"ทราย เจริญปุระ" โต้ คลั่งผอม ทุกอย่างที่ทำมีเหตุผล

ดรามาถึงขนาดคนเข้าใจว่าคลั่งผอมไปแล้ว ?

"ไม่คลั่งค่ะ ดรามานี้ค่อนข้างงงว่ามันมาได้ยังไงก่อน แต่คนไม่ได้เห็นช่วงที่เราเผชิญ ...ทำไมเราต้องผอมก่อน คือทรายเคยมีอุบัติเหตุ แล้วทรายผ่าคอใส่น็อต 6 ตัว ตอนนั้นรถยางแตก ด้วยแรงกระแทกทำให้กระดูกต้นคอมันแตกออกแล้วมันจะไปทับเส้นประสาท หมอเลยบอกว่าต้องผ่า เขาถามเลยมีแพลนจะมีลูกมั้ย นาทีนั้นคงไม่อยากมี คือน้ำหนักโหลดทุกกิโล มันคือการเบิ้ลที่เขาต้องคำนวณว่าคุณจะต้องใส่น็อตเท่าไหร่ ทรายบอกไม่มีแผนจะมีครอบครัว มีบุตรอะไรใด ๆ ทั้งสิ้น ขอเอาชีวิตรอดก่อนในนาทีนั้น หมอบอกโอเคน็อตอยู่ที่ 6 ตัว แล้วมันเป็นจุดที่ใส่แล้วใส่เลย เอาออกไม่ได้ ผ่าออกก็เสี่ยง ผ่าเข้าก็เสี่ยง ทีนี้พอถึงช่วงนึงด้วยความที่ป่วยด้วย อายุเยอะด้วย ซึมเศร้า การกิน การดื่ม มันก็เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ จาก 50 หน่อย ๆ ไปที่ 60 หมอก็แบบบอกว่าต้องระวังนะครับ เพราะว่าผู้หญิงพอถึงจุดนึงมันจะกระดูกเปราะนะ ใครจะปล่อยให้น้ำหนักขึ้นขนาดนั้น ฉันเป็นดารานะ พรึบ 72"

จากน้ำหนักสูงสุด 72 แล้วมันค่อยลงมายังไง ?

"หมอบอกมันไม่ได้แล้วกับอุปกรณ์เสริม แต่ทรายก็ไม่ได้เป่าประกาศ แล้วมันก็เป็นปีที่โควิด ออกไปไหนไม่ได้ ตอนแรกไม่จริงจัง ทำเหมือนคนทั่วไปงดแป้งอะไรแบบนี้ ไม่ค่อยเห็นผลเท่าไหร่ แล้วปีน้้นออกจากบ้านไม่ได้เลยงดดื่ม พอไม่ดื่มก็ไม่อยากกับแกล้ม ไม่นอนดึก น้ำหนักก็ค่อย ๆ ลงมา เพราะทรายออกกำลังกายหนักไม่ได้ ระหว่างนั้นทรายก็ทำเหมือนนักแสดงคนอื่น ใส่สปอร์ตบราไปฟิตเนส ถ่ายรูป แล้วคนบอกว่าอ้วนจังเลยนะคะ มันเลยเสียเซลฟ์ เลยโอเคจะไม่ลงรูปตอนออกกำลังแล้วล่ะ ทรายใช้เวลาประมาณ 3 ปีกว่าจะเท่านี้"

หัวใจเป็นยังไงบ้าง ?

"ปกติมาก ๆ พอช่วงลดน้ำหนักได้ รู้สึกว่าเราชนะ แล้วพอสวยไม่ค่อยอยากแบ่งใคร อยากสวยเอง คือมีผู้ชายคนเดียวในบ้านมาคอยรุงรังกับชีวิตเรามันก็มากพอแล้ว ถามว่าไม่อยากมีแฟนเหรอ มันเฉย ๆ มากกว่า มันเป็นเรื่องถัดไปแล้ว ไม่ใช่เรื่องที่ต้องมานั่งเช็กตัวเองว่าทำไมยังไม่มี หรือต้องมีเมื่อไหร่"

เรื่องที่รู้สึกผิดกับน้องชาย ? 

"เรื่องดูแลพ่อ ทรายทำงานเร็ว เข้าวงการก็ถือว่ามีเส้นทางอาชีพที่โอเค ช่วงนั้นพ่อทรายป่วยเป็นอัลไซเมอร์ แล้วเขาต้องหยุดจากวงการ ต้องมีคนดูแล ซึ่งแม่เป็นคนดูแลหลัก คราวนี้เขาทำคนเดียวไม่ไหว ดูแลคนป่วยมันยาก ตอนนั้นฟี่เพิ่งเรียนจบทำงานใหม่ ๆ เลย แม่ก็มีออเดอร์ว่า ฟี่ออกจากงาน คือเป็นงานในฝันเลย แม่ต้องการแรงงานมาช่วย คนอุ้มเปลี่ยนผ้าอ้อมอะไรอย่างนี้ ถ้าจะให้ทรายหยุดเป็นไปไม่ได้ ทรายเป็นหัวหน้าครอบครัว แม่ก็พูดตรง ๆ ถ้าพูดทางเศรษฐกิจ ฟี่หาเงินสู้ทรายไม่ได้ ดังนั้นคุณต้องออกมาช่วย ทรายรู้สึกมันไม่แฟร์ เขาควรจะได้มีชีวิตของเขา"

ตอนนั้นรู้สึกว่ามันไม่แฟร์กับเรามั้ย ?

ท๊อฟฟี่ : "ตอนแรกรู้สึกมาก อย่างที่บอกเราเพิ่งเรียนจบ เพิ่งจะเริ่มงานได้สักปีกว่า ๆ เอง กำลังสนุกเลย อยู่ดี ๆ ก็เปรี้ยงอยู่บ้านเลย แต่ก็ต้องทำตามแม่ คือผมเข้าใจว่าทุกคนมีหน้าที่ของตัวเอง พี่ทรายเขาเป็นเหมือนหัวหน้าครอบครัว เขามีหน้าที่หนักกว่าคนอื่น ๆ อีก ส่วนผมจะให้มีความสุขอยู่คนเดียวในการทำงาน มันก็ไม่ใช่เรื่อง ตอนแรกไม่โอเค แต่เราเข้าใจได้อย่างรวดเร็วว่าทุกอย่างต้องดำเนินไปแบบนี้ เลยกลับบ้านดูพ่อประมาณ 5 ปี"

ทราย : "แล้วการดูแลคนป่วยอัลไซเมอร์ มันไม่สนุก มันไม่สดชื่น มันดรามา มันทางอารมณ์ คือฟี่นอกจากดูแลพ่อ มันจะมีบางวันที่แม่เขาไม่ไหว เขาก็กรี๊ดใส่ฟี่เหมือนกัน มันรับทุกทาง อย่างทรายไม่มีชีวิตวัยเด็ก แต่ทรายได้ไปทำงาน เป็นงานที่ทรายสนุก ทรายชอบ แต่ฟี่มันเริ่มชีวิตมาดี ๆ แต่เหมือนโดนขโมยไป ก็รู้สึกมันแย่ ตอนนั้นทางออกคือทำร้านกาแฟ ทรายคิดว่าทุกคนควรได้มีชีวิตที่ได้บริหารเป็นของตัวเอง เพราะวันนึงต้องโตไปมีครอบครัว เรารู้อยู่แล้วพ่อป่วย วันนึงพ่อจากไป แล้วฟี่จะยังไง"

ที่มา : รายการคุยแซ่บShow