svasdssvasds
เนชั่นทีวี

ORIGINAL

All of us are dead ภาพสะท้อนโศกนาฎกรรมเรือเซวอลและการไร้ประสิทธิภาพของทางการ

14 กุมภาพันธ์ 2565
เกาะติดข่าวสาร >> Nation Story
logoline

All of us are dead ซีรีย์ซอมบี้เกาหลีเรื่องใหม่ที่นำเสนอตัวเอกเป็นกลุ่มนักเรียนมัธยม แม้กลายเป็นกระแสแต่ในส่วนเสียงวิจารณ์และการตอบรับของคนดูบางส่วนกลับไม่ดีนัก กระนั้นมันก็มีองค์ประกอบด้านอื่นที่น่าค้นหา โดยเฉพาะการนำเสนอเหตุการณ์จริงในรูปแบบภาพยนตร์

Highlights

  • All of us are dead ซีรีย์มาแรงแห่ง Netflix ที่กลายเป็นกระแสพูดถึงจำนวนมาก แต่เมื่อเทียบกับรุ่นพี่อย่างซีรีย์หลายเรื่องกลับไม่ตื่นตาเท่า จากตัวบทและการดำเนินเรื่องขาดความแปลกใหม่
  • หลายคนอาจรู้สึกคล้ายสถานการณ์แพร่ระบาดของโควิด แต่อันที่จริงมันคือภาพจำลองเหตุการณ์ เรือเซวอลล่ม ในฉบับซีรีย์ต่างหาก
  • เหตุการณ์เรือเซวอล เกิดขึ้นในวันที่ 16 เมษายน 2557 และทำให้เกิดผู้เสียชีวิตกว่า 304 คน ในจำนวนนี้ 250 คนเป็นนักเรียน จนสร้างเสียงวิพากษ์วิจารณ์เป็นวงกว้าง
  • สาเหตุการล่มของเรือเกิดขึ้นจากหลายประเด็น ทั้งตัวเรือไม่ได้มาตรฐานและบรรทุกเกินอัตรา, การละเลยชาดความรับผิดชอบของผู้ควบคุมเรือ จนถึงภาครัฐที่ตอบสนองต่อปัญหาได้ช้าจนช่วยผู้โดยสารไว้ไม่ทัน
  • สิ่งนี้เป็นภาพสะท้อนสำคัญถ่ายทอดออกมาในซีรีย์ กลายเป็นหลักฐานในการเผยแพร่เหตุการณ์สู่สายตาชาวโลก รวมถึงเป็นบันทึกชิ้นสำคัญที่ให้เราระลึกถึงผู้เสียชีวิตจากเหตุการณ์ในครั้งนี้

--------------------

*บทความนี้มีการเปิดเผยเนื้อหาสำคัญของ All of us are dead

All of us are dead ภาพสะท้อนโศกนาฎกรรมเรือเซวอลและการไร้ประสิทธิภาพของทางการ           ปัจจุบันกระแส All of us are dead ซีรีย์ซอมบี้เกาหลีที่ดำเนินด้วยตัวเอกวัยมัธยมปลายกำลังร้อนแรง ยืนยันได้จากการติด Top10 ของ Netflix อย่างรวดเร็ว ประกอบกับชื่อเสียงของซอมบี้เกาหลีทั้งจาก Train to Busan และ Kingdom หลายคนจึงพากันคาดหวังคุณภาพงานรวมถึงความบันเทิงที่จะได้รับ

 

          แน่นอนในแง่ความบันเทิงนับว่า All of us are dead สามารถตอบโจทย์ผู้ชมได้รวดเร็ว จากความแรงของเรตติ้ง น่าเสียดายที่ครั้งนี้คุณภาพกลับไม่ได้คับแก้วเท่าที่คาดหวัง กล่าวคือหลายคนรู้สึกว่าเนื้อหาสามารถรับชมได้สนุกลุ้นระทึก แต่ไม่ได้มีความแปลกใหม่หรือลุ่มลึกแบบที่ผลงานเก่าเคยสร้างไว้บนโลกภาพยนตร์

