พบนกเงือก! ถูกปล่อยทิ้งหิวโซ หมู่บ้านใน จ.บึงกาฬ คาดคนเลี้ยงปล่อยทิ้ง กลัวความผิด

เมื่อเวลา 13.00 น.วันที่ 27 มิ.ย.59 ผู้สื่อข่าวจังหวัดบึงกาฬ รับแจ้งจาก นายเนตร เนตรวงศ์ ผู้ใหญ่บ้าน หมู่ที่3บ้านโนนสวาท ต.นาสวรรค์ อ.เมืองบึงกาฬ จ.บึงกาฬ ว่าได้มีนกเงือกขนาดใหญ่บินร่อนไปร่อนมาอยู่ในหมู่บ้าน 3 วันแล้ว ท่าทางหิวโซ เอากล้วยโยนให้กินก็ไม่ยอมกิน เกรงจะอดตายและกลัวจะถูกชาวบ้านทำร้าย จึงได้ประสานให้ผู้สื่อข่าวได้ช่วยติดต่อเจ้าหน้าที่ได้มาจับไปปล่อยด้วย
ต่อมา นายพงษ์ศักดิ์ ปรีชาวิทย์ผู้ว่าราชการจังหวัดบึงกาฬ ได้สั่งการให้เจ้าหน้าที่ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมจังหวัดบึงกาฬพร้อมด้วยหน่วยเขตห้ามล่าสัตว์หนองกุดทิง และนายบัญชา เตียงงา เจ้าพนักงานพิทักษ์ป่า หน่วยปฏิบัติการพิเศษที่ 5 ประจำ สนง.สปป.2 เข้าไปยังหมู่บ้านโนนสวาท เพื่อวางแผนจับนกเงือกดังกล่าว ซึ่งมีเจ้าหน้าที่ประมาณ 10 คนร่วมกับชาวบ้านประมาณ 20 คนพยายามไล่จับนกเงือกด้วยมือเปล่าและใช้แหเป็นอุปกรณ์ แต่เหวี่ยงแหอย่างไรก็ไม่ทันนกที่บินหนีได้ ก็ยังคงบินไปมาสลับต้นไม้และหลังคาบ้าน

เจ้าหน้าที่ได้ใช้หมากแดงโยนล่อให้นกกิน ซึ่งนกเงือกก็ใช้ปากงับหมากแดงได้อย่างแม่นยำ แต่ไม่ยอมให้เข้าใกล้ โดยใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมงก็ยังไม่สามารถจับนกเงือกได้ ต่อมาเจ้าหน้าที่ได้ใช้ตาข่ายซิ่ง ซึ่งเป็นตาข่ายที่ชาวบ้านใช้จับนกกระจิบ มาล้อมบ้านเลขที่ 79 หมู่ 3 ของนางคำปุ่น สิงห์ทองราช อายุ 55 ปีที่นกเงือกเข้าไปจับอยู่ภายในบ้านที่ซ่อมแซมใหม่ยังไม่แล้วเสร็จ จากนั้นได้ให้เจ้าหน้าที่เข้าไปด้านหลังไล่นกเงือกให้บินมาชนตาข่ายจึงสามารถจับได้

นายบัญชา เตียงงา เจ้าพนักงานพิทักษ์ป่ากล่าวว่า นกเงือกตัวนี้มีน้ำหนักประมาณ 3 กิโลกรัม เนื่องจากไม่ได้กินอาหารมาหลายวันจึงผอมโซ ความยาวประมาณ 80 เซนติเมตร คาดว่ามีคนนำมาเลี้ยงแต่เล็กๆ แต่พอเห็นข่าวการเอาผิดผู้เลี้ยงเกรงจะมีความผิดด้วยจึงนำมาปล่อยทิ้งในป่าสวนยางพารา ซึ่งมีคนแจ้งว่ายังมีนกอีกตัวที่เป็นคู่กันบินอยู่ในหมู่บ้านเขตอำเภอเมืองบึงกาฬ จะได้ตามไปจับไปปล่อยคืนสู่ธรรมชาติเช่นกัน จึงขอเตือนผู้ที่ครอบครองหากกลัวความผิดก็แจ้งเจ้าหน้าที่ให้ไปรับหรือนำมาส่ง อย่าปล่อยนกให้ไปหากินเอง เพราะคุ้นเคยอยู่กับการให้อาหารของคน การหากินเองจึงเป็นสิ่งที่ลำบากสำหรับสัตว์ที่มีคนเคยเลี้ยง

 ทั้งนี้ นกเงือกที่ปรากฎเป็นข่าว คือ นกกกหรือนกกาฮัง เป็นนกเงือกที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในบรรดานกเงือกของไทย มีถิ่นกำเนิดในอินเดียตะวันตกเฉียงใต้ ,พม่า, ไทย และเกาะสุมาตรา สำหรับประเทศไทยพบได้เกือบทุกภาคยกเว้นภาคกลาง และภาคตะวันออกเฉียงเหนือบางส่วน  เป็นสัตว์ป่าคุ้มครอง ตามพระราชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า พุทธศักราช 2535