svasdssvasds
เนชั่นทีวี

สังคม

(คลิป) ครูแว่นดำ แต่งแร็ปกลอน 8 ชวนโยกหัว ชี้ ทำไมไม่ควรเลิกพิธีไหว้ครู

ตรัง - ครูแว่นดำแต่งแร็ป กลอน 8 เลิกไหว้ครู ออกมาเผยแพร่ หลังจากที่มีบางคนมองว่า การไหว้ครูเป็นเรื่องที่ล้าสมัย หรือเป็นพิธีการแสดงความเจ้ายศเจ้าอย่าง เพื่อสร้างความเข้าใจที่ถูกต้องต่อสังคม


ครูแว่นดำ หรือนายชาตรี บุญมี ครูผู้พิการทางการมองเห็น โรงเรียนเทศบาลบ้านคลองภาษี เทศบาลเมืองกันตัง จ.ตรัง กล่าวว่า เมื่อถึงเดือนมิถุนายนของทุกปี เป็นธรรมเนียมปฏิบัติที่สถาบันการศึกษาต่างๆ จะกำหนดให้มีกิจกรรมไหว้ครูในวันพฤหัสบดีวันใดวันหนึ่งเนื่องจากการไหว้ครู หรือพิธีไหว้ครู เป็นธรรมเนียบปฏิบัติของไทยที่มีมาแต่ครั้งโบราณกาล อันแสดงความระลึกถึงพระคุณของครูที่มีต่อศิษย์ ทั้งการให้ความรู้และการสั่งสอนอบรมให้เป็นคนดี


ทั้งนี้การไหว้ครู มีใช้ในหลายกิจกรรม เช่น การไหว้ครูในโรงเรียน เป็นพิธีกรรมของโรงเรียนในวันครู การไหว้ครูมวย เป็นการไหว้ครูด้วยลีลาของศิลปะมวยไทย เช่นเดียวกับกระบี่กระบอง การไหว้ครูก่อนการแสดงศิลปะดนตรี เช่น หนังตะลุง และการไหว้ครูในงานประพันธ์ที่เรียกว่า "บทไหว้ครู"


โดยปัจจุบันพิธีการไหว้ครู ยังคงเป็นที่แพร่หลายในทุกวงการ เพราะทุกคนต่างมีความรู้สึกว่า ตนเองเป็นศิษย์มีครู เมื่อได้ไหว้ครูแล้ว จะรู้สึกมีความสุข มีความสบายใจ เพราะได้ทำหน้าที่ของศิษย์ ก่อให้เกิดความผูกพันอันแน่นแฟ้นกับศิษย์และครู รวมทั้งยังถือเป็นมงคลของชีวิตของศิษย์ เพราะตัวครูผู้ถูกไหว้ ย่อมจะให้คำอวยพร หรือคำสอนที่ดีแก่ศิษย์ไปใช้ในชีวิตอีกด้วย

แร็ป กลอน 8 เลิกไหว้ครู ถูกแต่งขึ้นโดยครูแว่นดำ เพื่อจะบอกกับบางคน บางท่านที่ไม่เข้าใจ และพยายามแสดงความคิดหัวก้าวหน้าว่า


การไหว้ครูเป็นเรื่องที่ล้าสมัย เป็นพิธีการแสดงความเจ้ายศเจ้าอย่างโรงเรียนหรือสถาบันการศึกษาใดจะยกเลิกเสียก็ได้ ซึ่งความคิดเห็นเช่นนี้ดูจะเป็นการมองเพียงเปลือกนอก หรือกระพี้ที่มิได้เข้าใจแก่นแท้ที่เป็นนามธรรมของพิธีไหว้ครูว่ามีขึ้นเพื่ออะไร จึงเป็นที่มาของบทกลอนชื่อ "เลิกไหว้ครู" เพื่อถ่ายทอดคุณค่าของคนเป็นครูว่า ทำไมศิษย์ทั้งหลายจึงรักเคารพครู และอยากจะไหว้ครูในทุกๆปีดังนี้

มีคนถามว่าไหว้ครูไปทำไม แค่อาชีพที่ทำไปตามหน้าที่กินเงินเดือนรัฐบาลเนิ่นนานปี กินภาษีของชาวบ้านแลกงานทำ

ครูไม่รู้จะตอบว่าอย่างไร ที่พูดไปมันก็จริงฟังยิ่งขำแค่เข้างานเช้าตรู่สู้ตรากตรำ กลับบ้านเย็นย่ำค่ำอยู่ร่ำไป

ก็แค่เป็นพ่อแม่คนที่สอง ประคับประคองให้เจ้าโตเป็นผู้ใหญ่ใช่เป็นพ่อแม่จริงเสียเมื่อไร แค่จับมือเขียนกไก่แจกกกา

แค่ล้างอึล้างฉี่ยามเจ้าราด เจ้าล้มฟาดเร่งส่งหมอช่วยรักษาแค่สอนเหนื่อยสอนมากหลากวิชา ฝึกจรรยาให้เจ้างามสมตามวัย

แค่ตรวจเล็บตรวจผมงมหาเหา ตักอาหารแจกนมเจ้าเข้าใจไว้แค่ดุด่าว่าบ่นทุกคนไป เพียงหวังให้เจ้าเป็นคนที่ดีงาม

แค่ห่วงใยหวังดีเป็นที่ตั้ง เจ้าจะเกลียดเจ้าจะชังจะเย้ยหยามจะนินทาตั้งฉายาว่าต่ำทราม ให้อภัยไม่ถือความด้วยเมตตา

แค่เป็นครูผู้น้อยด้อยอำนาจ ที่บังอาจสอนใครๆด้วยใจกล้าอย่าไหว้ครูถ้าไม่รู้ไม่นำพา ไร้ศรัทธาไร้หัวใจอย่าไหว้ครู