
24 มีนาคม 2566 ผู้สื่อข่าวรายงานว่า สถานการณ์ภัยแล้ง แม่น้ำโขงที่ไหลผ่านจังหวัดเลย เริ่มส่อเค้าวิกฤตทวีความรุนแรงตั้งแต่ต้นปี ล่าสุดเริ่มเห็นสันดอนทรายเป็นทางยาว 1 กิโลเมตร ชาวบ้านเดือดร้อน เพราะไม่มีน้ำใช้ในการเกษตร
แต่ที่อำเภอปากชม มีหลายหลายหมู่บ้าน ที่อยู่ติดแม่น้ำโขง อย่างเช่นหมู่บ้าน บ้านศรีภูธร จนถึงหมู่บ้านนาค้อ ตำบลปากชม อำเภอปากชม จังหวัดเลย ชาวบ้านได้ทำอาชีพเสริมหลังจากน้ำโขงลด และแห้งขอด โดยพากันทำอุปกรณ์มาขุดทราย เพื่อร่อนหาทองตามริมแม่น้ำโขง จึงเป็นอีกอาชีพหนึ่งของคนในหมู่บ้าน
ยิ่งช่วงนี้ทองมีราคาสูง ยิ่งสร้างแรงจูงใจให้มากกว่าเดิม โดยชาวบ้าน จับจองสถานที่เพื่อหาจุดร่อนทอง และไม่สร้างความผิดหวัง บางคนร่อนได้เศษทอ นำไปขายได้วันละไม่ต่ำกว่า 900-1000 บาท
นางนวย บุญกว้าง ชาวบ้านบ้านศรีภูธร เล่าว่า การร่อนทอง ของชาวบ้านศรีภูธร ทำกันมาตั้งแต่รุ่นปู่ รุ่นย่า สืบทอดกันมาแต่โบราณ ถือว่าเป็นอีกอาชีพหนึ่งของชาวบ้านที่อาศัยอยู่ริมแม่น้ำโขง สมัยก่อนมีชาวบ้านลงน้ำโขงร่อนทองเป็นอาชีพจำนวนมาก แต่ระยะหลัง เหลือคนที่ลงน้ำโขง ร่อนหาเศษทอง เป็นล่ำเป็นสันเป็นอาชีพหาเลี้ยงครอบครัวแทบจะนับคนได้
การร่อนหาทองคำในแม่น้ำโขง จะได้น้อยได้มากแล้วแต่โชคช่วย เศษแร่ทองที่ร่อนได้จะรวบรวมไปขายให้ร้านทองในตัวอำเภอ บางครั้งก็จะรอให้มีคนของร้านทองออกมาหาซื้อถึงบ้าน แต่ไม่ได้ขายทุกวัน เก็บรวมไว้ 2-3 วัน ก็นำไปขาย
สำหรับในช่วงนี้ ทองมีราคาแพงขึ้น ชาวบ้านจึงหันกลับมาร่อนทองกันมากขึ้น ประจวบเหมาะกับช่วงนี้ระดับน้ำในแม่น้ำโขงลดลงมาก ชาวบ้านก็มีโอกาสร่อนทองได้มาก ขายได้วันละหลายพันบาท สร้างรายได้ให้ชาวบ้านได้ดี หากวันไหนโชคดีร่อนได้ทองมาก ก็เหมือนถูกหวย