ดร.จื้อผิงจง หัวหน้านักวิจัยจากมหาวิทยาลัยโอไฮโอ ได้วิเคราะห์แกนน้ำแข็ง 2 ตัวอย่างที่ถูกเก็บตัวอย่างมาจากยอดเขากูลิยาบนที่ราบสูงทิเบตทางตะวันตกของจีน ซึ่งมีความสูงจากระดับน้ำทะเลกว่า 6,705 เมตร โดยใช้วิธีที่ปราศจากเชื้อโรคในการวิเคราะห์แบคทีเรียและไวรัสที่อยู่ในแกนน้ำแข็ง เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดการปนเปื้อน ธารน้ำแข็งเหล่านี้ค่อยๆ ก่อตัวขึ้นรวมกับฝุ่นและแก๊ส รวมทั้งไวรัส และจุลินทรีย์หลายๆ ตัวก็ทับถมอยู่ภายใต้น้ำแข็งนี้ตามระยะเวลา
นอกจากนี้ เขายังพบว่าครึ่งหนึ่งของไวรัส ที่พบสามารถมีชีวิตรอดจากการมีอยู่ของน้ำแข็ง คาดว่าน่าจะมีต้นกำเนิดมาจากในดินหรือพืช มากกว่าจะมาจากสัตว์หรือมนุษย์
พวกเขายังระบุข้อมูลเพิ่มเติมไว้อีกว่า สำหรับน้ำแข็งที่เก็บตัวอย่างมานี้ มีอายุอย่างน้อย 14,400 ปี โดยทราบจากการใช้เทคโนโลยีสมัยใหม่และดั้งเดิมผสมผสานกัน เพื่อคำนวณอายุแกนน้ำแข็งนี้ ซึ่งแกนน้ำแข็งดังกล่าวมีขนาด 1,017 ฟุต (ประมาณ 310 เมตร) จากนั้นจึงตัดเป็นท่อน ๆ ยาว 3 ฟุต (0.9 เมตร) และมีเส้นผ่านศูนย์กลาง 4 นิ้ว
ขณะที่ ลอนนี ทอมป์สัน ผู้ร่วมวิจัยครั้งนี้ เผยเพิ่มเติมอีกว่า น้ำแข็งเปรียบเสมือนคลังของแช่แข็ง เพื่อเก็บรวบรวมสิ่งต่างๆ ไว้ แม้ในเวลานี้จะยังไม่มีข้อมูลที่แน่ชัดเกี่ยวกับไวรัสที่สะสมในธารน้ำแข็ง เพราะที่ผ่านมาไม่ค่อยมีใครรู้เรื่องหรือสนใจเกี่ยวกับไวรัสในธารน้ำแข็งมากนัก แต่ความเปลี่ยนแปลงทางสภาพภูมิอากาศของโลก ทำให้การศึกษาไวรัสที่ถูกฝังอยู่ในน้ำแข็งมีความสำคัญมากขึ้น เพราะหากวันใดน้ำแข็งทั่วโลกละลายขึ้นมา ก็จะได้มั่นใจว่าไม่มีไวรัสหรือโรคใดๆ ที่จะปะปนมากับน้ำที่ละลายจากน้ำแข็งเหล่านี้
ขอขอบคุณ : CNN , sci-news