อุปรากรทิเบตเป็นรูปแบบการแสดงแบบบูรณาการอย่างหนึ่ง ที่ถ่ายทอดเนื้อหาทางวรรณคดีและชีวิตความเป็นอยู่ของผู้คน โดยผ่านการร้องรำทำเพลงของชาวทิเบตเป็นการแสดงที่รวมเอาการขับร้อง การร่ายรำ การอ่านบทกวี กายกรรมและการแสดงเชิงศาสนาเข้าไว้ด้วยกัน ซึ่งถูกเรียกว่าเป็น “ฟอสซิลแห่งวัฒนธรรมทิเบต”
ที่ตำบลซินตูเฉียวเขตปกครองตนเองชนชาติทิเบตกานจือในมณฑเสฉวน คณะอุปรากรทิเบตที่ประกอบด้วยชาวไร่และผู้เลี้ยงปศุสัตว์ กำลังพยายามอนุรักษ์มรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้อันทรงค่าแขนงนี้
หัวหน้าคณะกล่าวว่า ในอดีตอุปรากรทิเบตจะแสดงในลานกลางแจ้ง แต่ปัจจุบัน ส่วนมากจะทำการแสดงบนเวทีนักแสดงจะดัดแปลงบทละครแบบดั้งเดิมไปตามช่วงเวลาและสถานที่ที่ต่างกัน โดยจะยึดเอาเอกลักษณ์ของอุปรกรทิเบตแบบดั้งเดิมเป็นพื้นฐานและจะตัดส่วนของบทสนทนาและการขับร้องที่เป็นภาษาทิเบตออกไป
แล้วหันมาเน้นการร่ายรำในช่วงเปิดฉากและปิดฉากการแสดงแทน ทำให้ได้รับความสนใจจากผู้ชมมากขึ้น
ปัจจุบัน คนหนุ่มสาวต่างเริ่มฟังการขับร้องอุปรากร รวมถึงเริ่มศึกษาและสร้างสรรค์อุปรากรทิเบตกันมากขึ้นเพื่อให้อุปรากรทิเบตที่ทั้งเก่าแก่และดูลึกลับ ได้รับการสืบทอดและพัฒนายิ่งขึ้นอย่างต่อเนื่อง