          นี่เป็นส่วนช่วยไม่ได้เมื่อแนวหนังคือเรื่องราวเกี่ยวกับซอมบี้ ในวงการบันเทิงเกาหลีเองเป็นแนวหนังที่ได้รับความนิยมมากขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งถ้าเป็นผู้คุ้นชินสื่อจากฝั่งตะวันตกจะเข้าใจว่า เราผ่านหนังหรือซีรีย์ซอมบี้กันมาแล้วนับร้อยเรื่อง ซึ่งซีรีย์เรื่องนี้ไม่ได้สร้างความแปลกใหม่ทั้งในแง่บท การนำเสนอ และการตีความกว่าเดิมนักจึงไม่ได้โด่งดังเท่าซีรีย์เกาหลีรุ่นพี่บางเรื่อง

 

          คงเป็นเรื่องช่วยไม่ได้เมื่ออันที่จริงสิ่งที่ All of us are dead อยากสะท้อนหรือหยิบมาพูด ไม่ได้เป็นสิ่งเข้าถึงทุกคนในโลกเข้าถึงง่ายแบบประเด็นด้านทุนนิยมกับชนชั้นแบบ Squid Game รวมถึงไม่ได้คมคายอย่างที่ Kingdom เคยทำ แต่เป็นการสะท้อนถึงเหตุการณ์ร้ายแรงครั้งหนึ่งในประวัติศาสตร์เกาหลีใต้มากกว่า
All of us are dead ภาพสะท้อนโศกนาฎกรรมเรือเซวอลและการไร้ประสิทธิภาพของทางการ

All of us are dead ภาพแทนโศกนาฎกรรมร้ายแรงสุดครั้งหนึ่งในเกาหลี
          ผู้ชมอาจรู้สึกว่าสิ่งที่เกิดใน All of us are dead คือสถานการณ์แพร่ระบาดโควิด ด้วยการแพร่ระบาดของโรคร้ายลุกลามวงกว้าง การต้องปิดล็อกดาวน์ทั้งเมืองห้ามประชาชนออกไปไหนมาไหน กักตัวผู้มีความเสี่ยงต้องเฝ้าระวังใกล้ชิด แม้จบช่วงเวลาแพร่ระบาดคนในเมืองก็ยังกลับไปใช้ชีวิตตามปกติไม่ได้ นับว่าเป็นภาพสะท้อนใกล้เคียงความจริงมากทีเดียว

 

          นอกจากนี้หลายเหตุการณ์ภายในเรื่องเองก็มีการรำลึกถึงช่วงเวลาแพร่ระบาดอยู่ไม่น้อย ตั้งแต่การแพร่ระบาดอันรวดเร็ว แม้เป็นผู้ป่วยที่หายแล้วจนมีภูมิคุ้มกันยังคงถูกหวาดระแวง การออกมาเรียกร้องสอบเข้ามหาลัยของเด็กมัธยม ล้วนเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริงทั้งสิ้น

          กระนั้นคงมีหลายคนโต้แย้งหรือแสดงความฉงนอยู่เสียหน่อยว่า เหตุใดจึงต้องมาให้ตัวเอกดำเนินเรื่องเป็นกลุ่มเด็กมัธยม แง่หนึ่งอาจเป็นเพราะพวกเขาคือกลุ่มคนที่ได้รับผลกระทบหนักหนาจากการระบาด แต่ในสายตาของผู้เขียน All of us are dead กลับแทนภาพโศกนาฎกรรมทางเรือครั้งประวัติศาสตร์ เหตุการณ์เรือเซวอล นั่นเอง

