
31 กรกฎาคม 2568 กลายเป็นประเด็นคาใจของสังคมไทย และคนไทยผู้รักชาติทุกคน กับ 5 ประเด็น คือ
1. ในสนามรบตามแนวชายแดน เราได้เปรียบกัมพูชาก็จริง แต่จะเอาชนะได้แน่หรือไม่ เพราะทุกจุดที่ควบคุมพื้นที่ไว้ อาจถูกประท้วงและถูกโต้แย้งจนกลายเป็นข้อพิพาทได้ตลอดเวลา
2. กัมพูชา ได้พลิกเกมจากการเป็น “ผู้โจมตีก่อน - เปิดฉากยิงก่อน” กล่าวหาไทยว่าเป็น “ผู้รุกราน” กล่าวคือ
**ไม่เกี่ยวว่าใครยิงก่อน แต่ข้อพิพาทกลายเป็นชนวนความรุนแรง จึงต้องมี “คนกลาง” มาตัดสินหรือไกล่เกลี่ย
3. กัมพูชาพลิกเกมอีกรอบ ดึงมหาอำนาจ และกลไกอาเซียนเข้ามาช่วยตัดสิน เป็นคนกลาง
4. ข้อพิพาท (ซึ่งจริงๆ แล้วไม่ได้พิพาท) จะถูกรื้อขึ้นมา แล้วนำมาต่อรองกับไทย
5. ความนิยมของรัฐบาลตระกูลฮุน จะยังคงมั่นคงเหมือนเดิม เพราะแม้การบริหารประเทศด้านอื่นจะล้มเหลว คดโกง ละเมิดสิทธิมนุษยชนอย่างไร แต่พวกเขาเป็นคนที่ทำให้เขมรได้ดินแดนเพิ่มขึ้น หรือสร้างสตอรี่ว่าได้ดินแดนของตัวเองกลับมา
**ชดเชยกับการเสียดินแดนให้เวียดนาม เพื่อแลกกับผลประโยชน์ของผู้มีอำนาจฝ่ายการเมือง