นาซาแชร์ภาพ "ลีโอนาร์ด" ที่ดอยอินทนนท์

องค์การบริหารอวกาศและการบินแห่งชาติของสหรัฐฯ (NASA) แชร์ภาพดาราศาสตร์ประจำวัน (Astronomy Picture of the Day) ถ่ายโดยสถาบันวิจัยดาราศาสตร์แห่งชาติ (องค์การมหาชน) (สดร.) หลังดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้าเมื่อวันที่ 17 ธันวาคม 2564 ขณะที่กล้องโทรทรรศน์อวกาศ "เจมส์ เวบบ์" (James Webb Space Telescope ) เดินทางผ่านน่านฟ้าประเทศไทย โดยเห็นยอด "พระมหาธาตุเจดีย์นภเมทนีดล" บนดอยอินทนน์ จังหวัดเชียงใหม่อย่างชัดเจน และยังเห็นดาวหาง C/2021 A1 หรือ ลีโอนาร์ด (Comet Leonard) โคจรเข้าใกล้โลกมากที่สุดในรอบ 70,000 ปี และเป็นครั้งสุดท้ายที่ดาวหาง ดวงนี้เข้ามาในระบบสุริยะ ก่อนที่จะจากไปโดยไม่กลับมาอีก 

กล้องโทรทรรศน์อวกาศ "เจมส์ เวบบ์" ทะยานขึ้นสู่อวกาศ ประมาณ 40 นาที ก็เดินทางผ่านน่านฟ้าประเทศไทย สังเกตได้ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ สามารถเห็นได้หลายพื้นที่ ของภาคเหนือ ภาคกลางและภาคใต้ 

ดาวหางลีโอนาร์ด ถูกค้นพบเมื่อวันที่ 3 มกราคม ปี 2564 โดย เกรกอรี เจ. ลีโอนาร์ด (G. J. Leonard) แห่งหอดูดาวทางดาราศาสตร์ "เมาท์ เลมมอน" ( Mount Lemmon Observatory) บนเขาซานตา คาตาลินา เขตป่าสงวนแห่งชาติโคโรนาโด ( Coronado National Forest) ซึ่งตลอดทั้งปี ดาวหางจะค่อยๆ เคลื่อนใกล้เข้าไปยังระบบสุริยะชั้นใน แสงจากดวงอาทิตย์ค่อยๆ ทำให้แก๊สในดาวหางระเหิดออก ฟุ้งกระจายทั่วอวกาศโดยรอบ ปรากฏเป็นหางยาวออกมา และโคจรเข้าใกล้โลกที่สุดเมื่อวันที่ 12 ธันวาคมที่ระยะห่าง 34.9 ล้านกิโลเมตร โดยจะเข้าใกล้ดวงอาทิตย์มากที่สุดในวันที่ 3 มกราคม 2565 ก่อนจะถูกเหวี่ยงออกไปจากระบบสุริยะ จึงเป็นโอกาสเดียวในชีวิตที่จะได้เห็นดาวหางดวงนี้ ที่ถือเป็นของขวัญส่งท้ายปี 2564 ที่สุดแสนมหัศจรรย์

และตลอดทั้งปีดาวหางก็ได้ค่อยๆ เคลื่อนที่ใกล้เข้ามายังระบบสุริยะชั้นใน แสงจากดวงอาทิตย์ค่อยๆ ทำให้แก๊สในดาวหางระเหิดออก ฟุ้งกระจายไปทั่วอวกาศโดยรอบ ปรากฏเป็นดาวหางที่มีหางยาวออกมา ได้โคจรเข้าใกล้โลกที่สุดเมื่อวันที่ 12 ธ.ค.ที่ผ่านมา

ที่ระยะห่าง 34.9 ล้านกิโลเมตร และกำลังเคลื่อนที่เข้าใกล้ดวงอาทิตย์ และจะเข้าใกล้ดวงอาทิตย์ที่สุดในวันที่ 3 มกราคม 2565 ก่อนที่จะถูกเหวี่ยงออกไปจากระบบสุริยะ จึงเป็นโอกาสเดียวในชีวิตที่เราจะได้ชมดาวหางดวงนี้ ถือเป็นของขวัญส่งท้ายปี 2564 ที่สุดแสนมหัศจรรย์