All of us are dead ภาพสะท้อนโศกนาฎกรรมเรือเซวอลและการไร้ประสิทธิภาพของทางการ
เรือเซวอลล่ม หนึ่งในโศกนาฎกรรมร้ายแรงที่สุดครั้งหนึ่งในเกาหลีใต้
          เรื่องทั้งหมดเริ่มต้นในวันที่ 16 เมษายน 2557 เรือเฟอร์รี่ เซวอล ที่นำส่งผู้โดยสารจากท่าเรืออินชอนสู่เกาะเชจู เกิดการพลิกคว่ำของตัวเรือจนอับปางก่อนจมลงสู่ทะเล จนทำให้ผู้โดยสารกว่า 500 ชีวิตที่อยู่บนเรือต้องตายกันไปกว่า 304 คน ถือเป็นเหตุการณ์สะเทือนขวัญครั้งใหญ่ในประวัติศาสตร์เกาหลีใต้

 

          เรื่องสะเทือนใจไปกว่านั้นคือเรือเที่ยวนี้ได้พานักเรียนจาก Danwon High School ไปทริปทัศนศึกษา ส่งผลให้เหตุการณ์ในครั้งนี้มีเด็กนักเรียนเสียชีวิตเป็นจำนวนมาก โดยในผู้เสียชีวิตจำนวน 304 รายดังกล่าวมีนักเรียนอยู่ในนั้นกว่า 250 คน สร้างความสะเทือนใจแก่คนเกาหลีอย่างยิ่งโดยเฉพาะญาติผู้เสียชีวิต

 

          เรื่องในครั้งนี้ส่งผลกระทบขึ้นหลายด้านแต่ที่เลวร้ายที่สุดคือต้นเหตุของเรื่อง จากการคาดการณ์เรือเซวอลอับปางลงจากการหักเลี้ยวกะทันหันทำให้เรือเสียสมดุลและพลิกคว่ำ ฟังดูเป็นอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นได้ทั่วไปในขั้นตอนการเดินเรือ หากไม่ติดว่าเรือลำนี้คือ เรือไม่ได้มาตรฐาน ถือเป็นบ่อเกิดเรื่องเลวร้ายทั้งมวลที่เกิดขึ้น

All of us are dead ภาพสะท้อนโศกนาฎกรรมเรือเซวอลและการไร้ประสิทธิภาพของทางการ
ต้นตอแห่งหายนะที่เกิดจากความทุจริตและเห็นแก่ตัวของคนบางกลุ่ม
          ในวันที่เกิดเหตุอับปางดังกล่าวเรือเซวอลบรรทุกน้ำหนักไปกว่า 3,000 ตัน ทั้งที่ตัวเรือสามารถบรรทุกของได้เพียง 980 ตันเท่านั้น แต่ด้วยดัดแปลงตัวเรือเพิ่มเติมเพื่อให้สามารถขนของ ทำกำไรจากการขนส่งสินค้าได้มากขึ้น บริษัทเดินเรือจึงทำการฝ่าฝืนข้อระเบียบ ทำให้เรือบรรทุกน้ำหนักมากกว่าความจุสูงสุดถึง 3 เท่า

 

          เช่นเดียวกับจำนวนผู้โดยสารบนเรือเองก็ไม่ตรงจำนวนที่รายงาน จากการค้นพบตั๋วโดยสารเปล่าไม่ระบุชื่ออีก 37 ใบ เป็นไปได้สูงว่าอาจมีผู้โดยสารติดอยู่บนเรือมากกว่าจำนวนที่แจ้งไว้ เป็นการทุจริตอย่างเห็นได้ชัดเพื่อลดจำนวนผู้โดยสารใช้บริการที่รายงานต่อทางการลง โดยมีจุดประสงค์สำคัญคือการหลบเลี่ยงภาษี

 

          นอกจากนี้ยังมีการเปิดเผยจากกัปตันเรือที่เคยคุมเรือเซวอลมาก่อนยังออกมาบอกว่า ปัญหาการทรงตัวของเรือเกิดขึ้นมานานแล้วจากความเก่าและการปรับปรุงหลายครั้ง เขาเคยส่งเรื่องแจ้งไปทางบริษัทมาก่อนแต่กลับถูกเพิกเฉย ไม่มีการแก้ไขตามที่เรียกร้องจนเกิดเหตุสลดขึ้น

