ทางออกปัญหา "คนไร้บ้าน" กลุ่มเสี่ยงโควิด-19

ทันทีที่กระทรวงพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์  เปิดโครงการเราไม่ทิ้งกัน ช่วยเหลือ คนไร้บ้าน หลังจากกลุ่มคนเหล่านี้ คือ ประชากรกลุ่มเสียงต่อการติดเชื้อไวรัสวิด19  เพราะในวันที่คนส่วนใหญ่อยู่แต่ในบ้าน ลดการติดเชื้อ แต่พวกเขาเหล่านี้ ยังไม่รู้ว่าจะกักตัวเองอย่างไร แม้กระทั่งการทำความสะอาดร่างกาย เมื่อคนเร่ร่อนถูกส่งตัวถึงสถานที่ภาครัฐจัดเตรียมไว้  ปัญหาความหวาดกลัวของคนในชุมชนจึงเกิดขึ้น

ข้อมูลจากมูลนิธิอิสระชน คนไร้บ้านส่วนใหญ่ หลับนอนตามป้ายรถเมลล์  มีอัตราเป็นวัณโรคสูงถึง80% เสี่ยงต่อไวรัสโควิด19 ที่มุ่งโจมตีระบบทางเดินหายใจ วิถีชีวิตของคนเหล่านี้รักความเป็นอิสระ หลายคนจึงรังเรใจที่จะขอรับการช่วยเหลือ 

สอดคล้องกับข้อมูลของมูลนิธิกระจกเงา ที่ทำงานกับคนไร้บ้านมาอย่างยาวนาน ที่มองว่าไม่ใช่เรื่องง่าย หากกลไกลรัฐที่วางไว้ยังไม่พร้อม อาจสร้างปัญหาใหม่ตามมา

ข้อเสนอ คือ ต้องตรึงคนในพื้นที่ แนะนำให้ความรู้ในการปฏิบัติตัว จัดสถานที่เฉพาะ และยกคนที่ปกติ กับคนที่มีอาการทางจิต วางแนวทางในระยะยาว
แม้จะวางมาตรการช่วยเหลือไว้ แต่เมื่อกลไกลมีช่องว่างไม่เป็นไปตามเป็น ทำให้กระทรวงพัฒนาสังคมฯ เร่งปรับแผน ดึงทุกส่วน ภาคสังคม สาธาณะสุข เข้ามามีส่วนร่วม เพื่อการให้ความช่วยเหลือเป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพ เพราะถือเป็นหนึ่งในมาตการสำคัญ ที่จะแก้ปัญหาไวรัส ให้คนกรุงเทพ และ คนไทยในระยะยาว