1 สิงหาคม 2564 ที่ หมู่บ้านอีเซ ตำบลอีเซ อำเภอโพธิ์ศรีสุวรรณ จังหวัดศรีสะเกษ ทุกคนที่เป็นคอก๋วยเตี๋ยวจะรู้ดี เป็นที่รู้กันว่า ที่นี้จะมีร้านก๋วยเตี๋ยวที่อร่อยโคตรๆ อยู่ร้านหนึ่ง ขายก๋วยเตี๋ยวอย่างเดียว ซึ่งจะเป็นก๋วยเตี๋ยวไก่มะระ ขายมานานกว่า 8 ปี โดยมีการคิดค้นสูตรลับเป็นของตนเอง ซึ่งก็ไม่มีอะไรมากนัก ต้มน้ำซุบให้ได้ที่ ปกติก๋วยเตี๋ยวไก่ ที่จะใส่ทั้งโครงไก่ และกระดูกหมู เพื่อให้น้ำซูบหวานอร่อย ส่วนเครื่องปรุงไม่ว่าจะเป็นถั่วดินก็จะคั่วเอง ตำเอง มะนาวจะนำมาจากสวนหลังบ้าน และหากหมดก็จะหาซื้อจากชาวบ้านที่ปลูกไว้หลังสวน จะไม่ซื้อมะนาวตลาด ไก่ก็จะซื้อไก่บ้าน จากชาวบ้านมาขายให้เรื่อยๆ ส่วนตีนไก่ที่สุดยอดของความอร่อยก็จะมีสูตรต้มเอง ล้างทำความสะอาดเอง เรียกได้ว่าทุกอย่างเน้นทำเองทั้งหมด ทำอยู่คนเดียว ขายคนเดียว พร้อมยังใช้เตาถ่านในต้มน้ำซูบก๋วยเตี๋ยว เพื่อเชื่อว่าจะเพิ่มความหอมให้ก๋วยเตี๋ยว เตรียมเครื่องทุกอย่างด้วยการตื่นแต่เช้า กว่าจะเปิดขายได้ก็ราวๆ 10.30 น. ปิดตอนเวลา 14.30 น. หรือก่อนนั้นหากขายหมดก่อน ขายวันหนึ่งเฉลี่ย 150 - 200 ถ้วยๆ หรือห่อละ40 -50 บาท แล้วแต่ปกติ พิเศษ มีทั้งก๋วยเตี๋ยวปกติธรรม ก๋วยเตี๋ยวต้มยำ – น้ำตก พิเศษต้มยำโคตรๆ ซึ่งจะเผ็ดพิเศษ
นางประพิน แสงแก้ว 40 ปี เจ้าของสูตรเด็ด “ก๋วยเตี๋ยวอีเซ” เล่าว่า ตนเคยไปทำงานรับจ้างที่กรุงเทพ ไปอยู่ร้านก๋วยเตี๋ยว ด้วยการไปเสริมก๋วยเตี๋ยวให้เจ้าของร้าน จากนั้นก็คิดอยากจะกลับมาบ้าน เพราะแม่ก็เริ่มไม่สบาย ประกอบกับลูกจะเข้าโรงเรียน จึงเดินทางกลับมาบ้าน ได้ที่ดินจากแม่แบ่งให้มาทำนา 5 ไร่ ก็มีแค่พอได้กินข้าวไปปีๆ ทำนามีแต่หนี้สิน จึงคิดหารายได้เพิ่ม ด้วยการเปิดร้านก๋วยเตี๋ยวของตนเอง ที่บ้านตนเอง เปิดมาช่วงแรกๆ ก็ไม่มีใครรู้จักมาทานเลย สงสัยไม่อร่อย แต่ก็ไม่ท้อ ได้พยายามปรับปรุงหาสูตรของตนเอง สุดท้ายมาลงตัวที่สูตรก๋วยเตี๋ยวไก่มะระ ที่ใช้วัตดุดิบจากหมู่บ้านทั้งหมด ให้สามีเลี้ยงไก่ แล้วจับเชือดมาต้มก๋วยเตี๋ยว ขายวัน 2 – 3 ตัว ต่อมาก็หาซื้อมะนาว ถั่วดินจากชาวบ้านมาคั่วเอง ตำเอง ที่ทำเองเพราะไม่อยากจะเพิ่มต้นทุนตนเอง อะไรที่ประหยัดได้ก็จะทำเอง ยกเว้นเส้นก๋วยเตี๋ยว ทำเองไม่เป็น นอกนั้นทำเองหมด จากนั้นก็มีคนติดใจ บอกต่อ และมาทานที่ร้าน แต่ช่วงนี้มีการแพร่ระบาดของเชื้อโรคโควิด-19 ตนก็เน้นในการให้ซื้อกลับไปทานที่บ้านกัน
ผู้สื่อข่าวได้สอบถามผู้ที่มารอซื้อ ได้รับแจ้งว่า บางทีก็มารอเป็นชั่วโมง บางทีมารอแปบเดียว แล้วแต่จังหวะ แต่ส่วนใหญ่ลูกค้าจะขอเบอร์โทรไปไว้ แล้วโทรมาสั่งก่อน นัดหมายเวลามารับ เมื่อก่อนลูกค้าแน่นร้านเลย มาจากอำเภออื่นๆ โดยเฉพาะจากตัวเมืองศรีสะเกษ ระยะทางไกลกว่า 60 กิโลเมตรก็มาทานกัน เพราะอร่อยจริงๆ รสชาติหอม เพราะเจ้าของร้านใช้วัตดุดิบจากพื้นบ้าน มะนาวใส่ต้มยำ ถั่วคั่วเอง ตำเองใช้วันต่อวัน เป็นต้น