 

          และถ้าตัวเรือด้อยคุณภาพถือเป็นเรื่องน่าหวาดหวั่น สิ่งที่เกิดในเหตุการณ์จริงจะยิ่งทำให้เรารู้สึกสะพรึงกลัวยิ่งกว่า

อีจุนฮยอก กัปตันเรือเซวอล
ตัวการสำคัญของเหตุการณ์เรือล่ม กัปตันเรือผู้ขาดความรับผิดชอบ
          ต้นตอสำคัญของเหตุร้ายแรงครั้งนี้คือ อีจุนฮยอก กัปตันเรือผู้สมควรควบคุมเรือให้เกิดความปลอดภัย แต่ในช่วงเวลาก่อนเกิดอุบัติเหตุเขากลับละทิ้งหน้าที่ ปล่อยให้ผู้ช่วยกัปตันเรือที่ขาดประสบการณ์มาคุมการเดินเรือแทน ประกอบกับช่วงเวลาดังกล่าวคลื่นลมค่อนข้างแรง เมื่อเกิดเหตุไม่คาดฝันจึงรับมือได้ไม่ดีนักส่งผลให้เรือเกิดการพลิกคว่ำในที่สุด

 

          ช่วงเวลาเกิดเหตุไม่มีผู้โดยสารคนใดรู้ตัวว่าหายนะกำลังจะมาเยือน หากตอนนั้นกัปตันเรือประกาศอพยพเพื่อเร่งรักษาชีวิตผู้โดยสารโดยเร็วอาจไม่มีความเสียหายมากขนาดนี้ สิ่งที่เขาทำกลับเป็น บอกให้ผู้โดยสารทุกคนอยู่กับที่ อย่าตื่นตระหนก ห้ามขยับไปไหน รอคอยการช่วยเหลือของเจ้าหน้าที่ แต่ตัวเองและลูกเรือบางส่วนสละเรือหนีไปล่วงหน้า

 

          เหตุการณ์ดังกล่าวทำให้ผู้โดยสารจำนวนมากที่เชื่อในคำสั่งของกัปตันไม่สามารถหลบหนีทัน สุดท้ายพวกเขาจึงเสียชีวิตเป็นจำนวนมากจากการเชื่อคำประกาศเหล่านั้น ในขณะที่กัปตันและลูกเรือที่สมควรลำเลียงผู้โดยสารกลับหลบหนีออกมาหน้าตาเฉย ทิ้งคนที่มีสำนึกรับผิดชอบในหน้าที่เพียงน้อยนิดไว้กับผู้โดยสารจำนวนมาก

 

          นอกจากนี้ตอนที่เขาได้รับความช่วยเหลือยังไม่ได้แจ้งตัวว่าเป็นกัปตันเรือ แต่ทำตัวเป็นผู้โดยสารที่หลบหนีออกมาทันเวลา เจตนาต้องการหนีหน้าที่และเอาชีวิตรอดตามลำพังยิ่งชัดเจน นั่นทำให้กัปตันเรือถูกตัดสินจำคุก 36 ปี โทษฐานละเลยหน้าที่อย่างร้ายแรง แต่กลับรอดพ้นข้อหาทำให้คนตายโดยจงใจละเลย สร้างความไม่พอใจแก่ญาติผู้เสียชีวิตเป็นอย่างยิ่ง

พัคกึนฮเย ประธานาธิบดีที่ดำรงตำแหน่งขณะเกิดเหตุ ระบบกู้ภัยและระเบียบการขนาดใหญ่อันล้มเหลวนำไปสู่ความสูญเสีย
          ถ้าสิ่งที่เกิดจากน้ำมือของคนเพียงคนเดียวเลวร้ายแล้ว เลวร้ายมากกว่าคือสิ่งที่เกิดจากระบบราชการอันใหญ่โต งานกู้ภัยที่ต้องอาศัยความรวดเร็วฉับไวในการเคลื่อนไหว เพราะแต่ละวินาทีที่ล่าช้าอาจหมายถึงชีวิตผู้ประสบภัยกลับไม่มีการยื่นมือเข้าช่วยทันท่วงที

