เปิดหอเชิดชูเกียรติ "พระยาศรีสุนทรโวหาร"

ผู้ที่ศึกษาความเป็นมาของภาษาไทย และผู้ที่ศึกษาประวัติศาสตร์ คงไม่มีใครไม่รู้จักปูชนียบุคคลที่ได้รับการยกย่องในนาม "ปราชญ์สยามสามแผ่นดิน" หรือพระยาศรีสุนทรโวหาร (น้อย อาจารยางกูร)

ย้อนเวลากลับไปเมื่อ 200 กว่าปีก่อน ตั้งแต่รัชสมัย พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว จนถึง พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว พระยาศรีสุนทรโวหารผู้ซึ่งเชี่ยวชาญแตกฉานทั้งภาษาไทย ภาษามคธ หรือ บาลี ภาษาสันสกฤต ภาษาเขมร และภาษาในภูมิภาคใกล้เคียง มีความรอบรู้ในฉันทลักษณ์ ประพันธ์บทร้อยกรองทั้งโคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน ได้สร้างผลงานอันมีคุณค่าไว้มากมาย ทั้งแบบเรียนภาษาไทยชุดแรก เรียกกันว่า "แบบเรียนหลวง" ซึ่งเป็นต้นแบบของแบบเรียนในยุคต่อๆ มา

ที่สำคัญท่านยังเป็นผู้ประพันธ์เนื้อร้องเพลงชาติฉบับแรก รวมไปถึงผลงานวรรณกรรมอื่นๆ ทางศาสนาด้วย เนื่องจากตัวท่านเองได้บวชเรียนเป็นถึงพระราชาคณะเปรียญธรรม 7 ก่อนลาสิกขาเข้ารับราชการ เพราะฉะนั้นจึงกล่าวได้ว่า พระยาศรีสุนทรโวหารเป็นทั้งปราชญ์ในทางโลก และปราชญ์ในทางธรรม

ใครที่ศึกษาผลงานของพระยาศรีสุนทรโวหาร จะทราบดีว่า ผลงานแต่ละผลงานของท่านมีเอกลักษณ์ เนื่องจากเป็นการผสมผสานแบบเรียนเข้ากับปรัชญาทางธรรม ทำให้หนังสือทุกเล่มมีแทรกคุณธรรมจริยธรรมเพื่อกล่อมเกลาจิตใจของผู้คนให้อยู่ในครรลองที่ดีงาม ไม่ต่างกับตัวผู้ประพันธ์ที่เป็นผู้มีเกียรติประวัติงดงาม มีคุณธรรมโดดเด่นด้านความขยันหมั่นเพียรในการศึกษา ความกตัญญู และซื่อสัตย์สุจริต
พื้นเพเดิมของพระยาศรีสุนทรโวหาร เป็นชาวจังหวัดฉะเชิงเทรา เกิดที่บ้านในคลองโสธร เมื่อ พ.ศ.2365 ในปลายรัชกาล พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย และถึงแก่อนิจกรรมใน พ.ศ.2434 เวลาล่วงเลยมาถึง 188 ปี (นับตั้งแต่ปีเกิด) แต่คุณงามความดียังคงตราตรึง และสร้างความภาคภูมิใจให้กับคนในชาติ โดยเฉพาะคนจังหวัดฉะเชิงเทรา

ด้วยเหตุนี้เอง ทางจังหวัดจึงได้ดำเนินโครงการเสนอ พระยาศรีสุนทรโวหาร (น้อย อาจารยางกูร) เป็นบุคคลสำคัญของโลก และจัดตั้งหอเชิดชูเกียรติเพื่อเผยแพร่เกียรติประวัติและเกียรติคุณ รวมทั้งจัดแสดงผลงานทั้งหมดของท่านให้ปรากฏเป็นที่รู้จักแพร่หลาย โดยจะมีพิธีเปิด "หอเชิดชูเกียรติพระยาศรีสุนทรโวหาร (น้อย อาจารยางกูร)" ในวันพฤหัสบดีที่ 9 ก.ค. 2563 เวลา 08.00 น.เป็นต้นไป ณ ชั้น 2 อาคารเรือนรับรอง พิพิธภัณฑ์เมืองฉะเชิงเทรา ถนนมรุพงษ์ ต.หน้าเมือง อ.เมืองฉะเชิงเทรา

ประวัติศาสตร์ถูกจารึกไว้ในหลายรูปแบบ เพื่อให้คนรุ่นหลังได้ศึกษา รำลึก และภาคภูมิใจ พิพิธภัณฑ์ก็เป็นหนึ่งในสถานที่ที่ทำให้เราสามารถย้อนเวลากลับไปยังอดีต ทำให้เราไม่ลืมว่าเรามีทุกวันนี้ได้เพราะบรรพบุรุษที่เสียสละมามากมายเพียงใด