10 มิถุนายน 2566 เมื่อเวลา 17.00 น. สายด่วน 1669 ได้รับแจ้งจากชาวบ้านว่า พบศพหญิงจมน้ำเสียชีวิตในลำห้วยจรเข้มาก ต.อิสาณ อ.เมืองบุรีรัมย์ จึงประสานเจ้าหน้าที่ตำรวจ สภ.เมืองบุรีรัมย์ แพทย์เวร รพ.บุรีรัมย์ และหน่วยกู้ภัยสว่างจรรยาธรรมสถานบุรีรัมย์ เดินทางไปตรวจสอบ
ที่เกิดเหตุพบร่างหญิงอายุประมาณ 45-50 ปี ลักษณะนอนหงายแน่นิ่งจมในลำห้วยจรเข้มาก ใบหน้าโผล่เหนือน้ำ ใกล้กันพบกระบะพลาสติกสีแดงด้านในมีหอยอยู่เกือบเต็ม คาดว่าน่าจะมางมหอยแล้วอาจเป็นตะคริวจมน้ำเสียชีวิต หน่วยกู้ภัยจึงปิดกั้นพื้นที่ไว้เพื่อรอเจ้าหน้าที่มาตรวจสอบที่เกิดเหตุ ตั้งแต่ช่วงเวลาประมาณ 18.00 น. เพื่อรอเจ้าหน้าที่ตำรวจ และแพทย์เวรมาตรวจชันสูตรศพ ท่ามกลางสายฝนโปรยปราย
จู่ ๆ ร่างหญิงที่จมอยู่ในน้ำ เริ่มเคลื่อนไหว กู้ภัยฯ และชาวบ้านพากันตกใจ แต่ใจดีสู้เสือวิ่งเข้าไปดูใกล้ ๆ ปรากฎว่าหญิงคนดังกล่าวได้ลุกขึ้นนั่งแล้วหันมามองกู้ภัยฯ ด้วยความงุนงง ฝั่งกู้ภัยฯ ก็รู้สึกขนลุก ไม่คิดว่าคนจมน้ำเป็นชั่วโมง จะฟื้นขึ้นมาได้ จากนั้นได้พาหญิงคนดังกล่าวขึ้นมาจากน้ำอย่างทุลักทุเล และ ช่วยปฐมพยาบาลเบื้องต้น เนื่องจากหญิงคนดังกล่าวมีรอยเลือดที่บริเวณใต้ตาด้านขวา คาดว่าน่าจะถูกกิ่งไม้บาด
เจ้าหน้าที่พยายามสอบถามหญิงคนดังกล่าว บอกว่าชื่อฝน มางมหอยที่ลำห้วย และจำอะไรไม่ได้อีก จากนั้นก็ให้ข้อมูลแบบมึนงง บอกว่าตนเองเป็นเบาหวาน มียาอยู่ใต้เบาะรถซาเล้งที่ขับมา แต่ยังจำเบอร์โทรศัพท์ญาติได้ ทางกู้ภัยฯ จึงได้แจ้งให้ญาติทราบ ก่อนจะนำตัวส่ง รพ.บุรีรัมย์ เพื่อให้แพทย์ตรวจร่างกายอีกครั้ง เนื่องจากหญิงคนดังกล่าวจมน้ำเป็นเวลานาน
นายวันเฉลิม รัตนะ อายุ 31 ปี บอกว่า ตนเองมากับเพื่อนที่เป็นอาสากู้ภัยฯ ตอนแรกได้รับแจ้งจากชาวบ้านว่ามีคนจมน้ำเสียชีวิตในลำห้วยจรเข้มาก พอมาถึงก็เห็นผู้หญิงจมน้ำในลักษณะนอนหงาย ช่วงใบหน้าลอยเหนือน้ำ แต่ก็คิดว่าเสียชีวิตแล้วตามที่มีคนแจ้งไป ช่วงที่ยืนรอตำรวจ และแพทย์เวร หญิงคนดังกล่าวกลับขยับตัวแล้วลุกขึ้น ตอนแรกตกใจนึกว่าผีหลอก แต่พอวิ่งเข้าไปดูใกล้ ๆ เห็นหญิงคนดังกล่าวลุกขึ้นมานั่งแบบมึนงง จึงรีบลงไปช่วย