 

          ในช่วงเวลาที่เกิดเหตุทางภาครัฐแทบไม่มีการติดต่อเคลื่อนไหวให้ความช่วยเหลือ ทุกการลงมือและขั้นตอนเคลื่อนไหวติดขัดไม่ฉับไวพอ โดยเฉพาะผู้นำประเทศในเวลานั้นอย่างประธานาธิบดี พัคกึนฮเย ที่ไม่มีการแสดงออกว่าตระหนักถึงปัญหานี้หรือพยายามแก้ปัญหาอย่างฉับไวเลย

 

          คนที่เคลื่อนไหวพยายามช่วยเหลือผู้โดยสารที่ติดอยู่ในเรือ มีเพียงทีมประดาน้ำอิสระที่เคลื่อนไหวอยู่ในพื้นที่ แต่ด้วยพวกเขามีจำนวนและเครื่องมือน้อยทุกอย่างจึงเป็นไปอย่างยากลำบาก อีกทั้งยังถูกบีบให้ถอนตัวภายใต้คำสั่งจากรัฐบาล กว่าจะมีการส่งทีมกู้ภัยของทางรัฐบาลมาทุกอย่างก็สายเกินไป

 

          นอกจากนี้ยังมีความสะเพร่าของเจ้าหน้าที่รวมถึงความพยายามรักษาหน้าของทางการ จากการตรวจสอบภายหลังพบว่า ช่วงเวลาเรือล่มมีนักเรียนนับสิบคนโทรติดต่อขอความช่วยเหลือ รวมถึงหลังเกิดเหตุก็มีคนส่งข้อความบอกตำแหน่งตัวเองว่าติดอยู่ตรงไหนและขอให้ส่งคนไปช่วย แต่เจ้าหน้าที่กลับไม่สนใจด้วยเห็นว่าขาดความน่าเชื่อถือจนมีผู้เสียชีวิตเพิ่มเติม

 

          สิ่งเหล่านี้ยืนยันถึงความไร้ประสิทธิภาพในการกู้ภัยและช่วยเหลือประชาชนในภาวะวิกฤตของภาครัฐ เห็นได้ชัดว่ามีผู้โดยสารจำนวนมากที่มีโอกาสรอดชีวิตหากได้รับความช่วยเหลืออย่างถูกต้อง ลงท้ายหลายคนต้องจมอยู่ใต้ผืนน้ำทั้งที่พยายามดิ้นรนมีชีวิต สร้างความสลดหดหู่แก่สังคมเกาหลีเป็นวงกว้าง

 

          นี่เองจึงกลายเป็นแรงบันดาลใจสำคัญในการสร้าง ผลักดันออกมาเป็น All of us are dead ให้เราได้รับชม

แม้รูปแบบภัยพิบัติเปลี่ยนไป แต่หัวใจการถ่ายทอดเหตุการณ์ยังครบถ้วน สู่ All of us are dead บ่อเกิดความสิ้นหวังไร้ขีดจำกัดจากทางการ
          สำหรับผู้ได้รับชม All of us are dead อาจรู้สึกว่า เนื้อหาภายในเรื่องอาจดูรุนแรงและน่ากลัว แต่ยิ่งชวนหดหู่ยิ่งกว่าเมื่อองค์ประกอบจำนวนมากในเรื่องคือสิ่งที่เกิดในความจริง เด็กมัธยมต่างต้องพยายามดิ้นรนเอาตัวรอดกันเอาเอง โดยแทบไม่มีความช่วยเหลือจากผู้ใหญ่คนไหนเลยจากโลกภายนอก

 

