
สำหรับกิจกรรมในบงาน มีการประกาศถึงความเป็นมาของวันผูกข้อมือชนชาติกะเหรี่ยงตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน โดยมาจากความเชื่อของชาวกะเหรี่ยงในอดีตว่าทุกสิ่งทุกอย่างนั้นมีขวัญของตนเอง การผูกข้อมือรับขวัญจึงเป็นงานประเพณีที่สำคัญที่จะจัดขึ้นปีละหนึ่งครั้ง เพื่อเรียกขวัญลูกหลานของตนให้กลับมาอยู่กับเนื้อกับตัวซักครั้งหนึ่ง มักจัดขึ้นในช่วงเดือนเก้ าโดยในงานจะมีการขอขมาลาโทษต่อผู้เฒ่าผู้แก่ และรับศีลรับพรรับขวัญจากผู้เฒ่าผู้แก่ด้วยเช่นกัน จึงได้เรียกว่า "งานผูกข้อมือเดือนเก้า" ในการผูกข้อมือมีสิ่งที่สำคัญคือ บายศรีสู่ขวัญ ประกอบด้วย ข้าวเหนียว ข้าวต้ม ขนม ผลไม้ และด้ายผูกข้อมือ จากนั้นผู้เฒ่าผู้แก่ในหมู่บ้านจะมารวมกัน (มักจัดกันที่วัดในหมู่บ้าน) เด็ก เยาวชน และประชาชนในหมู่บ้านก็จะมาร่วมงานผูกข้อมือ
ภายในงานจะมีการสวดมนต์ไหว้พระ รับศีลรับพรจากพระสงฆ์ การผูกข้อมือเรียกรับขวัญ การให้โอวาทต่อคนรุ่นหลัง การร้องรำทำเพลง และการละเล่นต่างๆ จากนั้นก็จะมีการรับประทานร่วมกัน เกิดการพบปะพูดคุยกัน สร้างความรักความสามัคคีในชุมชนได้อีกทางหนึ่ง อีกทั้งเป็นการสร้างนิสัยในการกตัญญูกตเวที รู้จักเคารพและรู้คุณของ พ่อแม่ ครูอาจารย์ ผู้เฒ่าผู่แก่ เป็นการให้ความสำคัญของคนรุ่นเก่า สร้างนิสัยที่ดีของคนรุ่นใหม่ สร้างความสัมพันธ์ที่ดีต่อครอบครัวและชุมชน และอนุรักษ์ประเพณีวัฒนธรรมให้ได้รับการปฏิบัติสืบทอดต่อไป