แต่พอหลังเม็ดฝนซา เสียงเจื้อยแจ้วของนกก็ดังออกมาจากสุมทุมพุ่มไม้อีกครั้งหนึ่ง เหมือนปลาได้น้ำใหม่ บ้างก็กระโลดเล่นบนกิ่งไม้ด้วยความสนุกสนาน เหมือนนกกินปลีตัวน้อยๆคู่นี้กำลังหยอกล้อกันจนลืมนึกไปว่ามีบางสายตาของคนคอยจ้องมองอยู่ด้วยความพิศวง เพราะแม้นกกินปลีเหล่านี้จะพบเห็นได้ไม่ยากตามต้นไม้ใกล้ๆบ้านแต่พฤติกรรมเช่นนี้น้อยครั้งที่จะได้เห็นด้วยสันชาตญานระวังภัยของพวกมัน นับเป็นสิ่งที่ธรรมชาติสร้างสรรค์และมอบให้คนเราได้พึงสังวรไว้ ว่าโลกนี้ใช่เป็นของมนุษย์เพียงเท่านั้นสัตว์ก็มีสิทธิเสรีภาพเท่าเทียมกันในความเป็นเจ้าของ บนพื้นพิภพบูดๆเบี้ยวๆใบนี้