          ตัวละครกัปตันเรือสามารถเทียบเคียงได้กับอาจารย์เกือบทั้งเรื่องโดยเฉพาะอาจารย์ใหญ่ ที่ขาดความรับผิดชอบดูแลเด็กไม่เคยเอาใจใส่นักเรียนเสมอมา ละเลยองค์ประกอบมากมายปล่อยผ่านไปเพราะผลประโยชน์ จนสุดท้ายกลายเป็นสาเหตุให้เกิดการแพร่ระบาดของเชื้อ ทั้งที่หากพวกเขาเอาใจใส่เรื่องกลั่นแกล้งในโรงเรียนมากกว่านี้เรื่องเลวร้ายคงไม่เกิดขึ้นจนกลายเป็นโศกนาฎกรรม ซึ่งสามารถเห็นภาพได้ชัดเจนที่สุดคือการสั่งให้นักเรียนรอในห้องเฉยๆ ทั้งที่เกิดเหตุการณ์ร้ายแรง

 

          เช่นเดียวกับระเบียบการช่วยเหลือของกู้ภัยเป็นไปได้ล่าช้า เฮลิคอปเตอร์ลำแรกกว่าจะมาถึงคือหลังจากผ่านเหตุการณ์ไปเป็นวัน ไม่มีใครคิดสนใจเด็กที่ติดอยู่กลางภัยพิบัติเลย อีกทั้งต้องรอให้เกิดการจี้ย้ำเตือนพวกเขาจึงนึกได้ ส่วนนี้ชวนให้นึกถึงความล่าช้าของภาครัฐที่กว่าจะเคลื่อนไหวก็สายไปมากแล้ว

 

          ช่วงกลางเรื่องทั้งที่โอกาสช่วยกลุ่มตัวเอกมาถึงแต่สุดท้ายพวกเขากลับถูกทิ้ง เพียงเพราะความหวาดระแวงจากการติดเชื้อไม่แสดงอาการ ส่งผลให้กลุ่มตัวเอกเกิดการสูญเสียเพิ่มเป็นจำนวนมาก ทั้งที่หากพวกเขาถูกพาตัวไปตั้งแต่ตอนนั้นก็สามารถช่วยได้อีกหลายชีวิต สะท้อนเหตุการณ์ที่เด็กๆ พากันทุบกระจนหน้าต่างจนนิ้วมือหักเพื่อขอความช่วยเหลือ

 

          ตลอดเรื่องเราได้เห็นความพยายามของบรรดาตัวเอกขอความช่วยเหลือบ่อยครั้ง แต่ภาครัฐกลับตัดสัญญาณติดต่อโดยสิ้นเชิงเพื่อต้องการความสงบของสังคม สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นจริงจากกรณีโทรศัพท์และข้อความช่วยเหลือจำนวนมากถูกละเลยเพราะคิดว่าเป็นของปลอม ก่อนมาทราบภายหลังพบศพว่าสิ่งที่เกิดขึ้นล้วนเป็นของจริงจนช่วยพวกเขาไม่ทัน

กลุ่มตัวเอกภาพสะท้อนเด็กที่รอดชีวิตจากเหตุการณ์เรือล่ม
องค์ประกอบแห่งความเศร้าที่ถูกถ่ายทอดออกมาครบถ้วนสู่ความสิ้นศรัทธา
          แน่นอนในช่วงเวลาเลวร้ายยังมีบางคนคอยเป็นความหวัง ทั้งอาจารย์ประจำชั้นที่ยอมถูกกัดแทนนักเรียน เจ้าหน้าที่ทหารอาสาที่เข้าเคลียร์พื้นที่ จนถึงสายสืบที่พยายามช่วยทุกคน นี่คือกลุ่มคนตัวเล็กที่พยายามช่วยเหลือผู้คน ตั้งแต่ทีมประดาน้ำอิสระ, ปาร์คจียอง ลูกเรือหญิงวัย 22 ปี ผู้คอยช่วยชีวิตผู้โดยสารจนวินาทีสุดท้าย หรือ ชุงชาอุง นักเรียนชายผู้สละเสื้อชูชีพรวมถึงเข้าช่วยเหลือเพื่อนจนเสียชีวิต กลุ่มคนที่ทุ่มเทชีวิตช่วยเหลือผู้คนสุดความสามารถและสมควรได้รับการยกย่อง

