ชาวสวนลับแล"ทอดผ้าป่าทุเรียน"จ้างครูสอนลูกหลาน
เกาะติดข่าวสาร >> Nation Story
อุตรดิตถ์ - ผู้ปกครองนักเรียนโรงเรียนบ้านห้วยใต้ ต.แม่พูล อ.ลับแล จ.อุตรดิตถ์ แหล่งกำเนิดทุเรียนหลง-หลินลับแล ร่วมกับคณะครู กรรมการสถานศึกษา จัด"ผ้าป่าทุเรียน เพื่อการศึกษา" จ้างครูสอนลูกหลานให้ได้รับโอกาสและพัฒนาการศึกษา ระดมทุนได้มากถึง 1 แสนบาท
วันที่ 11 มิถุนายน 2564 ที่หอประชุมโรงเรียนบ้านห้วยใต้ ต.แม่พูล อ.ลับแล จ.อุตรดิตถ์ พื้นที่ต้นกำเนิดทุเรียนหลง-หลินลับแล ที่ขึ้นชื่อของ จ.อุตรดิตถ์ คณะครู นักเรียน คณะกรรมการสถานศึกษาและผู้ปกครอง ซึ่งส่วนใหญ่ คือ ชาวสวนทุเรียนหลง-หลินลับแล ต่างจัดเตรียมและทยอยทำผลผลิตทุเรียนที่แก่พร้อมจำหน่าย ตามแต่กำลังศรัทธรามาร่วมจัดตั้ง "ผ้าป่าทุเรียน เพื่อการศึกษา" เพื่อระดมทุนในการจ้างครูผู้สอน และเป็นทุนการศึกษาสำหรับเด็กเรียนดี แต่ขาดแคลนทุนทรัพย์ ได้มีโอกาสศึกษาต่อ
นางนาตยา เกตุวงศ์ ผอ.โรงเรียนบ้านห้วยใต้ กล่าวว่า โรงเรียนบ้านห้วยใต้ เป็นโรงเรียนขยายโอกาสขนาดเล็ก จัดการเรียนการสอนตั้งแต่ระดับชั้นอนุบาล-มัธยมศึกษาตอนต้น มีนักเรียน 94 คน ล้วนแล้วแต่เป็นลูกหลานของชาวสวนทุเรียน ต.แม่พูล ซึ่งเป็นแหล่งกำเนิดทุเรียนหลง-หลินลับแล ทุเรียนขึ้นชื่อของ จ.อุตรดิตถ์ แต่มีครูประจำการเพียง 6 คนไม่ครบสายชั้น ด้วยความร่วมมือของผู้ปกครองที่ให้ความสำคัญการศึกษาของบุตรหลาน จึงจัดตั้ง "ผ้าป่าทุเรียน เพื่อการศึกษา" ขึ้น
"เป็นการระดมทุเรียน ที่มีอยู่แทบทุกครอบครัว คัดลูกที่แก่พร้อมขาย นำมามอบให้กับโรงเรียน มีทั้งทุเรียนหลง-หลินลับแล หมอนทองลับแล จัดทอดผ้าป่าทุเรียน นิมนต์พระสงฆ์ตามขั้นตอนพุทธศาสนา หลังพิจารณาผ้าป่าเป็นที่เรียบร้อย จากนั้นจะมีพ่อค้าแม่ค้ามาติดต่อรับซื้อ ในราคาต้นทุนและชาวสวนบางรายไม่สะดวกมอบเป็นเงินสดแทนทุเรียนก็มี ปีนี้ระดมทุนได้ 101,000 บาท จัดแบ่งเป็น 2 ส่วน คือ จ้างครู 5 คน เพื่อให้ทุกห้องเรียนมีครูประจำชั้น การเรียนการสอนครบรอบด้าน และเป็นทุนการศึกษาสำหรับนักเรียนเรียนดี แต่ขาดแคลนทุนทรัพย์ โดยชุมชนเข้ามามีส่วนร่วม"นางนาตยา กล่าว
ผอ.โรงเรียนบ้านห้วยใต้ กล่าวว่า กิจกรรมดังกล่าวจัดขึ้นปีละ 1 ครั้งช่วงที่ผลผลิตทุเรียนเริ่มออกสู่ตลาด และตรงกับเปิดภาคเรียนที่ 1 ของปีการศึกษาพอดี จัดติดต่อมา 3 ปี โชคดีที่ชาวสวนทุเรียนลับแลให้การสนับสนุนน่าจะกลายเป็นประเพณีที่จัดทุกๆปี ขณะเดียวกันโรงเรียนจัดพื้นที่ว่างปลูกทุเรียน ให้นักเรียนได้เรียนรู้วิถีชาวสวน สืบต่อจากครอบครัว และในอนาคตจะกลายเป็นทุเรียนโรงเรียน นำจำหน่ายเป็นรายได้ จ้างครูและทุนการศึกษาต่อไปได้ด้วย
