ยูนิเซฟเผย 1 ใน 5 ของวัยรุ่นอายุ 15-24 ปี ทั่วโลกอยู่ในภาวะหดหู่

รายงานของสหประชาชาติเผยว่า คนในช่วงวัย 15-24 ปี ต่างรู้สึกหดหู่ภายใต้ความเคร่งเครียดกดดันจากสถานการณ์โควิด เด็กทั่วทุกมุมโลกล้วนได้รับผลกระทบจากการปิดเมือง ทำให้การไปโรงเรียนไปจนกิจวัตรประจำวันของพวกเขาหยุดชะงัก ประกอบกับความกังวลต่อทั้งครอบครัวและสุขภาพ ทำให้คนรุ่นใหม่ต่างรู้สึกกลัว โกรธ รวมถึงไม่มั่นคงในชีวิต

เยาวชนกว่า 1 ใน 3 ของแคเมอรูนต่างรู้สึกหดหู่เศร้าหมองขาดความมีชีวิตชีวา เช่นเดียวกับเด็กอีก 1 ใน 5 ของอังกฤษ และ 1 ใน 10 ของญี่ปุ่นกำลังรู้สึกแบบเดียวกัน แน่นอนไม่ใช่ว่าพวกเขาจะต้องซึมเศร้าหรือมีอาการทางจิต แต่เป็นอีกผลกระทบต่อคนหนุ่มสาวภายใต้การระบาดของโควิด

นี่คือประเด็นที่ถูกละเลยไม่ได้รับการตรวจสอบหรือติดตามผลจากสถานะสุขภาพจิตของคนหนุ่มสาว ถือเป็นข้อมูลที่มีอย่างจำกัดในหลายประเทศ ทั้งที่จากการสำรวจล่าสุดมีเด็กช่วงอายุ 10-19 ปี จำนวนกว่า 1 ใน 7 ที่กำลังประสบปัญหา เป็นเด็กชายกว่า 89 ล้านคน และเด็กหญิงอีก 77 ล้านคน

ผู้อำนวยการองค์กรยูนิเซฟ เฮนเรียต้า โฟลว์ กล่าวว่า ช่วงเวลาภายใต้การระบาดยาวนานถึง 18 เดือน หนักหนาสำหรับทุกคนโดยเฉพาะอย่างยิ่งในวัยเด็ก การปิดเมืองและข้อจำกัดจากโรคระบาด ทำให้เด็กจำนวนมากต้องพลัดพรากจากครอบครัว เพื่อนฝูง ห้องเรียน ไปจนการละเล่นต่างๆ ซึ่งถือเป็นหัวใจสำคัญของการพัฒนาในวัยนี้

ผลกระทบที่เกิดขึ้นเห็นชัดเป็นเพียงสิ่งปรากฏบนยอดภูเขาน้ำแข็งเท่านั้น เพราะแม้แต่ก่อนเกิดการระบาดในกรณีที่เด็กมีปัญหาสุขภาพจิต พวกเขามักเป็นกลุ่มที่ไม่ได้รับการดูแลเอาใจใส่เท่าที่ควร และเมื่อเข้าสู่ปีที่ 3 ภายใต้การระบาดมีเด็กทั่วโลกเสียชีวิตจากการฆ่าตัวตายทุก 11 นาที จนในแต่ละปีมีวัยรุ่นเสียชีวิตจากการฆ่าตัวตายมากถึง 45,800 คน

นอกจากด้านสังคมแล้วปัญหาสุขภาพจิตก็ส่งผลกระทบต่อด้านเศรษฐกิจเช่นกัน ภายใต้การวิเคราะห์จาก วิทยาลัยเศรษฐศาสตร์และรัฐศาสตร์ ลอนดอน เปิดเผยว่ามูลค่าความเสียหายดังกล่าวประเมินเป็นตัวเลขอยู่ที่ราว 13 ล้านล้านบาท ตรงข้ามกับงบประมาณสนับสนุนด้านสุขภาพจิตที่ราว 2.1% ต่อค่าใช้จ่ายด้านสาธารณสุขของแต่ละประเทศ

รายงานระบุว่าเม็ดเงินสนับสนุนด้านคุ้มครองสุขภาพจิตของเด็กนั้นต่ำมาก นั่นทำให้การรักษารวมถึงบริการทางสุขภาพจิตไม่สามารถเข้าถึงคนหมู่มาก จนไม่สามารถแก้ไขหรือช่วยเหลือปัญหาด้านสุขภาพจิตของคนในประเทศได้ ซึ่งนี่เป็นสิ่งที่ไม่ควรละเลยเพราะส่งผลต่อพัฒนาการและคุณภาพชีวิตของเด็กทุกคน นี่คือเรื่องจำเป็นต้องได้รับความสนใจมากกว่านี้