 

          นอกจากนี้ในเรื่องจะมีถ่ายวีดีโอบอกลาของบรรดาตัวละครภายในเรื่อง ส่วนนี้ก็เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจริงเมื่อมีข้อความถูกส่งไปหาครอบครัวก่อนเสียชีวิต เช่นเดียวกับคลิปเสียงและภาพในเหตุการณ์ที่ถูกนำมาเผยแพร่หลังจากนั้น ช่วงเวลาสุดท้ายที่ผู้โดยสารทุกคนตั้งใจจะบอกลา อีกทั้งในความจริงยิ่งน่าหดหู่กว่าเมื่อเราได้รู้ว่านี่คือข้อความสุดท้ายของพวกเขา

 

          แม้แต่ริบบิ้นสีเหลืองที่ถูกนำมาใช้ไว้อาลัยในเหตุการณ์กลายเป็นสัญลักษณ์แห่งความหวัง ถูกใช้ในการให้กำลังใจแก่ครอบครัวผู้โดยสารและอธิษฐานด้วยความหวังให้มีผู้รอดชีวิต ทั้งหมดถูกถ่ายทอดออกมาในช่วงท้ายที่มีริบบิ้นสีเหลืองผูกไว้เป็นจำนวนมาก ก่อนกลายมาเป็นสัญลักษณ์ของเหตุการณ์ในครั้งนี้

 

          กลุ่มเด็กที่ตัดสินใจหนีออกมาจากเรือโดยไม่เชื่อคำประกาศคือบรรดาผู้รอดชีวิต ส่วนนี้สามารถเทียบได้กับกลุ่มตัวเอกที่หมดหวังในการรอเลยตัดสินใจดิ้นรน แม้มันจะทำให้พวกเขาล้มตายกันไปมากแต่ก็มีผู้รอดชีวิตมากถึง 7 คน ในขณะที่การรอตามคำบอกของทางการสิ่งเดียวที่ได้รับคือขีปนาวุธ ก็เป็นอีกส่วนที่ตอกย้ำเหตุการณ์นี้ได้ชัดเจน

 

          ด้วยเหตุนี้คำต่อว่าของกลุ่มตัวเอกตอนท้ายเรื่องว่าเหตุใดจึงทอดทิ้งพวกเขา รวมถึงการหมดความเชื่อมั่นจากผู้ใหญ่ ถือเป็นการสิ้นศรัทธาต่อระบบและผู้นำ สิ่งนี้เป็นการแสดงออกเด่นชัดจากผู้คน ก่อนสะท้อนออกมาเป็นภาพการโค่นล้มประธานาธิบดี พัคกึนฮเย ในที่สุด

 

          แน่นอนว่าสำหรับคนที่ไม่ได้สนใจเหตุการณ์เรือล่มเซวอล สิ่งที่เกิดใน All of us are dead อาจไม่ได้เป็นเรื่องน่าสนใจขนาดนั้นจากบทและการดำเนินเรื่อง แต่เมื่อได้เจาะลึกรายละเอียดจะเข้าใจว่า ภายใต้ความไม่สมเหตุสมผลทั้งหลาย ล้วนเป็นสิ่งที่เกิดในเหตุการณ์จริงที่ชวนหดหู่กว่าในซีรีย์แทบทั้งสิ้น

 

          ดังนั้นอีกสิ่งที่ผู้เขียนอยากให้ผู้ที่ชมซีรีย์ได้รู้คือ แท้จริงนี่คือการถ่ายทอดเหตุการณ์เรือล่มเซวอลในรูปแบบสื่อที่ถ่ายทอดออกไปทั่งโลกได้รับชม ให้เราได้จดจำเหล่าผู้เสียชีวิต ระลึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น และหวังว่าจะไม่มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นซ้ำอีก

--------------------
ที่มา

logoline