะไร เข็มที่ 2 ฉีดเมื่อวันอังคารที่ 24 สิงหาคมที่ผ่านมา หลังจากฉีดแล้วครูเต๋าก็มีอาการปกติดีอยู่ ซึ่งคิดว่าน่าจะเสียชีวิตเมื่อคืนวานนี้ ( 25สิงหาคม) ซึ่งครูเต๋าอาศัยอยู่บ้านเพียงคนเดียว โดยจะจ้างแม่บ้านมาเอาเสื้อผ้าไปซักให้ แม่บ้านมาเคาะประตูไม่เปิด พอส่องดูที่หน้าตาเห็นนอนห้อยขาอยู่และมีกลิ่นเหม็นเน่าลอยออกมาด้วย

ด้าน นางนิรมล ปลื้มมนัส แม่บ้าน อายุ 60 ปี เล่าให้ฟังว่า  ก่อนหน้านี้ครูเต๋าได้ไปฉีดวัดซีน แต่ช่วงไปฉีดวัคซีนกลับมาไม่ทราบว่ามีอาการอะไรไหม เพราะเมื่อวันพุธที่ผ่านก็ได้พูดคุยกันอยู่ ไม่แสดงอาการอะไร ตนก็เอาพาผ้ามาส่งตามปกติ ตนก็บอกครูเต๋าไปว่าวันพฤหัสบดีจะมาเอาพาไปซักอีก แต่พอวันพฤหัสบดีมาเอาผ้า แกก็ไม่ยอมเปิดประตู โทรหาก็ไม่รับสาย ตนจึงเข้าใจว่า ครูเต๋าเข้าห้องน้ำ เพราะตะโกนเท่าไหร่ก็ไม่ได้ยิน แสดงว่าเข้าห้องน้ำ ครูเต๋าจะไม่รับสาย ตนจึงกลับไป พอมาวันศุกร์ ตนก็มาเรียกอีก ครูเต๋าก็ไม่พูดด้วย ตนจึงออกไปทำงาน และกลับมาตอนเที่ยง มาเรียกอีกแล้วไม่มีเสียงตอบรับ ตนจึงส่องทางหน้าดู เห็นนอนแน่นิ่งไม่มีเสียงตอบรับ จึงรู้ว่าเสียแล้ว

โดย - พงษ์พัฒน์ ไตรพิพัฒน์