"เขตต์ ฐานทัพ" เผยวีรกรรมลูกชายสุดแสบ "น้องดีจ้า"

"ตอนนี้ 2 ขวบ 5 เดือน เข้าเรียนอนุบาล 1 เรียบร้อยแล้ว เป็นคุณพ่อที่ต้องไปส่งคุณลูก ผ่านการหลั่งน้ำตามาเรียบร้อยแล้ว วันแรกลูกร้อง แต่พ่อแอบร้อง คนไม่เป็นพ่อจะไม่รู้สึก ภรรยาผมร้องโฮเลย ตอนอยู่ด้วยกันที่บ้านมันก็ประมาณหนึ่ง หรือการส่งเขาไปเรียนพิเศษ มันก็ประมาณหนึ่ง แต่อันนี้เราเห็นความพยายามของลูกเราด้วย เขารู้ว่าถ้าเขาดินร้น หรือร้องไป ยังไงเขาก็ต้องอยู่โรงเรียน พอเราปล่อยเขาแล้ว เขาก็จะกลั่นไม่ให้ตัวเองร้อง เราสงสารเขา แล้วเขาเล็กมาก เขาไปอยู่เด็กห้องเด็กเล็กสุด ตอนเข้าเรียน 2 ขวบ 4 เดือนนะ เขายังพูดไม่รู้เรื่อง ยังใส่แพมเพิสอยู่เลย แต่เราไม่มีเวลา มีเวลาน้อย การผลักดันลูกไปเรียนเร็ว มันเป็นความผิดของเรานะ อันนี้เป็นความรู้สึกของเรา คือเขายังเด็กมาก เราผลักเด็ก 2 ขวบ 4 เดือนไปโรงเรียน เขาพูดรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง ไม่รู้เรื่องบ้าง ลากกระเป๋าผ้าไปโรงเรียน มันก็เป็นภาพที่สะเทือนใจพ่อแม่เหมือนกันนะ ถ้าเกิดเรามีเวลาให้เขามากกว่านี้เราก็ไม่ต้องรีบผลักให้เขาไปเรียนเร็วขนาดนี้ แต่ข้อดีเขาได้ไปเรียนรู้ชีวิตได้เร็วขึ้น เรียนรู้ระเบียบวินัยได้ดีขึ้น ในขณะที่เขาอยู่ที่บ้าน พี่เลี้ยงก็ตามใจ พ่อแม่ผู้ปกครองก็ตามใจ เขาจะไม่โต ไม่สามารถช่วยตัวเองได้เลย เราต้องแลกกัน ลูกผมเขาก็เป็นเด็กที่เหวียงวีนคนหนึ่งเหมือนกัน เขาเอาแต่ใจตัวเองพอสมควร ด้วยคตวามที่เป็นเด็กเจ้าอารมณ์ แล้วก็เป็นหลานคนเดียว ทุกคนก็ตามใจสุดพลัง เราก็คิดว่าเราต้องเอาลูกเราไปฝึกระเบียบให้ได้ ไปอยู่กับคนอื่นจริง เมื่อสักครู่ แฟนผมโทรมาบอกว่าเมื่อสักครู่มีพี่ออ 3 มาขู่ลูกเรา เขาก็ต้องเรียนรู้ว่าเขาจะอยู่อย่างไร ถ้าเขาไม่สู่ก็ต้องโดนรังแก แต่ถ้าเขาสู้ก็ไม่เป็นไรพ่อก็พร้อมไฟท์อยู่แล้ว(หัวเราะ) มันคือชีวิต ลูกผู้ชายมีแผลบ้างช่างมัน"พอเขาได้ไปเรียนรู้ข้างนอกกลับมาบ้านเป็นอย่างไรบ้าง

"ดีขึ้นนะ อยู่โรงเรียนน่ารัก ครูเขาบอกว่าเป็นคนนำทำกิจกรรมที่ดีนะ เป็นเด็กกิจกรรม แต่พอกลับบ้านก็เหมือนเดิม อ้อนแม่ อ้อนยาย ตัวผมไม่ได้เจอหน้าลูกเลย จะเจอก็แค่เสาร์อาทิตย์ที่ไม่ได้ทำงาน ช่วงไหนออกกองหนักๆ ไม่ได้เจอหน้ากันเป็นอาทิตย์นะ เพราะตอนเช้าออกกองเขาก็ยังไม่ตื่น กลับมาเขาก็หลับแล้ว แต่วันเสาร์อาทิตย์พอว่างผมจะให้เวลากับลูกเต็มที่จะพาเขาไปเที่ยวสวนสัตว์ อควาเรียม เพราะว่าลูกผมเป็นคนชอบสัตว์มาก เราต้องชดเชยเวลาให้เขาบ้าง แต่ถ้ามีกองก็ต้องไป"

อ้อนพ่อไหม

"เขาจะอ้อนพ่อเป็นคนสุดท้าย เพราะว่าพ่อดุมาก แต่ว่าพอเขาโตก็ไม่ค่อยดูแล้ว เขาไม่ได้กลัวนะ แต่เขาต่อต้าน ท้าทาย ผมบ่นเขานี้ ลูกผมก็ร้องเพลงใส่ สมมุติเขาขว้างของ ผมก็จะบอกว่าจ้าขว้างของแบบนี้ไม่ได้นะลูก ของมันเสียหาย เราบ่นๆไป มันก็ร้องเพลง ด้า ดา ด้า ดา มองหน้าเราด้วยนะ ร้องไปเรื่อยเพลงอะไรก็ได้ เพื่อกลบเสียงที่เราบ่น ตอนเด็กๆ เราบ่นมันเดาะปากใส่เลยนะ แสบมาก"

เคยนั่งมองไหมว่าลูกเหมือนใคร

"มันรั้นเหมือนผม แต่ผมรั้นเงียบ แต่นี้มันรั้นแล้วมันแสดงออก เป็นคนกล้าแสดงออกเหมือนแม่เขา ปนกันไป มันเป็นการกล้าแสดงออกที่กวนประสาท ผมไม่โกรธหรอก รอให้โตก่อนเดี่ยวโดนแน่ แม่เขากำลังหัดให้เข้ามุม เข้ามุมมันก็ไปร้องเพลงอยู่ในมุม แล้วก็เปลี่ยนเรื่อง เคยถามว่าจะเข้ามุมหรือโดนตี มันบอกว่าโดนตีแล้วก็ยื่นมือให้เลย ขี้เกลียดเข้ามุม ผมเลยรู้สึกว่าปล่อยไว้แบบนี้ไม่ไหวแล้ว เข้าโรงเรียนเถอะ พอเข้าเรียนก็อยู่เป็นอ้อนครูมาก มีครูคนนึงที่มันติด เวลาจะนอนไปกระโดดเกาะครูให้เขาอุ้มหลับวางก็ไม่ยอมตื่น พอไม่นอนก็กวนประสาทไปหอมแก้มเด็กผู้หญิง มันแสบครูฟ้องมาลูกคุณพ่อกลางวันก็ไม่ยอมนอน เพื่อนคนไหนหลับ เฉพาะเพื่อนที่เป็นผู้หญิงก็จะไปหอมแก้มเขา(หัวเราะ) ไปอ่านเจ้าหญิงนิทราตอนไหน"