
24 กรกฎาคม 2566 ที่ จ.ฉะเชิงเทรา ชาวบ้านในเขตพื้นที่ ม.5 ต.เทพราช อ.บ้านโพธิ์ ซึ่งอาศัยอยู่ริมคลอง ติดกับแนวตะเข็บรอยต่อของพื้นที่ ม.4 ต.คลองนิยมยาตรา อ.บางบ่อ จ.สมุทรปราการ ได้ทำการบันทึกภาพ "ยุงยักษ์" ที่มีลักษณะคล้าย "ยุงลาย"
มีลำตัวขนาดใหญ่มาก ยาวกว่า 1.0 - 1.2 ซม. โดยลักษณะลำตัว ช่วงท้องนั้นมีปล้อง 4 ปล้อง สลับกันระหว่างสีขาวแกรมเหลืองและสีดำ อย่างละ 2 ปล้อง และที่ขายังมีสีดำสลับปล้องสีขาว ความยาวกว่า 1 ซม. เช่นกัน แต่มีขาแค่เพียงจำนวน 5 ขา ซึ่งคาดว่า ขาหลังด้านซ้าย น่าจะหลุดหายไป 1 ขา และมีปลายปากยาวแหลมเรียว ขนาดความยาวเกือบ 1 ซม. เช่นเดียวกัน
นอกจากนี้ ที่ด้านบนลำตัวเหนือกระดอง ยังมีลักษณะเงาสะท้อนแสง และมีปีกสีน้ำตาล โดยชาวบ้านพบเห็นเมื่อช่วงเวลาใกล้เที่ยง วันที่ 20 ก.ค. ที่ผ่านมา ภายในห้องน้ำหลังบ้าน จึงได้ทำการถ่ายภาพไว้ให้คนอื่นดู
แต่ขณะที่กำลังเตรียมหาอุปกรณ์ (ถุงพลาสติก) มาจับยุงตัวดังกล่าว เพื่อส่งให้เจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องตรวจสอบว่า เป็น "ยุงลาย" หรือแมลงชนิดใด "ยุงลายยักษ์" ตัวดังกล่าว ก็ได้บินหายไปแล้ว และพบเห็นแค่เพียงตัวเดียวเท่านั้น จึงทำให้ไม่สามารถที่จะ นำ "ยุงลายยักษ์" ตัวเป็น ๆ ส่งให้เจ้าหน้าที่ทำการตรวจสอบได้
สำหรับพื้นที่พบยุงลายประหลาดขนาดยักษ์ ที่มีความใหญ่โต มากกว่ายุงลายปกติถึงกว่า 2 เท่า นั้น มีสภาพแวดล้อมส่วนใหญ่ เป็นบ่อเลี้ยงกุ้งและบ่อเลี้ยงปลา สลับกับนาข้าวของเกษตรกร และยังมีลำคลองตัดผ่านพื้นที่ด้วย
อีกทั้งยังเป็นพื้นที่ที่มียุงนานาชนิด ชุกชุมเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะ "ยุงรำคาญ" ที่เป็นเจ้าถิ่น และชุกชุมมากในเวลากลางคืน จนชาวบ้านไม่สามารถนั่งอยู่ภายนอกมุ้ง หรือบ้านที่ไม่มีมุ้งลวด หรือไม่มีพัดลมขนาดใหญ่ ช่วยพัดไล่ยุงได้
โดยที่ยุงในท้องถิ่นทั่วไปนั้น จะมีลำตัวยาวเพียงประมาณ 3 มม. และยาวมากที่สุดไม่เกิน 5 มม. เท่านั้น แต่ยุงตัวที่พบเห็นนี้ นอกจากจะมีลำตัวยาวกว่า 1.0 - 1.2 ซม. โดยประมาณแล้ว ความยาวโดยรวม หากวัดจากปลายขาหน้าที่กางออกมา จนถึงปลายสุดของขาหลัง น่าจะมีขนาดยาวมากถึงเกือบ 3 ซม. ซึ่งขณะนี้ ยังไม่พบเห็นตัว "ยุงลาย" ขนาดยักษ์ดังกล่าวบินกลับมาอีก หลังจากผ่านมาแล้วเป็นเวลา 4 วัน
หากพบอีกครั้ง ชาวบ้านจะทำการจับตัวไว้ เพื่อส่งให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องได้ตรวจสอบว่า เป็น "ยุงลายสายพันธุ์ใหม่" หรือว่าเกิดการ "กลายพันธุ์" ขึ้นในพื้นที่แห่งนี้ เนื่องจากในพื้นที่บริเวณนี้ เป็นแหล่งที่อยู่อาศัยของยุงที่ชุกชุม และมีความหลากหลายทางสายพันธุ์มาก ไม่ต่ำกว่า 4 - 5 สายพันธุ์ ตามที่ชาวบ้านแยกแยะด้วยสายตา จากลักษณะของลำตัว ขนาด สี และรูปร่างหน้าตา ของยุงในพื้นที่