เปิดใจ ด.ต.น้ำใจงาม ซื้ออาหารให้ชายไร้บ้าน ที่คุ้ยขยะหาของกิน

28 มีนาคม 2566 จากกรณีที่ ดาบตำรวจเจริญ จันทร์รักษ์ ได้โพสคลิปวิดีโอและข้อความในเฟซบุ๊กส่วนตัว ระบุว่า คนเราต้องหิวขนาดไหน ถึงทำแบบนี้”วันนี้ผมเรียนเสร็จก็มาออกกำลังกาย เจอน้องคนนึงกำลังยืนเลือกอะไรสักอย่างอยู่ที่ถังขยะ ทีแรกผมนึกว่าน้องเขามาเก็บขวดพลาสติก จึงยืนดูน้องเขา 


พบว่าเลือกที่จะหยิบแต่ถุงอาหารขึ้นมาดม ดูว่าอันไหนบูดหรือไม่บูด เท่านี้ล่ะครับ ผมก็ตัดสินใจเดินเข้าไปถามน้องเขาว่า น้องทานข้าวหรือยัง น้องตอบว่ายังครับ ผมบอกแล้วว่าเอาทิ้ง มันเสียแล้ว ให้ตามมาเดี๋ยวซื้อของให้กิน

จากนั้น ก็พาน้องเดินมาที่ตู้ขายบะหมี่ขายขนม ซึ่งอยู่ห่างจากตรงนั้นไม่กี่เมตร ซึ่งน้องบอกผมว่า เอาบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปต้มยำ 1 ถ้วย ผมบอกน้องคนขายว่าเอา 2 ถ้วย ผมถามน้องว่าเอาอะไรเพิ่มอีกไหม น้องตอบผมว่าไม่เอาแล้วครับ พอแล้วครับเอา 2 ถ้วยพอ ผมก็เลยสั่งบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปที่ยังไม่แกะเพิ่มให้อีก 4 ถ้วย ก่อนจะพาน้องไปกดน้ำร้อน สิ่งที่ผมตั้งคำถามกับตัวเองว่า คนเราต้องหิวขนาดไหนถึงต้องมาหาอาหารที่ถังขยะแบบนี้ ซึ่งหลังจากที่คลิปเผยแพร่ออกไป ได้มีคนเข้าไปแสดงความคิดเห็นชื่นชมกันจำนวนมาก

ต่อมา ผู้สื่อข่าวเดินทางไปบริเวณสวนสาธารณะหนองประจักษ์ ด้านหลังสำนักงานองค์การบริหารส่วนจังหวัดอุดรธานี ถ.เทศา เขตเทศบาลนครอุดรธานี พบกับ ด.ต.เจริญ จันทร์รักษ์ ผบ.หมู่งานจราจร สภ.เมืองอุดรธานี พาไปดูบริเวณถังขยะที่พบชายเร่ร่อนคนในคลิปเดินมาหาของกินในถังขยะอยู่บริเวณนี้ 

ด.ต.เจริญ เล่าว่า ช่วงเวลา 20.00 น. วันที่ 27 มี.ค.ที่ผ่านมา หลังจากที่ปฎิบัติหน้าที่เสร็จ ก็มาออกกำลังกายที่สวนสาธารณะหนองประจักษ์ศิลปาคม ซึ่งตนได้มองเห็นชายเร่ร่อนยืนอยู่ที่ถังขยะ กำลังเลือกถุงใส่อาหาร และยกถุงขึ้นมาดม เพื่อดูว่าเศษอาหารในถุงนั้นบูดหรือไม่ 

ตนเห็นก็ได้เดินเข้าไปพูดคุยและบอกให้ทิ้งถุงใส่อาหารลงถังไป ตนจะพาไปซื้ออาหารใหม่กิน ซึ่งตนรู้สึกจุกที่อก ถ้าเป็นใครที่เห็นก็รู้สึกจุกเหมือนตน โดยตนยังไม่ได้สอบถามรายละเอียดอะไรมาก เพราะน้องเขาบอกว่าหิว ยังไม่ได้กินอะไรเลย จึงพาไปซื้อบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปที่ร้านขายของใกล้ๆกัน เพื่อให้น้องได้กินอาหารเพื่อประทังความหิวไปก่อน และได้ซื้อเพิ่มให้น้องอีกจำนวนหนึ่ง

ด.ต.เจริญ กล่าวอีกว่า อยากฝากถึงสังคมให้ช่วยดูแลกัน เพราะสังคมอยู่ด้วยกันได้เพราะการให้ การแบ่งปัน ให้มีสื่อดีๆ ในสังคมโซเชียล เพราะสภาพปัจจุบันในสภาพเศรษฐกิจและสังคมหลายๆ อย่างทำให้ทุกคนมีความเครียด อย่างน้อยเราก็ได้ช่วยเหลือในสิ่งที่เราพอช่วยได้ อย่างน้อยเขาก็ไม่ได้คิดว่าในสังคมเลวร้ายไปทั้งหมด และเขาก็ประทังความหิวไปได้สัก 1-2 มื้อก็ยังดี