ดร.อนันต์ จงแก้ววัฒนา นักไวรัสวิทยา ไบโอเทค สวทช. ได้โพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊ก Anan Jongkaewwattana โดยระบุว่า "ไวรัสฝีดาษลิง" ไม่ได้แพร่ผ่านทางเพศสัมพันธ์ แต่การติดเชื้อสามารถเกิดได้หลายช่องทาง หลักๆ คือ การสัมผัสตุ่มแผล-สารคัดหลั่งโดยตรง รับเชื้อจากการใกล้ชิดกันมากๆ เช่น กอด จูบ หรือระหว่างมีเพศสัมพันธ์ การสัมผัสสิ่งของที่ผู้ป่วยสัมผัสมา รับเชื้อจากแม่ลูกลูก และรับจากสัตว์ที่ติดเชื้อ
นอกจากนี้ การตรวจหาไวรัสฝีดาษลิงอาจใช้ตัวอย่างจากการ swab คอ เหมือนที่เก็บตัวอย่างตรวจโควิดได้ ไม่จำเป็นต้องรอให้ผื่นหรือตุ่มขึ้นที่ผิวหนังแล้วค่อยเก็บตัวอย่างไปทำ PCR การตรวจตัวอย่างจากคอสามารถให้ผลบวกก่อนที่จะมีอาการทางผิวหนัง ซึ่งจะเป็นการลดโอกาสการแพร่เชื้อในสภาวะที่ไวรัสมีอยู่เป็นจำนวนมากได้อย่างดี