
2 มีนาคม 2566 เป็นประเด็นที่สังคมให้ความสนใจอย่างมาก กรณี ตำรวจ ปทส. สนธิกำลังกับกรมอุทยานแห่งชาติฯ บุกจับกุมแหล่งชำแหละ "ตัวเงินตัวทอง" และสัตว์เลื้อยคลายชนิดต่าง ๆ ที่เป็น สัตว์ป่าคุ้มครอง แหล่งใหญ่ ที่ อ.อู่ทอง จ.สุพรรณบุรี
ก่อนที่จะเพจชื่อดังในโซเชียลระบุว่า มีดัดแปลงใช้เนื้อของตัวเงินตัวทอง มาทำเป็นลูกชิ้นปลาเนื้อขาวใสไร้ความคาว ส่วนหนังนำไปตากแห้งทำเป็นหนังปลาทอดกรอบ จัดจำหน่ายส่งขายทั่วประเทศมานานแล้ว จนหน่วยงานที่เกี่ยวข้องต้องออกมาชี้แจงข้อเท็จจริง
ข่าวที่เกี่ยวข้อง :
ซึ่งประเด็นดังกล่าว นายมนต์ เณรจาที เจ้าของบ้านที่ถูกจับกุม ได้ออกมายืนยันว่า ตัวเงินตัวทองที่พบ จะมีคนมารับอีกทีหนึ่ง มีพ่อค้ามารับไป ส่วนจะไปทำอะไรนั้นไม่ทราบ ต้องไปถามเขาเอง ตนมีหน้าที่ส่งให้เขาอย่างเดียว ที่บ้านตนเองไม่ได้เป็นโรงงานทำลูกชิ้น ที่เห็นต่อเพิงออกมาก็เพราะเมื่อก่อนเลี้ยงปลา เลี้ยงกบ แต่ขายไม่ดีช่วงโควิดจึงเลิกเลี้ยง
ต่อมามีคนมีคนมาติดต่อซื้อตัวเงินตัวทอง ตนก็จับให้ ขายเล็ก ๆ น้อย ๆ ยืนยันว่า "ไม่ได้ทำเป็นลูกชิ้น" ขายแบบชั่งกิโลให้เขา ตอนนี้ผู้ประกอบการร้านค้าเสียหายมาก ตนเองต้องขอโทษด้วย แต่มันไม่เป็นความจริง ตนไม่ได้ทำเป็นโรงงาน ไม่มีเครื่องอะไรเลย ลองถามนักข่าวที่เข้าไปวันนั้นก็ได้ว่าไม่มีอะไร
สำหรับนายประสิทธิ์ พ่อค้าที่ถูกจับพร้อมกัน บ้านเขาอยู่จังหวัดตราดเขา วันนั้นเขาซื้อขาดไปแล้วจ้างชำแหละให้ โดยเขาเผาแล้วจ้างคนงานขูด ไม่ต้องกังวลเรื่องการทำลูกชิ้น ร้านค้าร้านอาหารแถวสุพรรณฯ แถวภาคกลาง ไม่ต้องกังวลว่า จะได้กินตัวเงินตัวทอง เพราะตัวเงินตัวทองราคาแพงกว่าปลาเยอะ ถ้าได้กินก็คงแถมชายแดน ซึ่งเท่าที่ทราบขายราคากิโลกรัมละประมาณ 110 บาท